بخشنامه جنجالی آموزش و پرورش/ تحقیر مادران دانش آموزان
اردیبهشت امسال بار دیگر حرف از بخش‌نامه‌ای جدید شد. متنی که در آن به اولیای مدارس سپرده شده بود که پرونده و کارنامه دانش‌آموزان را تنها می‌توانند به پدر دانش‌آموزان تحویل دهند.
در آستانه شروع سال تحصیلی جدید مصیبتی نو مادران را روانه دادگاه‌ها کرده است. مصیبتی که در آن مادر به اندازه‌ای رسمیت و اعتبار ندارد که پرونده یا کارنامه فرزندش را دریافت کند. مصیبتی که به همین جا محدود نمیشود و زنان را در نقش مادری بار‌ها و بار‌ها تحقیر می‌کند.
اردیبهشت امسال بار دیگر حرف از بخش‌نامه‌ای جدید شد. متنی که در آن به اولیای مدارس سپرده شده بود که پرونده و کارنامه دانش‌آموزان را تنها می‌توانند به پدر دانش‌آموزان تحویل دهند و مادران «ضمن احترام» نمی‌توانند این مدارک را دریافت کنند. لیلا زنی ۴۰ ساله است. یک دختر دانشجو و پسری ۱۲ ساله دارد و به‌عنوان یک زن خانه‌دار بخش مهمی از کارهای فرزندان هم با اوست. لیلا می‌گوید وقتی از این بخشنامه مطلع شد قلبش شکست: «پیامکی برای ما ارسال شد که ضمن احترام به همه مادران کارنامه فرزندان شما تنها به پدر یا جد پدری داده خواهد شد.
واقعا وقتی پیام را خواندم قلبم شکست. به‌عنوان زنی که تمام توانم را در خانه و برای خانواده‌ام گذاشتم، روبه‌روشدن با چنین موردی برایم به‌شدت تلخ بود. اصلاً نمی‌فهمم چطور ممکن است از زنی که یک کودک را به دنیا آورده و او را پرورش داده و به سنی رسانده که بتواند درس بخواند، اینچنین حقی را سلب می‌کنیم. اصلا سؤال اصلی من این است که وقتی قانون اینچنین با زنان بی‌احترامی می‌کند چطور می‌توان انتظار داشت ما از بچه‌های خودمان احترام ببینیم؟».
چک مدرسه به نام من است، اما مدرک پسرم را فقط به پدرش می‌دهند
برای افسون هم موقعیت مشابهی ایجاد شده بود. او که فرزندانش را به یکی از بهترین و معروف‌ترین مدارس کشور می‌فرستد، انتظار نداشت در آن فضا هم با چنین چیزی روبه‌رو شود: «در خانه ما کار فرزندان به طور کامل با من است. درس و مشق و بررسی عملکرد تحصیلی‌شان را شخصاً کنترل میکنم و همسرم دخالتی در این بخش ندارد. از همان ابتدا خودمان با هم قرار گذاشتیم که اینطور باشد. حتی چک مدرسه بچه‌ها هم به اسم من است. بعد شما تصور کنید که به چنین مادری می‌گویند مدرک دیپلم فرزندتان را به شما تحویل نمی‌دهیم. وقتی این جمله را شنیدم دنیا دور سرم چرخید. شاید باورتان نشود که کارنامه را به خود دانش‌آموز تحویل می‌دهند، اما به مادرش نه. در دفتر مدرسه ایستاده بودم و فریاد می‌زدم.
می‌گفتم به چه حقی چنین ممنوعیتی ایجاد کرده‌اید؟ چک این مدرسه با حقوق من داده میشود آن وقت نمی‌توانم مدرک پسرم را تحویل بگیرم؟ این حقیقت تلخ مادر بودن در ایران است. حتی امضای شما برای اردو رفتن بچه‌ها هم قابل استناد نیست. باید حتما امضای پدر باشد. مگر اینکه قیم‌نامه پر کرده باشید و برگه آن در پرونده تحصیلی فرزند شما وجود داشته باشد. در غیر این صورت شما به‌عنوان مادر هیچ حقی ندارید».
افسون البته تأکید می‌کند که این سلب حقوق مادران در همین حد باقی نمی‌ماند: «فقط این موارد هم نیست. مثلا شما نمی‌توانید برای فرزند زیر ۱۸ سال به اسم خودش سیم‌کارت ایرانسل بگیرید. اما پدر می‌تواند چنین کاری کند. شما نمی‌توانید فرزند خودتان را به راحتی بیمه کنید. حتی در بیشتر بانک‌ها به شما اجازه نمی‌دهند به نام فرزندتان برایش حساب باز کنید. همه اینها به جرم این است که مادر هستید».
مردان زیادی با این ابزار‌های قانونی زنان را تحت فشار قرار می‌دهند
در مواجهه با قوانین این‌چنینی، اما همواره افرادی بیشتر آسیب می‌بینند که از اساس بیشتر تحت خطر قرار دارند. شاید بتوان این مشکلات را در خانواده‌هایی که پدر و مادر در کنار یکدیگر زندگی آرامی دارند تا حدی کنترل کرد، اما در یک خانواده با شکلی دیگر همه چیز به هم می‌ریزد.
سپیده کامایانی، مدیر خانه امن زنان آسیب‌دیده شهر اراک در همین باره به ما می‌گوید: «پرونده‌های بسیار زیادی در همین خانه امن ما وجود دارد که مادرها ماه‌های طولانی به خاطر این مشکل از این مدرسه به آن مدرسه و آموزش و پرورش در رفت‌وآمد بودند تا بتوانند راهی پیدا کنند. خانواده‌هایی که زن و مرد از هم جدا شده باشند مشکل آن‌قدر حاد نیست به خاطر اینکه از نظر حقوقی همه کار‌ها درباره وضعیت کودک انجام شده است، اما در خانواده‌هایی که تعیین تکلیفی از این منظر صورت نگرفته، این مادران و کودکانشان هستند که آواره می‌شوند. به طور مثال مردان زیادی هستند که از این وسیله به‌عنوان ابزاری استفاده می‌کنند تا همسر خود را مجاب به ماندن در زندگی کنند یا اینکه حتی هستند برخی مردان که قصدشان طلاق است، اما فقط می‌خواهند با لجبازی زن را آزار دهند و متأسفانه باید بگوییم این خلأ‌های قانونی به خوبی دست مردان را برای آزاردادن‌های این‌چنینی باز گذاشته است».
به گفته او این قانون فضایی به مردان می‌دهد تا بتوانند به‌راحتی زنان را آزار دهند: «تأسف ویژه‌تر هم از این حیث که در مسیر این لجبازی تنها زن نیست که آسیب می‌بیند بلکه کودک هم به‌شدت دچار مشکلات متعدد میشود. خیلی از کودکان در فرایند این اتفاقات است که دچار اختلالات اضطراب و وسواس می‌شوند. خیلی از آن‌ها با اختلالات یادگیری مواجه می‌شوند یا اینکه تمایلشان را به درس‌خواندن از دست می‌دهند چراکه مدرسه برایشان مساوی با محیط ناامنی شده که یادآور این خاطرات است.
در خانه امن ما عموما روند کار به این شکل است که گزارش پرونده‌ها در واحد حقوقی انجام میشود. گزارش مددکار هم به آن اضافه میشود و شرایط دقیق آن شرح داده شده و با توجه به اطلاعات خاصش مثل مفقودبودن پدر یا اینکه والد حاضر به همکاری نیست و به همین دلیل روند تحصیل کودک مختل شده، پرونده به دادگاه ارسال میشود. آنجا دیگر دادستان با همکاری آموزش و پرورش و مدرسه مربوطه موانع را برطرف می‌کند. خوشبختانه باید بگویم که دست‌کم ما هیچ وقت در این بخش یعنی در مرحله‌ای که باید پرونده را به دادگاه ارجاع دهیم تا مجوز‌ها را اخذ کنیم با مشکلی از سوی دادستان‌ها روبه‌رو نشدیم و همیشه همکاری خوبی با ما داشته‌اند، اما مشکل اصلی این است که اساسا چرا باید موضوع به این مرحله برسد؟».
برای سهام عدالت دخترم مجبور شدم از پدربزرگش وکالت بگیرم
نرگس یکی از همین موارد است. زنی که همسرش را از دست داده و هر روز به نحوی با مشکل حضانت فرزندش روبه‌رو میشود. یکی از این موارد درباره ثبت‌نام در مدرسه بود: «اوایل مردادماه بود که برای ثبت‌نام دخترم اقدام کردم. مدرسه به من گفت که برای این مورد حضانت لازم است درحالی‌که در دادگاه به من گفته بودند کودک ۹ سال به بالا دیگر به حکم حضانت نیازی ندارد. اما مدرسه زیر بار نمی‌رفت و اصرار داشت که حتما باید برگه از دادگاه بیاورم که اجازه دارم پرونده دخترم را بگیرم. چند بار از مدرسه به آموزش و پرورش رفتم و آنجا هم به من گفتند که مدرسه اجازه ندارد که مانعی سر راه شما قرار دهد.
درنهایت از همان دفتر آموزش و پرورش منطقه تماس گرفتند با مدرسه و بعد از چند هفته مشکل من حل شد. من به‌عنوان زن سرپرست خانواری که هزاران مشکل مادی و معنوی را در این کشور باید پشت سر بگذارم و برای اینکه فضای امنی برای دخترم که پدرش را از دست داده ایجاد کنم همه عمرم را بجنگم، چرا باید این سختی‌ها را بکشم؟ یک دختر مدرسه‌ای و یک پسر دانشجو دارم. حقوق ماهانه شوهرم برایمان مانده و از هیچ نهادی هم حمایت نمی‌شوم. بعد جای اینکه ما را حمایت کنند مدام سنگ جلوی پایمان می‌اندازند. چرا پدربزرگ دختر من باید بر من که از لحظه نخست زندگی این بچه همراهش بودم ارجحیت داشته باشد؟ اولویت او بر من چیست؟ فقط اینکه مرد است؟».
این قوانین برای نرگس زیرسؤال‌بردن جایگاه مادر است: «تصور نکنید که مشکلات ما در این موضوع همین‌جا به پایان می‌رسد. همیشه و هر روز دردسری تازه برای ما می‌سازند. مثلا همین چند ماه پیش برای اینکه بتوانم سهام عدالت دخترم را بگیرم به من می‌گفتند که باید برگه حضانت داشته باشم. نتیجه در نهایت چه شد؟ من را مجبور کردند همراه پدربزرگ دخترم (جد پدری) که اتفاقا به‌شدت هم بیمار است به دفتر اسناد برویم و او به من وکالتی بدهد که به واسطه آن بتوانم سهام دخترم را آزاد کنم.
چنین چیزی زن‌بودن و مادربودن من را زیر سؤال نمی‌برد؟ تازه من شرایط راحت‌تری دارم. زنان زیادی را دیده‌ام که همسرشان با این قوانین با آن‌ها لجبازی می‌کنند. مثلا مجبورشان می‌کنند که طلاق نگیرند یا اینکه مهریه را ببخشند. زنان هم مجبور می‌شوند برای آرامش فرزندانشان در بسیاری از موارد این شروط را بپذیرند».
پرستار بودم، اما امضای من را برای مجوز جراحی دخترم نپذیرفتند
بیمه، حساب‌بازکردن، ارائه پرونده و کارنامه و مدرک تحصیلی و خریدن سیم‌کارت تلفن همراه هم، اما همه این مشکلات نیست. فقدان این حقوق برای مادران در بخش درمان به‌شدت مشکل‌آفرین میشود. نسیم که خودش پرستار بیمارستان است از حادثه‌ای می‌گوید که دخترش را به بیمارستان آن‌ها رسانده بود: «آن روز‌ها دخترم هشت سال داشت و بیماری‌اش که شاخه‌ای از نقص سیستم ایمنی است در آن دوران خیلی حادتر بود. مدرسه هم از بیماری‌اش اطلاع داشت و قرار شده بود به محض بروز مشکل به من اطلاع دهند.
تا اینکه یک روز از مدرسه تماس گرفتند و گفتند دخترم دچار حمله شده و در راه بیمارستان هستند. وقتی دخترم به بیمارستان رسید مشخص شد که باید تحت یک جراحی قرار بگیرد که اگرچه خیلی سخت و پیچیده نبود، اما در آن شرایط استرس شدیدی به ما داد. ناگهان یادم آمد که برای این جراحی باید پدرش باشد، درحالی‌که همسرم در آن روز‌ها در مأموریت خارج از کشور به سر می‌برد. این را هم به‌خوبی می‌دانستم که امضای من را نمی‌پذیرند. لحظات وحشتناکی بود. دختر من تحت خطر بود و تنها به این خاطر که مادرش صلاحیت کافی برای مجوزدادن به یک جراحی را نداشت، باید در انتظار می‌ماند».
آن روز برای نسیم با درسی بزرگ به پایان رسید: «در نهایت آن روز، ما به خاطر آشنایی که در بیمارستان داشتیم کار را پیش بردیم و جراحی آغاز شد تا زمانی که پدر همسر من برسد و بتوانیم به‌اصطلاح از جدِ پدری مجوز بگیریم. ولی از آن روز به بعد انگار معنای مادربودن هم برای من تغییر کرد. انگار که یک نفر آمد و به من گفت فکر نکن آدم خاصی هستی، حق تو اندازه پدربزرگ دخترت هم نیست. من از آن روز به دفتر اسناد رفتم و وکالتی از همسرم گرفتم که در شرایط این‌چنینی بتوانم خودم امضا کنم، اما حقیقت این موضوع به‌شدت تحقیرآمیز است».
این خلأ قانونی نه‌تن‌ها به زنان بلکه به کودکان هم آسیب می‌زند
«مینا جعفری»، وکیل پایه‌یک دادگستری و فعال حقوق کودکان، این خلأ قانونی را عاملی برای آسیب‌رساندن به زنان و همچنین کودکان می‌داند: «ما وقتی درباره خلأ قانونی صحبت می‌کنیم، یک بخش از ماجرا معطوف حوزه قانون است، اما بخش اصلی بر جامعه‌ای تمرکز دارد که تحت این خلأ باعث ایجاد انوع آسیب‌های اجتماعی میشود. در این حوزه، آسیب نه‌تن‌ها برای زنان بلکه برای کودکان هم تبعات خودش را دارد. در نهایت شاید بتوان گفت که زن یک موجود بالغ است که توان بیشتری برای مدیریت بحران دارد، اما این توان برای یک کودک به‌عنوان یک موجود نابالغ وجود ندارد. مصلحت کودک باید در قانون‌گذاری‌ها اولویت نخست باشد، اما متأسفانه در قوانین ایران به همراه تخریب حقوق زنان، حقوق کودکان هم سلب میشود».
جعفری معتقد است قوانین باید مصلحت کودکان را اولویت خود قرار دهد: «متأسفانه در تمام این سالها با وجود تأکیدی که فعالان عرصه زنان و کودکان و همچنین حقوق‌دانان داشتند، عزمی از سوی مسئولان برای ایجاد تغییر دیده نمیشود. بعید است که بتوان چشم‌اندازی از تغییر هم در آینده کوتاه‌مدت متصور شد، اما به نظرم دادستان‌ها و قضات هم می‌توانند تصمیم‌های خوبی بگیرند.
ما نیازمند نگاهی هستیم که قوانین را به‌روز تعبیر کند و بر همان اساس هم حکم بدهد. در معاونت زنان سابق میشد کمی انتظار داشت که حداقل حرف‌هایی از این دست زده شود، اما بعید می‌دانم در این معاونت بتوانیم امیدوار باشیم. مدیرانی شبیه به معاون فعلی زنان رویکردش بیش از آنکه معطوف به زنان باشد، متمرکز بر نهاد خانواده است و زنان را تحت همین مفهوم معنا می‌کند و زیر چتر خانواده به زن هویت می‌بخشد. با وجود این ما نیازمند قوانینی هستیم که حقوق کودک‌محور باشند و بحران و آسیب اجتماعی را از زنان و کودکان دور کنند».
واقعا برای کشوری که میخواهد از نظر علم باجهان رقابت کند اما ارزش زنش که باعث و بانی بیشترین پیشرفتهایش هست قائل نمیشود افسوس که منم زنم کاش نبودم
کشورعقب افتاده ای هستیم ولی ادعایمان.......
خدا از شما نگذره با این قانونی که گذاشتی د دخترم یک سال است پدرش را ندیده و با بد بختی دارم بزرگش میکنم از کجا برم پیدایش کنم که بیاد کارنامه دخترم را بگیره پدرش دنبال خوش گذرونی و دنبال حوس رانی رفته
وقتی سکان بدی دست آدم بی لیاقت و به اینکه حقت بخورن اعتراض نکنی همین میشه
از ماست که بر ماست
فقط میشه گفت متاسفیم.....
درود...درآیین نامه اجرایی سال تحصیلی جدی د این مورد اصلاح گردیده وخوشبختانه منظور ازولی دانش آموز پدر یامادر می باشدواگه قصوری صورت گرفته احتمالا همکاران محترم آ یین نامه جدید را مطالعه نفرموده اند..
خاک برسردولت مردانی که کرامت یک انسان را نادیده گرفتن به جرم زن بودن،همان زنی که زندگی نشات گرفته از وجودش، یعنی عربستان وافغانستان زندگی کنی ولی ایرانی این روز ها نباشی ،روزی زن ایرانی دریاسالاربوده ، امروزبه اندازه کارنامه بچت هم ابروواعتبا رنداری،خاک بردهان این بی شرف ها
وقتی هنوز ارث زن نصف ارث مرد است و حق زن از ارث شوهرش که سالها خدمت او را کرده ا ست فقط یک هشتم دارایی هست دیگر کارنامه و پرونده و حساب پس انداز و عمره پیش کش سا حت قانون بیقانونی وقتی حرف حجاب است زن ب اید باحجاب باشد پوشیده باشد وقتی حرف آزا دی عمل و ارث است حق زن نصف است تازه آن ه م خیلی از موارد به برادران نمی دهند و بع د از پدر کار به شکایت و دادگاه می کشد یا به طور کل همان پدری که عامل آفریده شدن دختر است هیچ ارثی برای او نمیگذاردر ودر حیات اموال را بنام فرزندان ذکور می کند ی کی نیست آخر ظالم پس چرا ایجادش کردی این پدرها در قبر هم می خواهند آرامش داشته با شند
شما با این اطلاعااااات بسیییاااارررر دقی ق واقعا معلم هستید؟
بهتره کمی دربا ره فلسفه بعضی از اینها مطالعه کنید
منم زن هستم
اما اصل مشکل ما دوری از احکام درست الهی هست
و بعضی قانو نهای من درآوردی
مثلاً معلمی. احتمالا سالی یه بار قرآن می خونی. ارث زن سوره نساء حکمش خدا داده. حا لا برو با خدا بجنگ.ولله دختر من نهم عین نه سال خودم کارنامه اش را گرفتم. بازار گ رمی میکنین با این خبر.وا یعنی چی. مثلاً از اونایی هستین که میگن زن و مرد مساوی ه ستن. هر وقت ماه و خورشید مثل هم شدن بیا یه چیزی بگو.اساسا مطالعه ندارید. روی هوا یه چیزی شنیدید حرف میزنید.
قانونا اگر پدر و مادر دانش آموز متارکه کرده باشند مدارک دانش آموز به کسی تحویل داده می شود که حضانت دانش آموز را بر عهده دارد و شخصی که حضانت بر عهده اش هست بايد حتما یک کپی از نامه دادگاه را به مدرسه تحویل دهد تا مدرسه در جریان قرار داشته باشد.
احسنت. این مطلب فقط حاشیه سازی کرده
این چیز تازه ای نیست زنان هیچ حق وحقوقی ندارند
کلمه هیچ غلطه عزیزم
بهتره بیشتر مط العه حقوقی کنید
سلام ،ظلم هایی درحق زنان صورت میگیرد که باید عوامل قانونی آن برطرف شود اگر قانون ی منجر ومنتج به ظلم درحق مادروزن میشود ب اید اصلاح شود
متاسفانه من هم این مشکل را تجربه کردم پسرم در پایه نهم نه کارنامه ونه پرونده تحصیلی اش برای ثبت نام در پایه دهم به من داده نشد وهمسرم مجبور شد برای دریافت مدارک مرخصی بگیرد واین برای پدرانی که کارمند هستن مشکل آفرین است
نويسنده و تاييد كننده اين بخشنامه احتمال ا بي مادر به وجود اومده وبي مادر بزرك شد ه
واقعا که خجالت آور این رفتار با یک زن واقعا خجالت آور البته نه برای زنان برای مردانی خجالت اور هست که این قانون رو گذاشتند .
من معلمم و در مدرسه به همه مادران کارنام ه تحویل میدهم حتی به خود دانش آموز هم کا رنامه رو تحویل میدم. اینا بیشتر بخاطر گر فتن پول از پدر دانش آموزه
مردسالاری مدرن. علنن داره ثابت میشه خانم ها همه کاره هستن و هیچ کاره .
همه مادران دانش اموزان ،خانم هستند!
پس دلیلش این بوده
زنانی که اکثرا بخاطر چند سکه وپول در دادگاه پرسه میزنند واینده فرزندان را به خطر میندازند نباید دلسوز بچه باشند البته زنان با شخصیت هم کم نیست
ما توی مدرسه با تحویل کارنامه مشکل نداریم ولی سالهاست که پرونده را فقط تحویل پدر می دهند و در صورتی که مادر حضانت فرزند داشته باشه به مادر. این بخشنامه مربوط به اردیبهشت امسال نیست لطفا اگر هدف اصلاح یک قانون اشتباه هست اطلاعات غلط ندهید این بخشنامه چندین ساله که داره اجرا می شه اگر هم هدف چیز دیگه ای هست که خدا هدایتتون کنه
مگه چیز جدیدیه؟ آخه زن ها تو این مملکت چ ه حقی دارن که حق گرفتن کارنامه هم داشته باشند؟
کشوری که قوانینش را مردان م ینویسند ۱۰۰درصد به نفع خودشان تنظیم خواه ند کرد.
این مملکت زنان را برای کل فتی مردان میخواهد و لاغری. زنی که دیه ش به اندازه عضوی از بدن مردان است.
با تآسف فراوان برای کشوری که ادعای مسلمانی دارند ولی انصاف و عدالت ندارن من معلمم و دخترم در مدرسه ای است کا من در آن کار میکنم ولی وقتی پرونده دخترم را خواستم مدیر گفت پدرش باید بیاید ... در حالی که تمام خرج خانه با منه و دخترم تحت پوشش بیمه منه اما .....
این دیگه بی انصافیه که جنابعالی در یه مد رسه زحمت بکشید وفرزندتون آنجا تحصیل کنه ومدیر مدرسه کارنامه را به شما تحویل نده. خیلی کار زشتی کرده ...من اگه دراون مدرسه کار میکردم وچنین برخوردی بامن میشد دیگه اوم مدرسه نمی رفتم حتی اگه اخراج می شدم ....مدیری که خودش خانمه اینطور برخوردکنه چه انتظاری ازدیگران دارید؟به قول معروف ...چون نیک نظرکر پرخود درآن دید....گفتا زکه نالیم که ازماست که برماست....متاسفان ه
واقعا چی فکر کردید ، اینقدر زن خواروذلیل توراخدا افکارجاهلیت عربی تمومش کنید، خس ته ایم ازاین پوچ گراییها بنده بعنوان یک مرد ایرانی همچین بخشنامه های پلیدرو بشدت محکوم می کنم
باسلام احتمالا قصوری یاکوتاهی پیش آمده ب ه قول گفته ی همکار مادربالا .طبق آیین نا مه چنین چیزی نیست و اصلاح شده .شخصیت وال ا وحقوق زن در جامعه حتمابایدمدنظرقراربگی رد.
جای تأسف . مادر هیچ جایگاهی در کشور ما ن دارد.
باعث تاسفه !!!بیشتر معلم ها مدارس خانم ه ستند بعد اقایان برای کارنامه مراجعه کنند !!!!!
اصلا مردها خبراز درس بچه هاشون دارن تمام زحمت یادگرفتن بچها به عهده مادره ؟ واقعا که چقدر تلاش زحمت به عهده مادرها هستش بعد اون اجازه کارنامه گرفتن بچه که حاصل تلاش خودش بوده مثل یه معلم توخونه درس داده باعشق ،متاسفم
دیگه جایی براحرف زدن نذاشتن کاری کردن فق ط مثل گوسفندبیفتم دنبال مردا باهمه شرایط شون بسازیم اون از شرایط طلاق اینم از بچه اونوقت نه ماه مابه شکم میکشیمشون شیرمید یم وشبا نمیخوابیم آفرین بهتون عجب قوانین ی
خاک تو سرشان
خاک تو سرشان
اردیبهت بخَشنامه زدن شما الان خبر میزنید کار اون دولتو از این دولتطلب میکنید شرف هم خوب چیزیه
سلام
خاک تو سر این دولت این چه بخشنامه هستش خودشون نشستن پشت پولهای ملت دارن فقط نظر میدم خود بیشعورش میرسه کارنامهها ی بچشون بگیرم که میگن مادراحق ندارم کارنامه بچه هامون بگیرن به خداخسته شدیم ازاین کشور عقب افتاده ایران تنها کشوری بی عرضه ورعیس جمهورهای بی عرضه ای داره مسعولاشون هم مثل خودشون عقب مونده هستن
به جای تحقیر مادران به فکر سلامتی ملت باشین همه کشورها ودوز سوم واکسینه کردن ایران هنوز دردوز اولش مونده بااین اوضاع هم فقط دستور صادرمیکنه لعنت ونفرین به همه مسعولین بی غیرت وبیشرف که همشون هم در ایران هستن چندروز دیگه مثل بقیه پول ملت برمیدارند ومیرن پی عشق وحالشون اون وقت به مامیگن خجالت رعایت کن اونا ازهرآشغالی آشغالترن
در جامعه ای که چند مرد قانونگذار باشند؛ معلومه که بیشتر قوانین رو به نفع مردان صادر می کنند جای تأسف داره!!!!!
این خبر صحت نداره،
والبته خبر مشابهی هم که بوده وتکذیب شده مربوط به ۴ ماه قبل هست.
خاک تو سر افکار طالبانیتون
بدبخت بیسوادی که مسیول هستی سرت رو بزار زمین و بمیر کشور مارو به گند کشیدی
خیلی مسخره هست ارزش یه پدر بزرگ بیشترر باش تا مادری که تمام غم و زحمت بچه رو به دوش می کشه اصلا مگه پدر بزرگا خبر میشن که بچه های ماکی مریض میشن کی خوب میشن چطور بزرگ میشن که حق مالکیت به بچه هامون دارن نسبت به مادر ارجحیت دارن خیلی مسخره واقعا تف به این قانون مضخرف
من دبیر هستم. می‌دانم که تمام زحمات و پی گیری ها به عهده مادران دلسوز است. قطعا پ دران هم قابل احترام هستند اما به تساوی ب ا زنان. واقعا اینچنین بخشنامه ای باعث شر مندگی و خجالت است
دبیرهستیدچطورخبرنداریدمدیراگه به مادرپرو نده تحویل بده بعدادچارچه مشکلاتی خواهدشد قانوحضانت بایددرست بشه ربطی به آموزش وپر ورش نداره
کسی که این بخشنامه را نوشته یک فرد عقده ای و بی لیاقت بوده است
بنظرم قانون خیلی خوبی هست 😂😂✅✅
هر کار بکنید پیش خدا از ارزش زن کم نمیشه باید بگم به کسایی که قانون تصویب میکنن الشفاااا
ربطی به آموزش وپرورش نداره قانون بایداصلاح بشه چون اگه پروندبه مادرداده بشه پدرشکایت کنه مدیرتودردسرمیفته قانون حضانت باعث شده این بخشنامه باشه
همه نظرات وحرفای عزبزان درسته ،ولی این ب خشنامه ای هست که دولت بیخردوبی تدبیرروحا نی مثل همه کارای بی ارزشی که طی هشت سال برسرمون اورده صادرشده.امیدواریم دردولت ج دیدشاهداینجورمزخرفات ضدقانون وضدشرع نباش یم
اینو نادیده بگیرید اقا ب قول دوستان غلط املایی و منظور پدر و مادر بوده ......! بد نیست ی سر ب دادگاها بزنید چقد حقوق زن ک پایمال نشده .. چ زنایی ک مجبورن سکوت و تحمل کنن بخاطر قانون ضد زن.. وقتی قانون رو مرد مینویسه جایی برای دفاع زن نمیمونه و فقط باید بگم تاسف تاسف تاسف
اصلا هم به این شدت نیست وزیادی شلوغش کرد ید من ۲۱سال مدیر مدرسه والبته یک خانم وم ادر هستم وسال آخر خدمتم این بخشنامه از اول بوده ولی خیلی بهش توجه نمی شده متاسف انه بعضی از آقایون واسه پیشبردن اهداف وک مبودهاشون ازاین قانون استفاده می کنند مث لا میرن مدرسه ومدیر تهدید که به چه حقی پ رونده به مادر دادین واسه کمتر شدن مشکل م دیرها این بخشنامه رنگ گرفته ضمن اینکه ما دری که جدا شده وبچه پیشش هست حضانت از دا دگاه داره وطبق همون حضانت پرونده میگیره وهیچ مشکلی نیست
خوب داریم پسرفت می کنیم . اینطور که مادا ریم می ریم عقب ، فکر کنم ده سال دیگه عصر حجر باشیم . این وضع حقوق زن در کشورمون هست ؟! واقعا که . چی بگیم ؟
سلام ، نظر نوشتم ولی مثل اینکه دستم خورد پاک شد ، دیگه حوصله ام نمیرسه دوباره تا یپش کنم چون خیلی زیاد بود
پس چرا من که مادر یه پسر 16 ساله هستم و کارمند تا الان تمام کارهای پسرم رو خودم انجام دادم، از مدرسه و بیمه و حساب بانکی و.........
من نظر نوشتم طولانی هم نوشتم یهویی پاک شد ، دیگه حوصله ام نمیکشه دوباره تایپ کن م ، چون زیاد نوشته بودم
پس بی زحمت لطف کنن معلم ها رو هم همه مرد کنن چون من به شخص نمیتونم بچمون دست زنی بسپرم که نمیتونه کارنامه بچشو بگیره چه برسه بخواد به بچه من درس بده.