نصف این یارانه ناگهان ناپدید می‌شود!
آمارهای شرکت بازرگانی دولتی حکایت از آن دارد که سهمیه آرد نان‌های صنعتی و فانتزی در کشور تنها ۱۵درصد از کل آرد توزیعی بوده و چیزی در حدود ۵۰درصد در بازار آزاد به فروش می‌رسد.
آمارهای شرکت بازرگانی دولتی حکایت از آن دارد که سهمیه آرد نان های صنعتی و فانتزی در کشور تنها ۱۵درصد از کل آرد توزیعی بوده و ۸۵درصد باقی‌مانده به نانوایی‌های سنتی اختصاص می‌یابد که از این رقم برآورد می‌شود چیزی در حدود ۵۰درصد در بازار آزاد به فروش می‌رسد و این در حالی است که اغلب نانوایی‌های سنتی موضوع کیفیت را در اولویت تولید خود قرار نمی‌دهند و به دلیل مخارج بالای تولید نان، با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند که این مشکلات باعث شده تا دغدغه کیفیت به فراموشی سپرده شود.
نظارت درستی بر توزیع آرد وجود ندارد
این در حالی است که نظارت درستی هم بر توزیع آرد در این حوزه وجود ندارد، به‌طوری‌که برخی نانوایی‌های کشور که تولید بیشتری دارند به دلیل سهمیه کم ناچار به تهیه آرد از بازار آزاد می‌شوند و برخی دیگر به آسانی آرد خود را در بازار آزاد به فروش می‌رسانند که نشان‌دهنده پیروی نکردن توزیع آرد از یک منطق درست است.
در حال حاضر و با توجه به اینکه توزیع آرد بر اساس یارانه در کشور صورت می‌گیرد شاهد فعالیت ۹۰ هزار واحد نانوایی هستیم که نیمی از این تعداد تنها برای استفاده از یارانه آرد تاسیس شده‌اند و در صورتی که این یارانه حذف شود، این واحدها نیز از تولید دست خواهند کشید و این در حالی است که بسیاری از صنایع و تولیدات در کشور از واحدهای تولید شیرینی گرفته تا نان صنعتی و حتی تولیدکنندگان نان سنتی در تامین آرد مورد نیاز خود با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند که تمام این موارد حکایت از چالش‌های سیاستگذاری در حوزه آرد در کشور و نبود یک نگاه علمی به مقوله توزیع آرد و گندم دارد.
این در شرایطی است که مدیر کل غله و خدمات بازرگانی استان تهران در تازه‌ترین اظهار نظر خود باز هم به جای حل ریشه‌ای مشکل به برخورد قهری با نانوایی‌ها پرداخته و اعلام می‌کند با واحدهایی که سهمیه آرد خود را به فروش می‌رسانند یا گران‌فروشی می‌کنند برخورد شده و سهمیه آرد آنان مورد بازنگری قرار می‌گیرد.
این اظهار نظر در شرایطی است که کارشناسان معتقدند راه‌حل این مشکل حذف یارانه توزیع گندم و آرد و آزادسازی قیمت نان است تا به این طریق اولا دسترسی به آرد برای همه فعالیت‌ها یکسان شود، ثانیا قیمت و تولید نان بر مبنای رقابت کیفی و خلاقیت در تولید نان استوار شود، ثالثا دسترسی واحدهای نان صنعتی یا صنایع دیگر به آرد آسان و منطقی شود، رابعا بساط دلالی و بازار آزاد و حتی قاچاق آرد برای همیشه برچیده شود.
اما متاسفانه دولت های قبل و دولت سیزدهم ظاهرا همتی برای این تصمیم ندارند؛ تصمیمی که اکنون شرایط و زیرساخت‌های آن نیز فراهم است زیرا دولت جامعه را از نظر روانی برای حذف یارانه‌ها در سال آینده تا حدودی آماده کرده است و در این میان گندم را از این قوانین مستثنی کرده است!
ارسال نظر