تجهیز پالایشگاه‌های فراسرزمینی محقق شد

کشورها در مقابل تحریم واکنش‌های مختلفی دارند. ما نیز در مقابل تحریم‌های صنعتی غرب مجبور به اتخاذ راهکاری بودیم تا با قدرت به مسیر رشد و پیشرفت ادامه دهیم. خنثی‌سازی تحریم‌ها راهکاری بود که در پیش گرفتیم. در این مسیر از ظرفیت‌های نخبگانی و دانش‌بنیانی کشور بهره گرفتیم، تا جایی‌که توانستیم به بومی‌سازی بسیاری از تجهیزات گلوگاهی بپردازیم و حتی صادرات خدمات فنی‌مهندسی به دیگر کشورها را در دستور کار قرار دهیم.

در ادامه نظرات حسن حیدری، اقتصاددان را می‌خوانید.

به گفته این کارشناس اقتصاد شناسایی هوشمندانه تجهیزات راهبردی و اقلام گلوگاهی موردنیاز در صنایع بسیار مهم است و ذیل سازکار تولید بار اول می‌توانیم ظرفیت‌های حوزه بومی‌سازی شرکت‌های دانش‌بنیان بیشترین استفاده و کمک را داشته باشیم که نظیر آن را به‌خوبی در صنعت نفت و گاز دیدیم که به توسعه فروش نفت و سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی رسیدیم.

حیدری درباره این موضوع که طبق اعلام معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزارت نفت طی دو سال گذشته بیشترین استفاده را از دستاوردهای دانش‌بنیانی در کشور داشته، تصریح کرد: دانش در اقتصاد دانش‌بنیان یک داده و ورودی مهم محسوب می‌شود که خروجی فراوانی برای ما خواهد داشت. مهم این است که صنایع نیاز به فناوری و دانش را احساس کنند و در راستای رفع این نیاز گام بردارند.

وی ادامه داد: در شرایطی که صنایع بفهمند نیاز به ارتقای تکنولوژی دارند و برای رفع این نیاز به دانش‌بنیان‌ها و استفاده از ظرفیت آنها مراجعه کنند، اتفاقات خوبی در کشور رخ می‌دهد.

این کارشناس اقتصاد توضیح داد: این امر بسیار اهمیت دارد که صنایع به سمت استفاده از دستاوردهای دانش‌بنیانی حرکت کنند و از نیروهای آموزش‌دیده و متخصص بهره ببرند. استفاده از ظرفیت‌های دانش‌بنیانی یک ضرورت برای پیشرفت کشورها به‌شمار می‌رود.

حیدری گفت: ایجاد رقابت در داخل کشور می‌تواند تاثیر بسزایی در احساس نیاز صنایع به ارتقای تکنولوژی داشته باشد. از طرف دیگر، وقتی محصولات قرار باشد در بازارهای بین‌المللی عرضه شود، صنایع احساس نیاز به بالا بردن سطح فناوری‌های مورداستفاده در محصولاتشان خواهند کرد.

وی ادامه داد: اصل اقتصاد دانش‌بنیان شرکت‌های بزرگی هستند که سرمایه‌گذاری بالایی در بخش تحقیق و توسعه می‌کنند و از ظرفیت‌های دانش‌بنیان‌ها نیز بهره می‌برند.

این کارشناس اقتصاد درباره لزوم شناسایی تجهیزات گلوگاهی موردنیاز صنایع و بومی‌سازی این محصولات در داخل کشور تصریح کرد: نیاز است دولت بخش زیادی از هزینه‌های تحقیق و توسعه را متقبل شود تا در راستای بومی‌سازی این محصولات گام برداریم.

وی ادامه داد: خوشبختانه سازکارهای خوبی در وزارتخانه‌های گوناگون مانند وزارت نفت برای استفاده از ظرفیت دانش‌بنیانی وجود دارد. برای استفاده از نیروهای متخصص، مراکز پژوهشی و پژوهشکده‌ها فراخوان داده می‌شود و از توان دانش‌بنیانی کشور بهره می‌بریم.

حیدری گفت: برای رشد اقتصاد دانش‌بنیان در کشور دولت باید سرمایه‌گذاری داشته باشد. از طرف دیگر، نباید توقع داشته باشیم مطالعات در کوتاه‌مدت جواب دهد. واقعیت این است که حوزه دانش‌بنیانی ریسک بالایی دارد. ممکن است در چندین طرح سرمایه‌گذاری کنیم و هیچ‌کدام نتیجه ندهند، اما اگر یکی از پروژه‌ها نتیجه بدهد، سود سرشاری برای کشور خواهد داشت و نتیجه موردنظر به‌دست می‌آید.

وی ادامه داد: تحریم‌های تکنولوژی بلندمدت‌ترین اثر را دارند. با توجه به اینکه دور آخر تحریم‌های غرب علیه کشورمان، تحریم‌های صنعتی بود، استفاده از ظرفیت دانش‌بنیانی کشور برای تولید محصولات راهبردی و موردنیاز صنایع اهمیت پیدا می‌کند. شناسایی هوشمندانه تجهیزات راهبردی و اقلام گلوگاهی موردنیاز در صنایع بسیار مهم است و ذیل سازکار تولید بار اول می‌توانیم ظرفیت‌های حوزه بومی‌سازی شرکت‌های دانش‌بنیان بیشترین استفاده و کمک را داشته باشیم که نظیر آن را به‌خوبی در صنعت نفت و گاز دیدیم که به توسعه فروش نفت و سهامداری در پالایشگاه‌های فراسرزمینی رسیدیم.

حیدری گفت: در راستای بومی‌سازی محصولات نیاز به خلق دانش‌بنیادی داریم و این امر در گرو استفاده از ظرفیت مراکز تحقیقاتی و پژوهشی کشور است. نیاز است طرح‌های پژوهشی را در دانشگاه‌ها پیش ببریم و از ظرفیت‌های موجود استفاده حداکثری داشته باشیم.

وی ادامه داد: پیوند دانشگاه و صنعت می‌تواند نتایج مفیدی برای ما داشته باشد و سود سرشاری را برای کشور به ارمغان بیاورد. در همین راستا، نیازمند تقویت بیش‌ازپیش این ارتباط هستیم. در صورتی‌که بتوانیم این کار را انجام دهیم، بازگشت چند برابری سرمایه‌ها را خواهیم داشت.

حیدری ضمن تایید نمونه‌های موفق دانش‌بنیانی مانند صدور کاتالیست و تجهیزات پالایشگاهی که در پالایشگاه‌های فراسرزمینی مورداستفاده قرار دادیم، توضیح داد: موضوع مهم این است که در زمینه استفاده از ظرفیت‌ها و توان داخلی و دانش‌بنیانی صبوری داشته باشیم. طرح‌های دانش‌محور زمان‌بر هستند و نباید توقع داشته باشیم در کوتاه‌مدت به نتیجه موردنظر برسیم.