بحران آب/کمبود آب/محیط زیست
وضع وخیم کم آبی/ بارش ها کاهش پیدا کرد
باوجود آنکه کشور نیازمند بارندگی است اما شاهد آن بودیم که در سال آبی، بارندگی کاهش پیدا کرد.
وضعیت منابع آب و استفاده بی رویه از مانبع آب زیرزمینی، سبب شده است تا کشور درگیر خشکسالی شود و ضعیت منابع آب را با بحران مواجه کند.
بر اساس دادههای سازمان هواشناسی، کشور در سال آبی جاری تا ۲۳ فروردین، ۲۰.۷ درصد با کاهش بارش روبرو بوده و طی این مدت ۱۵۰.۲ میلیمتر بارش دریافت کرده این در حالی است که میانگین بلندمدت بارش کشوری در این بازه زمانی ۱۸۹.۳ میلیمتر بوده است. بر اساس دادههای سازمان هواشناسی طی هفت روز گذشته منتهی به ۲۳ فروردینماه ۷.۷ میلیمتر بارش در این بازه زمانی دریافت شده که این میزان در بلندمدت ۶.۲ میلیمتر است بنابراین ۲۴.۵ درصد بارش بیشتر در این بازه زمانی دریافت شده است.
از ابتدای ماه جاری منتهی به ۲۳ فروردینماه در کشور بهطور میانگین ۲۶ میلیمتر بارش ثبت شده، در حالی که میزان آن در بلندمدت ۲۷.۸ میلیمتر است. در نتیجه ۶.۴ درصد با کاهش بارش نسبت به بلند مدت روبرو بودهایم.
از ابتدای سال جاری تا ۲۳ فروردینماه بهطور میانگین ۱۵۰.۲ میلیمتر بارش در کشور ثبت شده که نسبت به میانگین بلند مدت(۱۸۹.۳ میلیمتر) با کاهش ۲۰.۷ درصدی بارش روبرو هستیم.
جدول اطلاعات پهنهای بارش استانها از ابتدای سال آبی جاری (اول مهرماه سال گذشته) نشان میدهد تنها استانهای آذربایجان غربی، اردبیل، خوزستان و کردستان، کرمانشاه و همدان نسبت به دوره بلندمدت بارش بیشتری دریافت کردهاند که این میزان برای آذربایجان غربی ۱۲.۹ درصد، اردبیل ۲.۹ درصد، خوزستان ۲.۴ درصد، کردستان ۴.۶ درصد، کرمانشاه ۸.۸ درصد و همدان ۹.۱ درصد است.
بارندگی در سایر استانها کمتر از حد نرمال بوده است و در این زمینه هرمزگان بدترین وضعیت را تجربه میکند چراکه ۵۸.۱ درصد کمتر از حد نرمال طی سال آبی جاری بارش دریافت کرده است.
استان تهران نیز از جمله استانهایی است که با کمبارشی روبرو بوده است. در حالی که میانگین بارش تهران در بلند مدت ۲۰۷.۴ میلیمتر است ولی در سال آبی جاری تنها بهطور میانگین ۱۲۹.۹ میلیمتر بارش دریافت کرده است که نشاندهنده کاهش ۳۷.۳ درصدی بارش در این استان است.
شروع سال آبی در ایران از ابتدای پائیز است. به این ترتیب یک سال آبی در ایران از ۱ مهرماه شروع میشود و تا ۳۱ شهریور سال بعد ادامه می یابد.
ثبت میانگین بارش ۳۶ میلیمتر، کاهش ۱۴ درصدی میزان پرشدگی سد دامغان و هشت درصدی سد مجن در مقایسه با سال گذشته به عنوان شاهدی برای تداوم خشکسالی در استان سمنان، تکرار قصهای پرغصه است که ضرورت مدیریت مصرف و ساماندهی شبکه توزیع و یا انتقال بین حوضهای را دوچندان کرده است.
۲۱ درصد آب مورد نیاز استان سمنان از چشمه و قنات، ۱۷ درصد از آبهای سطحی و ۶۲ درصد از منابع زیرزمینی و با حفر چاههای عمیق و نیمهعمیق تامین میشود. به بیانی دیگر ۸۰ درصد نیاز آبی استان را منابع زیرزمینی تامین میکنند و تنها هفت و هفت دهم درصد مساحت استان سمنان قابلیت تغذیه سفره های آب زیرزمینی دارد.
اکنون با وضعیت نامطلوب بارشها، مشکل کمآبی در استان سمنان بیش از پیش خودنمایی میکند که خالی ماندن ظرفیت سدها بهترین شاهد برای آن است. از سوی دیگر انتظار می رود اجرای طرح انتقال آب بین حوضهای که از گذشته مدنظربوده نیز تسریع شود.
ارسال نظر