در جلسه معلمان با وزیر آموزش و پرورش چه گذشت؟
یک فعال صنفی فرهنگیان درباره جلسه برخی معلمان و مدیران توضیحاتی ارائه داد.
مزبان حبیبی نوشت:نفس برگزاری جلسه سه ساعته وزیر با مدیران کل و تعدادی از معلمان که برخی‌ها مانند نویسنده طی سی سال اخیر فقط معلمیِ در کلاس‌های درس را تجربه کرده‌اند، اگر جای قدردانی نداشته باشد، حداقل مذموم نیست.
شاید هدف وزیر محک‌زدن فعالان صنفی و مدیران کل بود پس باید منتظر نتیجه ماند.
شاید هدف از برگزاری جلسه، مهندسی در طرح سوالات و برگزاری یک جلسه کنترل شده بود، اما دیروز قطعا چنین اتفاقی رخ نداد، بیست نفر از همکاران صحبت کردند و تا جایی‌که من شناخت داشتم، اغلب افرادی از بدنه معلمان و فعالان صنفی بودند.
حداقل نمایندگان اصفهان، کردستان، کرمانشاه، شهرتهران، قزوین و تعدادی دیگر از همکاران خیلی خوب، مستدل و قانونی خواسته‌ها و مطالبات را بیان کردند.
با توجه به فرصت کم، شخصا در چند گروه در استان فارس از همکاران پرسیده بودم، اگر بخواهید به وزیر یک موضوع را در یک جمله یادآوری کنید چه خواهید گفت؟
۲۳ مورد را یادداشت کرده بودم تا اگر فرصت صحبت‌کردن در جلسه مهیا شد آنها را بیان کنم، چون مشخص نبود چه کسانی قرار است صحبت کنند و پنج دقیقه قبل از شروع جلسه گفتند که در فرصت استان فارس، شما صحبت کنید.
قبل از فارس، شش مورد از موارد ۲۳ گانه را دیگر همکاران به همان ادبیاتی که من دوست داشتم گفتند، بدون لکنت زبان، بدون خواهش، بدون خودخواهی و با قدرت که نشانه معلمان آزاده است،
۱. مشکلات بازنشستگان فرهنگی
۲. نیروهای مناطق محروم و عدم اعتماد به وزارت
۳. عدم رضایت معلمان از رتبه بندی
۴. اختلاف حقوق فاحش معلمان با سایر دستگاهها
۵. اعتراض به نحوه همترازی در لایحه رتبه‌بندی
۶. بیمه تکمیلی و مشکلات آن.
هر نفر پنج دقیقه صحبت کرد و هر استان یک نفر را انتخاب کرده بودند، مدعوین هم مهمانان مدیران کل استان‌ها بودند و هیچ کسی نماینده تشکل خاصی نبود هرچند ممکن است به احترام تشکیلات، با آنها هماهنگ کرده باشند.
چون گفته بودند موضوع جلسه رتبه‌بندی و دانشگاه فرهنگیان است، نوبت به فارس که رسید، من هم نه مورد را که فرصت شد، ذکر کردم:
۱. تلاش برای افزایش مناسب بودجه اجرای رتبه‌بندی چون بودجه موردنظر مجلس و دولت بسیار ناچیز است.
۲. مشارکت معلمان شاغل در تدوین آئین نامه اجرایی قانون رتبه‌بندی معلمان به ویژه استفاده از معلمان جدید الاستخدام چون آنان را به مراتب داناتر، توانمندتر و شجاع‌تر از خود می‌دانم.
۳. شرط سابقه برای شروع رتبه بندی منظور نشود و با استخدام هر همکاری، آنان مشمول رتبه بندی شوند.
۴. پیگیری مزایا و فوق العاده هایی که بقیه دستگاهها می گیرند اما در آموزش و پرورش نیست. ذکر شد که ۳۷ بند در فوق العاده ها و مزایای سایر دستگاهها وجود دارد که در حقوق معلمان اعمال نمی‌شود.
۵. تعارض منافع در آموزش و پرورش، معلمان از این موضوع به شدت گله‌مند هستند.
۶. رسانه‌ای نشدن مطالب مربوط به حقوق معلمان
گفتم شخصا از پنج وزیر، دو سرپرست و بیش از سی معاون، خبر اجرای رتبه‌بندی معلمان را شنیده‌ام در حالی‌که هنوز اجرا نشده‌است.
۷. تلاش برای بالابردن بودجه آموزش‌وپرورش در لایحه بودجه ۱۴۰۱ با حمایت قاطع معلمان در سراسر کشور
۸. تهیه و تعریف سازوکاری برای دسترسی معلمان به رسانه‌ها
مهمترین چیزی که مدنظر داشتم و قطعا باید می‌گفتم:
۹. وزیر به نمایندگی از دولت مسول است تا وعده های رئیس جمهور در حوزه آموزش را محقق کند. یکی از وعده‌ها این بود:
مشکل معیشت معلمان، یک بار برای همیشه باید حل شود.
گله‌ای هم از برخی از همکاران فرهنگی،
این‌که برخی دوستان حاضر نیستند دیگر معلمان را به عنوان صحبت کننده و مدعو در جلسه با وزیر یا سایر دستگاهها به رسمیت بشناسند، پیام خوبی نیست و این نگرش به شدت خطرناک است.
بارها گفته‌ایم هر کسی در مسیر تحقق اهداف معلمان قدمی برداشته یا قلمی زده باشد یا در تجمعی شرکت کرده، مورد احترام ماست و هنوز هم بر عهد خود ایستاده‌یم و این تخریب دوستان را هم با جان‌ودل پذیرا هستیم.
صدور بیانیه‌های تخریبی برعلیه شرکت کنندگان در جلسه، قبل از این‌که بدانیم آنان چه کسانی بوده و چگونه انتخاب شده‌اند، عواقب خوبی نخواهد داشت، به هم‌اندیشی و همدلی اعتقاد داریم اما بپذیرید که *دیگران برای حرکت در مسیر مطالبه‌گری الزامی به کسب اجازه از شما ندارند.*
و نکته آخر، هیچ شخص، تشکل یا حزبی نمی‌تواند و نباید ادعای نمایندگی معلمان را داشته باشد و دیگران را از حضور در جلسات منع یا حضور آنان را تخطئه کند، همان‌گونه که همکاران استان فارس نشان دادند می‌توان با هم‌فکری و بدون ایجاد هزینه‌های غیرمعمول برای همکاران، مطالبات ملی معلمان را پیگیری نمود.
ارسال نظر