پشت پرده اختلاف قالیباف با وزیر نفت مشخص شد

گفته می شود، تحرکات وزارت نفت در ماجرای انتخاب رئیس مجلس شورای اسلامی سبب شده است تا میان رئیس مجلس و وزیر نفت اختلافاتی پیش آید.

حالا با نزدیک شدن جواد اوجی به روزهای پایانی وزارت خود و حذف کاندیداهای دولت سیزدهم از رقابت های انتخاباتی، قالیباف روی خوشی به وزارت نفت و مدیران آن نشان نمی دهد.

به گفته یک منبع آگاه، رئیس مجلس شورای اسلامی دل خوشی از وزارت نفت ندارد و به همین موضوع، بیشتر کانال های ارتباطی این وزارتخانه و مدیران آن با ستاد انتخاباتی اش را محدود کرده است.

شهریور ۱۴۰۰ که جواد اوجی به عنوان وزیر نفت از مجلس رای اعتماد گرفت، همه نوع وعده‌ای درباره توسعه و تکمیل زیرساخت‌های صنعت نفت داد، جز حل ناترازی‌ها. در واقع او وقتی بر کرسی وزارت نفت نشست متوجه شد که نه می‌تواند مانور چندانی برای توسعه زیرساخت‌ها بدهد- شرایط سخت تحریم‌ها- و نه پولی بعد از فروش نفت و فرآورده‌ها می‌ماند که خرج توسعه صنعت نفت کند. هنوز چندماهی نگذشته بود که با مانع بزرگی به نام ناترازی گاز مواجه شد که همان ماه‌های اول تمام وقت ستاد وزارت نفت به این موضوع اختصاص یافت.

زمستان سخت ناترازی نه در ۱۴۰۰ بلکه در دو سال بعد هم تکرار شد و تنها هنر وزیر نفت این بود که هر آنچه هست را به کار بگیرد تا کمی از ناترازی‌ها بکاهد. برنامه‌هایی مثل ذخیره‌سازی و تلاش برای خاموش کردن گازهای مشعل و دست آخر جابه‌جایی یک دکل پرهزینه از فاز ۱۲ به ۱۱ تا شاید بتوان بخشی از ناترازی گاز در زمستان را جبران کرد اما آن راحل نکرد.هرچند با توجه به کمبود منابع و شرایط تحریمی بیشتر از این از وزیر نفت انتظار نمی‌رفت با این وجود آنچه کارنامه اوجی را دست‌کم در حوزه مدیریت انرژی غیرقابل دفاع کرده است، سپردن پروژه‌ها به بخش دولتی و نهادها به جای بخش خصوصی به خصوص در پروژه‌های گاز بود. در واقع اوجی خود را مبرا از مشورت و همکاری با بخش خصوصی می‌دید، این در حالی است که فعالان بخش خصوصی براین باورند که حتی برای ناترازی‌ها هم اگر پروژه‌ها با مشارکت بخش خصوصی جلو می‌رفت، زمستان امسال، وزیر بعدی نفت نگران تامین گاز خانگی و صنعتی نبود. مشکلی که اوجی آن را نتوانست حل کند.