تلاش دومین صنعت پولساز ایران برای بقا

توانمندی و ظرفیت بالای صنعت دام و طیور ایران، توجه رسانه ها و نشریات معتبر این حوزه را به خود جلب کرده است. نشریه معتبر POULTRY WORLD در گزارش خود از قدرت صنعت طیور ایران و مهمترین موانع پیش روی آن سخن می گوید. در ادامه گزیده ای از مهمترین بخش های این گزارش آورده می شود. با گسترش نیوز همراه باشید.

ایران پتانسیل آن را دارد که یکی از قدرت های تولید طیور باشد زیرا پروش دهندگان ایرانی می توانند سالانه بیش تا ۵۰۰ هزار گوشت صادر کنند اما مانع بزرگی به نام تحریم و سیاست های داخلی جلوی تحقق این امر را گرفته است. معدوم سازی پرندگان به خاطر نبود خوراک و نهاده دامی که اخیرا رخ داد گویای این شرایط است.

صنعت طیور ایران سال هاست که برای بقا تلاش می کند. تحریم هایی که آمریکا در سال ۲۰۱۲ علیه ایران وضع کرد بر بازار طیور تاثیر گذاشت. هزینه واردات خوراک و نهاده افزایش یافت و موجب افزایش شدید قیمت برای مصرف کنندگان شد. اما این صنعت خود را با شرایط و واقعیت های جدید وفق داد وقتی دونالد ترامپ تحریم ها را در سال ۲۰۱۹ احیا کرد صنعت آمادگی بیشتری به دست آورده بود. ایران اکنون در زمینه طیور و تخم مرغ خودکفاست و ظرفیت تولیدی بیشتری در خاورمیانه دارد.

اهمیت عظیم صنعت طیور برای اقتصاد کشور

مجید موافق قدیری، عضو انجمن ملی طیور ایران و رییس انجمن صنایع خوراک دام، طیور و آبزیان ایران اظهار کرد: «فقط صنعت نفت در مقایسه با صنعت طیور، اهمیت و گردش مالی بیشتری دارد. صنعت ما نقش بزرگی در خلق ارزش افزوده بازی می کند اما ۸۰ تا ۹۰ درصد از مواد اولیه را وارد و به محصولاتی مثل طیور، تخم مرغ و حتی سوسیس تبدیل و بعد آنها را صادر می کنیم».

گوشت مرغ، منبع اصلی پروتین برای ایرانیان

قدیری گفت: «ایران سالانه ۲.۳ میلیون تن گوشت طیور و یک میلیون تن تخم مرغ تولید می کند. ایران در هر دو گروه، جز ۱۰ کشور تولیدکننده پیشتاز است. تحریم های جدید بعید است تولید را کاهش دهد. قرار است که تولید طیور تا سال ۲۰۲۲ به ۲.۶ میلیون تن و میزان تولید تخم مرغ به ۱.۱ میلیون تن افزایش یابد». رضا سواری، مدیر یکی از شرکت های تولیدکننده هم اظهار کرد: « به واسطه تحریم، مصرف طیور توسط شهروندان افزایش یافته است چون قدرت مالی لازم جهت خرید منابع پروتینی دیگر کاهش یافته است. گوشت مرغ مهمترین منبع پروتیین ایرانیان شده است. دکتر قدیری هم در این باره گفت: «سرانه مصرف مرغ در دهه گذشته از ۲۱ کیلو و ۸۰۰ گرم به حدود ۲۸ کیلو رسیده است. سرانه مصرف تخم مرغ هم از ۹.۸ کیلو به ۱۱ تا ۱۲ کیلو گرم در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است».

مجید قدیری گفت: «تحریم تاثیر بدی داشته است اما تاثیر سوء آن کم شد زیرا دولت نرخ مبادله ای خاصی برای مواد اولیه تدارک دید. این موضوع هزینه های پرورش دهندگان را کاهش داد اما دولت قصد دارد از مصرف کنندگان نیز حمایت کند بنابراین برای گوشت طیور و تخم مرغ یک سقف قیمتی تعین کرده است. قیمت مرغ آماده طبخ در مقایسه با سال ۲۰۰۲ فقط ۱۴ درصد افزایش یافته است. متوسط افزایش قیمت تخم مرغ هم در مقایسه با آن سال ۱۶ درصد بوده است. با توجه به حجم سرمایه گذاری و مخاطران سرمایه گذاری، تولیدکنندگان به هیچ عنوان از این موضوع راضی نیستند. از همه مهمتر دولت به شرکت های طیور اجازه صادرات نمی دهد. متاسفانه گوشت مرغ همیشه موضوعی سیاسی بوده و اگرچه سالانه ۲۰۰ هزار تن مازاد داریم دولت رغبتی به صادرات پایدار ندارد. بنابراین برای حمایت از تولیدکنندگان اجازه صادرات موقت می دهد. اگر امکان صادرات پایدار وجود داشت صنعت طیور ایران می توانست نفسی تازه کند. ما می دانیم که قیمت مرغ آماده طبخ در بازارهای رقیب دو برابر قیمت صادراتی آن است اما دولت ها با اختصاص یارانه ها و مشوق های مالیاتی این تفاوت را متعادل می کنند».

تحریم جلوی بهبود تولید را گرفته است

وی در ادامه افزود: «صنعت طیور ایران همیشه یکی از صنایع پیشتاز در اقتصاد کشور بوده است و خود را با فناوری ها و استانداردهای جهانی منطبق ساخته است اما فرایند بهبود تولید و افت هزینه ها کند پیش رفته است. پرورش دهندگان حداکثر تلاش خود را برای کاهش نرخ مرگ و میر و افزایش نرخ تبدیل و بهینه سازی دوره پرورش به عمل می آورند. میانگین وزن مرغ اکنون در ایران ۲.۶ و در آمریکا ۲.۸ کیلو گرم است. دوره رشد در ایران ۴۸ و در آمریکا ۴۷ روز است. نرخ تبدیل در ایران ۱.۹ و در آمریکا ۱.۸ است. نرخ مرگ و میر در ایران دو برابر آمریکاست (۱۰ درصد).

منبع: www.poultryworld.net