قیمت پیاز نجومی شد

با شروع فصل زمستان باز هم قیمت پیاز نجومی شد. تا جایی که در برخی مناطق پیاز با قیمت بالاتری نسبت به موز عرضه می‌شود. این محصول نیز همچون دلار وارد کانال ۴۰ هزار تومان شده است. در این بین صادرات پیاز و احتکار آن دلیل اصلی گرانی پیاز شناخته می‌شود.

 با برهم خوردن نظام عرضه و تقاضا، قیمت پیاز به قیمت موز نزدیک شد. هفته گذشته فروش پیاز در سطح خرده‌فروشی‌های سطح شهر حتی به کیلویی ۴۰ هزار تومان نیز رسید.

هر چند قیمت پیاز نسبت به هفته گذشته یک روند نزولی با شیب ملایم پیدا کرد، اما همچنان ارزش آن نسبت به آذرماه بیش از دو برابر است.

بنا به گفته مسئولان صنفی عرضه پیاز در میدان تره‌بار کیلویی ۲۸ هزار تومان است؛ اما بعد از ورود به خرده‌فروشی‌ها به ۳۷ هزار تا ۳۸ هزار تومان می‌رسد.

چندی پیش، مصطفی دارایی‌نژاد، رئیس اتحادیه بارفروشان، دلیل افزایش قیمت پیاز را صادرات عنوان کرد و به ایسنا گفت: علت افزایش قیمت پیاز، صادرات است. بنا بر درخواست پاکستان روزانه ۲۰۰۰ تن صادرات پیاز به این کشور داشته‌ایم. در واقع پاکستان پیاز ما را جارو می‌کرد. همچنین به عراق نیز صادرات محصولات کشاورزی داشتیم.

او ادامه داد: به کشاورزان اعلام کردیم که اگر قرار است صادرات انجام دهند ابتدا باید نیاز داخل را تامین کنند تا بازار داخل به چالش کشیده نشود و سپس به صادرات فکر کنند.

اما عباس مرادیان، نائب رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی، نظر دیگری دارد. او در این باره می‌گوید: برخی فعالان این صنف بر این باورند که صادرات باعث افزایش قیمت پیاز شده است. اما شواهد بازار نشان می‌دهد عرضه قطره‌چکانی در این میان تاثیرگذارتر بود.

او گفته که قطع به یقین نمی‌توان ادعا کرد با کمبود بار پیاز مواجه هستیم؛ چرا که پیاز در انبار دلال‌هاست و آنها برای افزایش قیمت، به‌صورت محدود این محصول را در بازار عرضه می‌کنند.

نائب رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی ادامه داد: به نظر می‌رسد که قیمت پیاز تا یک ماه آینده همچنان صعودی باشد.

اواخر آذرماه بود که وزارت جهاد کشاورزی عوارض صادراتی پیاز را از ۷۰ درصد به ۵۰ درصد کاهش داد که این امر می‌تواند در افزایش صادرات نقش به‌سزایی داشته باشد.

بر اساس این گزارش، در مهرماه امسال ۱۰۱ هزار تن پیاز به ارزش ۱۴ میلیون دلار به کشورهای مختلف صادر شد این در حالی است که کشت پیاز در سال جاری به نسبت سال گذشته کاهش داشته است.

بر اساس مقایسه سال زراعی ۱۴۰۰ – ۱۴۰۱ نسبت به سال زراعی ۱۳۹۹ – ۱۴۰۰ حدود ۶ هزار هکتار کاهش سطح زیرکشت و نزدیک ۴۰۰ هزار تن کاهش تولید داشته‌ایم که علت این امر وقوع خشکسالی و کمبود منابع آبی عنوان شد.