گوشت ارزان می‌شود؟

براساس آخرین گزارش مرکز آمار تعداد دام سبک کشور در فصل زمستان ۹۹ در مقایسه با مدت مشابه در سال ۹۸ گذشته ۷.۳ میلیون راس افزایش یافته است. در همین مدت تعداد دام پروار شده نیز بیش از یک و نیم میلیون راس افزایش یافته است.

براساس نتایج این گزارش تعداد گوسفند و بزغاله موجود در دامداری‌های کشور در اسفند ۹۹ به ترتیب ۵۳ میلیون و ۹۰۰ هزار و ۱۸ میلیون و ۳۰۰ هزار راس بوده که نسبت به سال ۹۸ به ترتیب ۱۱.۸ درصد و ۹.۷ درصد افزایش داشته است.

بنابر یافته‌های دیگر این آمارگیری در آخرین فصل سال گذشته نزدیک به ۱۳ میلیون راس بره و چهار میلیون و ۱۰۰ رای بزغاله در بهره‌برداری‌های پرورش دهنده دام سبک کشور متولد شده‌اند. با توجه به تعداد دام‌های متولد شده و طول دوره پروار دام سبک، پیش‌بینی می‌شود عرضه دام‌های سبک پرواری از اواخر بهار و اوایل تابستان ۱۴۰۰ با افزایش قابل توجه مواجه شود.

تورم ۶۱ درصدی گوشت قرمز در سال ۹۹

با وجود افزایش تعداد دام‌های کشور اما روند قیمتی برای گوشت قرمز تورم فزاینده را نشان می‌دهد. گرچه نرخ تورم سالانه برای گوشت قرمز ۲۵.۲ درصد بوده که ۱۱ درصد کمتر از تورم میانگین کل بخش‌ها است اما تورم نقطه‌ای برای این محصولات نیز همچنان از تورم نقطه‌ای بیشتر است. تورم نقطه‌ای کشور در پایان اسفند ۹۹ در حالی ۴۸.۷ درصد اعلام شد که این شاخص برای گوشت قرمز و سفید ۶۱.۷ درصد محاسبه شده است. البته باید توجه داشت که نرخ تورم برای مجموعه خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها از میزان تورم نقطه‌ای گوشت قرمز هم بیشتر است؛ تورم نقطه‌ای خوراکی‌ها تا پایان اسفند ۹۹ به بیش از ۶۷ درصد افزایش یافته است. در میان خوراکی‌ها پس سبزیجات که ۴۸.۶ درصد تورم را تجربه کردند گوشت قرمز قرار دارد و نرخ مابقی خوراکی‌ها حتی با شدتی بیش از ۶۱ درصد هم به روند فزاینده خود ادامه دادند.

غذا یک مسئله امنیتی- اقتصادی

همانطوری که در گزارش مرکز آمار ایران هم آمده افزایش تولید دام در کشور انتظاراتی را مبنی بر کنترل نرخ گوشت دامن می‌زند. از آنجایی که نرخ تورم خوراکی‌ها در سال ۹۹ نه تنها از پیش‌بینی و وعده مسئولان بلکه حتی از انتظارات هم بیشتر افزایش یافت، اهمیت مسئله کنترل تورم در این بخش بیش از گذشته است.

گزارش‌های مختلفی از کاهش مصرف مواد خوراکی اساسی مانند شیر و گوشت در کشور منتشر شده است. برخی از کارشناسان حوزه سلامت نسبت به تداوم این رویه هشدار دادند چرا که به باور آنها کاهش مصرف مواد لبنی و پروتئینی در کودکان و نوجوانان اقشار فرودست در بلند مدت هم هزینه بهداشت و درمان را در کشور افزایش می‌دهد و هم بیماری‌های مرتبط با کمبود این مواد را در میان نیروی کار بالا خواهد برد.

مسئله تامین اصولی و کافی غذا نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورهای جهان یک مسئله امنیتی- اقتصادی می‌شود. گرسنه نماندن جامعه از وظایفی است که بسیاری از دولت‌های جهان خود را موظف به رعایت آن می‌دانند. دولت‌های غربی بیشتر یارانه‌های غیرنقدی خود را در این بخش ارائه می‌کنند و در هر کشور بسته به فرهنگ حاکم بر آن و سیاست‌های دولت بخشی از کالاهای خوراکی از یارانه‌های زیادی بهره می‌گیرند تا همه مردم بتوانند از آن استفاده کنند.