اختصاصی گسترش نیوز؛
تیشه آمریکا به ریشه حیاتی ایران
بسیاری از کارشناسان اقتصادی و تحلیلگران مسائل بینالملل نسبت به چالشهای پیشروی اقتصاد ایران در آینده نگرانیهای جدی دارند. با بازگشت دولت جدید آمریکا به کارزار فشار حداکثری علیه ایران و ادامه سیاستهای تحریمی، پرسشهای زیادی پیرامون تأثیر این تحریمها بر بخشهای مختلف اقتصادی کشور مطرح شده است. یکی از حوزههایی که بهشدت در معرض آسیب قرار دارد، این بخش، که وابستگی زیادی به تجارت بینالمللی و تأمین قطعات دارد، با محدودیتهای شدیدی روبهرو شده است.

گسترش نیوز - سهیل مافی: رئیسجمهور جدید ایالات متحده در ابتدای کار خود و مطابق انتظارها، به سرعت کارزار فشار حداکثری علیه ایران را از سر گرفت. سیاستهای جدید این دولت، بهویژه در زمینه محدودسازی تجارت نفت ایران، به عنوان یکی از اولویتهای اصلی ترامپ مطرح می شود.
دولت جدید آمریکا به دنبال اعمال تحریمهای شدیدتر و محدودیتهای بیشتری بر صادرات نفت است تا دولت ایران را تحت فشار بیشتری قرار دهد و به زعم خود، ایران را مجبور به بازنگری در سیاستهای منطقهای و هستهای خود کند.
در حالی که این سیاستها ظاهراً گامی تازه در جهت تحقق اهداف آمریکا محسوب میشود. بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اقتصادی بر این باورند که این استراتژی ممکن است نتایج دلخواه را برای دولت آمریکا به همراه نداشته باشد. تحریمهای گسترده علیه صنعت نفت ایران و تلاش برای کاهش صادرات نفت ایران به صفر، اگرچه در کوتاهمدت ممکن است اثرگذار باشد، اما در بلندمدت با چالشهایی جدی روبهرو خواهد شد.
تحلیلگران معتقدند که ایران از تجربه مقابله با تحریمها بهرهمند است و در این مدت موفق شده تا راهکارهای مختلفی برای دور زدن تحریمها و ادامه فعالیتهای اقتصادی خود پیدا کند.
علاوه بر این، تحریمهای نفتی آمریکا در عمل میتواند باعث افزایش تنشها در بازارهای جهانی انرژی شود و کشورهای دیگر که مصرفکننده اصلی نفت ایران هستند، ممکن است به دنبال جلب منابع انرژی از کشورهای دیگر بروند. در این صورت، فشار اقتصادی وارد آمده بر ایران ممکن است کمتر از آنچه که انتظار میرود، به نفع آمریکا تمام شود.
این در حالی است که ایران روابط استراتژیک خود را با کشورهای مختلفی مانند چین، روسیه و برخی کشورهای آسیای میانه تقویت کرده و تلاش دارد زیرساختهای اقتصادی خود را متنوع کند تا کمتر به صادرات نفت وابسته باشد. همچنین، به نظر میرسد که ایران با توسعه روابط تجاری با کشورهای همسایه و تقویت دور زدن تحریمها، راههای جدیدی برای مقابله با فشارهای اقتصادی پیدا کرده است.
بنابراین، اگرچه دولت آمریکا با بازگشت به استراتژی فشار حداکثری امیدوار است که بتواند ایران را به تسلیم شدن در برابر خواستههای خود وادار کند، اما کارشناسان معتقدند که این سیاست در درازمدت ممکن است به شکلی که کاخ سفید انتظار دارد، اثرگذار نباشد و حتی به افزایش تنشها در سطح بینالمللی و آسیب به اقتصاد جهانی منجر شود.
ضربه مهلک تحریمها به حملونقل ایران
بسیاری از کارشناسان اقتصادی و تحلیلگران مسائل بینالمللی، نسبت به چالشهای پیشروی اقتصاد ایران در آینده، نگرانیهای جدی دارند. بازگشت دولت جدید آمریکا به کارزار فشار حداکثری و ادامه سیاستهای تحریمی علیه ایران، نگرانیهایی را در خصوص تأثیرات این تحریمها بر بخشهای مختلف اقتصادی کشور ایجاد کرده است. یکی از بخشهایی که به شدت در معرض آسیب و آسیبپذیری قرار دارد، حوزه حملونقل ایران به حساب می آید که با محدودیتهای جدید تحریمی، ممکن است با مشکلات جدی در نقلوانتقال کالا، حملونقل دریایی، هوایی و جادهای مواجه شود.
بازگشت به تحریمهای سختگیرانه علیه صنعت نفت ایران و اعمال محدودیتهای جدید بر روابط تجاری و اقتصادی با دیگر کشورها، میتواند پیامدهای سنگینی برای بخشهای مختلف از جمله حملونقل، واردات و صادرات کالاها، و ترانزیت بینالمللی ایجاد کند. تحریمهای آمریکا بهویژه در زمینههای مرتبط با حملونقل دریایی، هوایی، و جادهای اثرات منفی بسیاری داشته و روند رو به رشد چالشها در این بخشها به شدت نگرانکننده به نظر میرسد.
در حوزه حملونقل دریایی، تحریمها باعث کاهش تعاملات ایران با شرکتهای کشتیرانی بینالمللی شده و بسیاری از بنادر ایرانی مجبور به مواجهه با کاهش قابل توجه در حجم تجارت دریایی خود شدهاند. صادرات نفت و دیگر کالاها از بنادر ایران نیز به شدت محدود شده و این محدودیتها میتواند به افزایش هزینههای حملونقل دریایی و ایجاد مشکلات جدی برای تجارت خارجی ایران منجر شود.
تحریمها ترمز نوسازی قطارهای ایران را کشیدند!
همچنین، در زمینه حملونقل هوایی، تحریمها مانع از واردات قطعات یدکی و تجهیزات جدید برای ناوگان هواپیمایی ایران شده است. این وضعیت سبب کاهش ظرفیتهای پروازی و افزایش هزینهها برای شرکتهای هواپیمایی داخلی میشود. با توجه به محدودیتهای ایجاد شده، توانایی اتصال ایران به بازارهای جهانی از طریق خطوط هوایی به شدت کاهش یافته است.
در حوزه حملونقل جادهای و ریلی نیز چالشهای مختلفی وجود دارد. از یک سو، کاهش درآمدهای نفتی باعث کمبود بودجه برای توسعه زیرساختهای حملونقل میشود و از سوی دیگر، محدودیتهای خارجی مانع از جذب سرمایهگذاریهای خارجی در این بخشها میشود. وضعیت عدم تأمین مواد اولیه و تجهیزات برای راهآهن نیز مزید بر علت شده است.
سفر با قطار یکی از تجربیات به یاد ماندنی و جذاب به شمار می رود، اما بروز مشکلاتی مانند تأخیرهای طولانی و عدم پاسخگویی مسئولان در سال جاری بسیاری از شهروندان را آزار داد.
چالش کشندههای فرسوده حل نشده است
معضل کشنده قطار بهعنوان عامل اصلی تاخیرهای ناشی از ضعفهای زیرساختی و چالشهای صنعت ریلی کشور معرفی شده است. واردات کشندههای جدید و نوسازی ناوگان ریلی میتواند گام مؤثری در رفع این مشکلات باشد، اما به دلیل تحریم های بین المللی این امر میسر نشده و این احتمال می رود که در سال جدید و با توجه به تشدید تحریم های آمریکا، چالش های بزرگ تری در این زمینه رخ دهد.
با توجه به تداوم سیاستهای تحریمی و فشارهای اقتصادی، بسیاری از کارشناسان پیشبینی میکنند که بخشهای حملونقل ایران با بحرانهای بیشتری در سالهای آینده مواجه خواهند شد. این چالشها ممکن است کاهش صادرات، افزایش هزینههای حملونقل و کند شدن توسعه زیرساختها را در پی داشته باشد. به علاوه، برخی تحلیلگران هشدار میدهند که اقتصاد ایران ممکن است به تدریج از دسترسی به بازارهای جهانی برای تجارت کالاها و خدمات محروم شود و وابستگی بیشتر به حملونقل داخلی باعث محدودیت در رقابتپذیری ایران در سطح جهانی شود.
در صورت تمایل به پیگیری اخبار روز حوزه مسکن و آخرین تحولات در بازار اجاره، سرویس راه و مسکن پایگاه خبری گسترش نیوز را دنبال کنید.
ارسال نظر