یک اتفاق مهم برای پول های سنتی

نقدینگی در تعریف کلی اسکناس، مسکوکات و منابع اعتبارات بانکی است، اما در مجموع از بخش پول و شبه پول تشکیل شده که اولی شامل سپرده‌های دیداری بخش غیردولتی نزد بانک‌ها و اسکناس و مسکوک در دست اشخاص و شبه پول شامل سپرده‌های سرمایه‌گذاری مدت‌دار، سپرده‌های قرض‌الحسنه پس‌انداز و سپرده‌های متفرقه است. نقدینگی حجم پول نقد در خارج از سیستم بانکی است که قابلیت تورم زائی دارد، بدین معنی که چنانچه حجم پول نقد بالا باشد قدرت خرید بالا رفته و باعث گرانی کالا یا خدمات می شود. بنابراین حجم نقدینگی باید متناسب با میزان تولید کالا و خدمات باشد، در غیر این صورت باعث تورم با رکود خواهد شد.

اقتصاد ایران همواره با نوسانات بالایی روبرو بوده که بخشی از آن ناشی از تحریم ها و بخشی دیگر ناشی از سیاست های غلط اقتصادی بوده است، اقتصاد دان ها معتقدند عامل افزایش کنونی نقدینگی سیاست های غلط دولت و ضعف بانک در مدیریت نقدینگی است که نه تنها تورم زا بوده، بلکه به معاملات بازارهای سوداگری نیز دامن زده است. حال در این میان عده ای معتقدند که ورود نقدیگی به بخش تولید می تواند تا حدی جلوی رکود اقتصادی را بگیرد.

رشد نقدینگی خوب یا بد

در همین راستا ما درگسترش نیوز گفتگویی داشتیم با یک کارشناس اقتصادی، برای خواندن مشروح این گزارش با ما همراه باشید: ‌

حسن گلمرادی، کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با خبرنگار گسترش نیوز در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه به تازگی میان کارشناسان بحثی صورت گرفته، عده ای می گویند که افزایش نقدینگی به زیان اقتصاد است اما عده ای دیگر می گویند اگر نقدینگی به بخش تولید برود، مشکلات کمتری در اقتصاد شاهد خواهیم بود. به نظر شما حق با کدام است؟ اظهار کرد: در خصوص اثر رشد نقدینگی بر تولید باید گفت اگر رشد نقدینگی متناسب با ظرفیت اقتصادی و رشد تولید باشد برای اقتصاد مفید خواهد بود ولی چنانچه رشد نقدینگی بیش از اندازه ظرفیت و رشد اقتصادی باشد تورم زا بوده و با ایجاد بی ثباتی اقتصادی مانع رشد اقتصادی خواهد شد.برای مثال رشد نقدینگی تک رقمی می تواند برای اقتصاد مفید باشد ولی رشد نقدینگی دو یا سه رقمی قطعا مفید حال اقتصاد نیست.

ابزار هوشمند در نظام بانکی

وی درباره اثر استفاده از فناوری های نوین از جمله قراردادهای هوشمند و پول هوشمند در نظام بانکی اظهار کرد: پول هوشمند و دیجیتال در اقتصاد با تسهیل مبادلات و کاهش هزینه های مالی بستر لازم برای توسعه و تعمیق مالی فراهم می سازد و چنانچه در چارچوب ضوابط نظارتی توسعه یابد به رشد بخش بانکی و اقتصاد کمک می کند. یکی از ابزارهای اقتصاد هوشمند آتی، پول هوشمند و رمز ارزهای دیجیتالی است و پول سنتی در اقتصاد هوشمند جایگاه محکمی نخواهد داشت.

این کارشناس اقتصادی و پاسخ به این سوال که آیا بانک ها می توانند به جای تامین مالی و اعطای تسهیلات در زمینه سرمایه گذاری مانند کارکردهای تجاری و توسعه ای بپردازند؟ اظهار کرد: اگر نقش بانک ها فقط اعطای تسهیلات تجاری باشد ما را به مقصود اصلی اقتصاد نخواهد رساند. گرچه بانک ها موسسات تجاری هستند و باید مقاصد تجاری و سود را در نظر بگیرند اما نقش توسعه ای آنها نباید فراموش شود.

گلمرادی در پایان اظهار کرد: تامین مالی در کشور ما متکی بر بانک و محوریت بانک هاست و چنانچه اهداف توسعه ای بانک ها فراموش شود و دولت منابع لازم و کافی برای تامین مالی طرح های توسعه ای نداشته باشد آنگاه در فقدان نگاه توسعه ای بانک ها، پروسه نوسازی و بازسازی توسعه اقتصادی دچار خلل خواهد شد بنابراین بانک ها در کنار پیگیری طرح های کوتاه مدت و تجاری و سود دهی به بازده اجتماعی و منافع اجتماعی طرح های بلندمدت نیز نگاه داشته باشند گرچه این انتظار که بانک ها تنها به امر تامین مالی توسعه و پروژه های زیرساختی بلندمدت بدون ملاحظه توجیه مالی و اقتصادی بپردازند نیز ممکن است منجر به زیان ده شدن بانک ها شود که در این صورت به جای آنکه باری از دوش اقتصاد بر دارند وبال گردن اقتصاد و دولت خواهند شد.