اختصاصی گسترش‌نیوز
ماراتن نفرین‌شده/ وعده حذف کنکور به زحمت دوچندان انجامید
کنکور آزمون سراسری که موجب می‌شود بهترین سال از زندگی یک فرد با استرس و خواندن کتاب‌های متعدد سپری شود. باید بررسی شود که اقدامات اخیر دولت و شورای انقلاب فرهنگی تا چه حد توانسته این دغدغه‌ها را حل‌وصل کند؟
«کنکور» واژه‌ای عجیب است که جوانی و به نوعی بهترین سال‌های عمر یک فرد را درگیر خود می‌کند. آزمون سراسری استرس و دلهره بسیاری را برای افراد به وجود می‌آورد و به نوعی تعیین‌کننده سرنوشت نیز محسوب می‌شوند. همه ما فشارهای روانی و روحی دوره کنکور را از نزدیک لمس کرده‌ایم؛ دوره‌ای که از هر جهتی توصیه‌ها، نکته‌ها، کتب و تست‌ها روی سرمان آوار می‌شد و سردرگمی از اینکه اول کدام را بخوانیم نیز ذهنمان را درگیر می‌کرد. از سویی دیگر رقابت بر سر رشته، دانشگاه و رتبه نیز نقل محافل خانوادگی است و مقایسه خانواده‌ها صدای بسیاری از فرزندان را درآورده است. این در حالی است که پس از قبولی نیز متوجه می‌شوند دانشگاه چندان آش دهان‌سوزی نبوده است. البته نمونه‌های عینی نشان می‌دهد شرط موفقیت در شرایط اقتصادی فعلی تنها ورود به دانشگاه و داشتن مدرک تحصیلی نیست؛ چرا که بسیاری از دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها در پی شغل می‌گردند و آمار بیکاری نیز در میان جوانان بالا رفته است. با این وجود هنوز هم بسیاری از خانواده‌ها و البته سیستم آموزشی کشور دانش آموزان را به سمت کنکور و دانشگاه سوق می‌دهند.
اقدامات نه چندان موثر نهادهای دولتی
بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران، انتقادهای بسیاری به نظام آموزش عالی و سیستم برگزاری کنکور وارد شد و البته تغییرات بسیاری را در این آزمون سراسری شاهد بودیم. تقریبا از اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ بود که زمزمه‌های حذف کنکور و ورود به دانشگاه با شرط معدل شروع شد و دانش‌آموزان به امید خلاصی از غول کنکور خود را برای امتحانات سه سال پایانی دوره متوسطه آماده می‌کردند. این وعده هرسال تمدید می‌شد اما تا به امروز خبری از اجرایی شدن آن نبوده است. تاثیر معدل تا حدی بر قبولی‌ها و رتبه کنکور اثر داشت اما نحوه محاسبه این فاکتور مهم نیز همچنان در هاله‌ای از ابهام است. گزینه تازه آموزش و پرورش یعنی تاثیر معدل برای ورود به دانشگاه نه تنها سد کنکور را از سر راه برنداشت بلکه دغدغه دوچندان را برای محصلان ایجاد کرد. جدای از خواندن کتاب‌های سخت و تست‌زنی‌های پیوسته و استرس از بزرگترین آزمون سراسری کشور، کسب معدل مطلوب در پایان هر سال تحصیلی نیز استرس دانش‌آموزان را بیشتر می‌کرد.
در سال‌های اخیر تلاش‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی و آموزش و پرورش برای کاهش این حجم از دغدغه‌ها و استرس خانواده‌ها و دانش‌آموزان را شاهد بودیم اما این اقدامات چه بودند و آیا واقعا تاثیری در تنش‌های ناشی از کنکور داشته‌اند یا تنها برای رفع مسئولیت بوده است؟ در سال‌های اخیر نه تنها بار سنگین کنکور از دوش دانش‌آموزان برداشته نشد بلکه به دومرحله‌ای شدن آن انجامید. اگرچه گفته شده کنکور دومرحله‌ای تا ۲ سال اعتبار دارد اما فشار روانی و درسی بسیاری را بر دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان وارد می‌کند. البته معاون خط مشی‌گذاری علم‌وفناوری شورای عالی انقلاب فرهنگی نظر دیگری در این رابطه داشته و معتقد، عدالت آموزشی در این سیاست‌گذاری به مراتب بهتر اعمال می‌شود و استرس خانواده‌ها را کمتر می‌کند؛ چرا که در سال ۲ بار کنکور برگزار می‌شود. هر کنکور نیز تا ۲ سال اعتبار دارد.
صدای وزیر هم درآمد
در این میان یوسف نوری؛ وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم کنکور را عاملی برای بیچاره‌کردن آموزش و پرورش خوانده است. او در یکی از نشست‌های خبری اخیر خود اعلام کرده نباید نظام آموزش و پرورش را به کنکور بست و وضعیت آن باید به شکل منطقی سرو سامان پیدا کند. به نظر می‌آید پس از سال‌ها مسئولان آموزشی کشور نیز به این نتیجه رسیده‌اند که نظام ارزیابی برای ورود به دانشگاه دارای ایرادات اساسی است اما راهکار عاقلانه‌ای هنوز برای آن نیافته‌اند. برای نتیجه بخشی اصلاحات در نظام آموزشی کشور لازم است مسئولان به تجارت کشورهای توسعه‌یافته نگاهی بیندازند تا برای پیشرفت کشور بتوانند روش‌های ورود به دانشگاه آن‌ها را استفاده کنند.
اگر فرد کنکوری اطراف خود داشته باشید از هزینه‌های سرسام‌آور کلاس‌های کنکور و آموزشگاه‌ها بی‌خبر نیستید. در سال های اخیر گردش مالی موسسات آموزشی کنکور چند ۱۰ میلیاردی برآورد شده و به نظر می‌رسد مافیایی گسترده در حال شکل‌گیری است. این هزینه‌های گزاف در حدی است که بعضی از خانواده‌ها را برای قبولی فرزندانشان و گذراندن از این مانع بزرگ مجبور به گرفتن وام کرده است. موضوعی که در صورت عدم قبولی، دانش‌آموز و خانواده‌اش را دلسرد و ناامید می‌کند. با نگاهی گذرا به این هزینه‌ها متوجه میشویم کنکور در فقط نظام آموزشی را بلکه خانواده‌ها را نیز بیچاره کرده است.
سروکله کنکور از کجا پیدا شد؟
شاید برایتان جالب باشد بدانید کنکور که الان عاملی برای بیچاره‌کردن نظام آموزشی کشور توسط آقای وزیر نام برده شده از کجا و در چه تاریخی به ایران آمده است و تاکنون در کدام کشورها برگزار می‌شده است؟ کنکور در کشورهایی همچون ایران، چین، کره‌جنوبی، هند، ترکیه، روسیه و فرانسه تحت نظارت سازمان سنجش این کشورها برگزار می‌شود که چینی ها با ۱۰ میلیون داوطلب بزرگ ترین کنکور جهان را دارند! این آزمون سراسری در کشورهای توسعه‌یافته اروپایی و آمریکایی سابقه‌ای ندارد و روش ورود به دانشگاه در این کشور به گونه دیگری است. سابقه برگزاری اولین کنکور در ایران متعلق به سال ۱۳۴۸ است که ۴۷٬۷۰۳ نفر داوطلب در آن شرکت کردند. این آزمون به صورت سؤالات کوتاه پاسخ طراحی شده بود.
تا پایان دهه ۴۰ شمسی هر دانشگاهی در ایران، شیوه ای متفاوت برای گزینش دانشجو داشت که شامل امتحان یا مصاحبه علمی می‌شد. دانشگاه‌ها و متقاضیان تحصیل نیز در آن برهه محدود بودند. این دانشگاه‌ها شامل؛ دانشگاه تهران، دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر فعلی)، دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی)، فردوسی مشهد، جندی شاپور اهواز (شهید چمران فعلی) و دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز فعلی) بود و ظرفیت ها نیز اکثرا تکمیل نمی شد. تا اینکه به تدریج تقاضای ورود به دانشگاه افزایش یافت و به شرایط فعلی رسید.
سخن پایانی
به طور کلی کنکور کلید مهم ورود دانشگاه و آینده شغلی جوانان کشور است. اگرچه به قول معروف کنکور همه زندگی نیست اما در کشوری مانند ایران تعیین‌کننده و مشخص‌کننده راه پیش‌روی افراد است. هر کدام از تصمیماتی که توسط مسئولان در این زمینه گرفته می‌شود، تاثیرگذار است. بنابراین چنین آزمون گسترده و مهمی از این به بعد به کدام سو می‌رود و سیاست‌گذاری و طرح‌ریزی وزارت آموزش و پرورش در این زمینه چگونه خواهد بود باید به طور شفاف اعلام و تعیین تکلیف شود.
ارسال نظر