پشت پرده حقابه هیرمند | عقب نشینی نخواهیم کرد
سخنگوی صنعت آب اشاره کرده است که به هیچ عنوان از حقابه هیرمند کوتاه نخواهیم آمد.
ماجرای حقابه هیرمند مدت هاست که درجریان است و ایران به هیچ عنوان از حقابه هیرمند کوتاه نخواهد آمد.
سخنگوی صنعت آب با تاکید بر اینکه هیچگاه از حقابه هیرمند عقب نشینی نخواهیم کرد، گفت: مجموعه اقداماتی که در حوزه تامین آب سیستان انجام دادیم مطلقا جایگزین حق آب ایران از هیرمند نیست، اینها راهبردهایی است تا هرگز مردم سیستان و بلوچستان و زاهدان نگران وضعیت وخیم و لاینحل آب نباشند.
عیسی بزرگ‌زاده، درباره دیپلماسی ایران در حوزه حقابه هیرمند و اوضاع آب در سیستان و بلوچستان اظهار داشت: در مورد سیستان و بلوچستان و مشخصا رودخانه هیرمند گفتنی‌های قابل توجهی وجود دارد، سال‌های طولانی و در طول تاریخ؛ آب منطقه سیستان از هیرمند تامین میشد، طی معاهده ۱۳۵۱ حقابه‌ای برای ایران در نظر گرفته شد که میزان آن در سال نرمال ۸۲۰ میلیون متر مکعب است، یعنی این حقابه که قبل از معاهده چند میلیارد متر مکعب بود به کمتر از یک میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کرد، قبلا آب در هامون‌ها به میزان چند میلیارد متر مکعب جمع میشد و در طول سال به مصرف می‌رسید اما وقتی حقابه ما از هیرمند کم و به ۸۲۰ میلیون متر مکعب رسید، ایران مخازن چاه‌نیمه را راه‌اندازی کرد تا این آب کم را در درون مخازن چاه‌نمیه ذخیره کند، سطح این مخازن نسبت به هامون پوزک، صابوری و هیرمند کمتر بود، این آب کم برای مردم سیستان باقی می‌ماند تا در طول سال بتوانند از آن استفاده کنند.
وی ادامه داد: اگر چاه‌نیمه‌ها نبودند و ما این آب‌ها را ذخیره نمی‌کردیم در عرض ۲ تا ۳ ماه آب تبخیر شده و مردم سیستان بدون آب می‌ماندند، سال‌های طولانی این سیستم حاکم بود تا اینکه سد کمال‌خان افتتاح شد، سدی که ساز و کارهای طراحی اشتباهی دارد و در طرف مسیر اصلی هیرمند تنها دریچه‌های کنترل شده را تعبیه کرده و سرریز آزاد را در ارتفاع پایین‌تر و به طرف شوره‌زار گودزره هدایت کرده‌اند و این باعث هدررفت فراوان آب در مواقع سیلابی و آسیب‌پذیر شدن حقابه ایران شده است.
سخنگوی صنعت آب گفت: از همان زمان دیپلماسی و تدبیر ایران بر این قرار گرفت که باید راهبرد تامین آب را تغییر دهد بنابراین طرح روئین‌تن‌سازی سیستان را پیشنهاد و در دولت مصوب شد که در دولت کنونی به اجرا درآمد، تا پیش از این طرح تامین آب ۵ شهرستان سیستان، بیش از ۹۰۰ شهر منطقه توسط هیرمند تامین و درواقع تک‌منبعی بود، حتی آب منطقه ۲ زاهدان هم از هیرمند تامین میشد، اکنون در تامین حقابه این رودخانه اختلال ایجاد شده بنابراین تامین آب یک میلیون نفوس ایرانی بعلاوه مهاجرین افغان منطقه به خطر افتاد،بعبارت دیگر تامین آب ۵ شهرستان، ۱۱ شهر، نزدیک ۱۰۰۰ روستا و منطقه زون ۲ زاهدان که ۵۰۰ هزار نفر در آن منطقه ساکن هستند؛ به مخاطره افتاد، نتیجه اینکه تصمیم گرفتیم راهبرد را تغییر دهیم و تامین آب از تک‌منبعی به چندمنبعی تبدیل شود.
وی بیان داشت: در چارچوب طرح روئین‌تن‌سازی سیستان سه بسته راهبردی تعریف شد، بر این اساس اقدامات کوتاه‌مدت و آنی عمدتا بر حفاری چاه در منطقه جمع‌آوری آب بوده است، زیرا مشکل کمیت آب داشتیم و نمی‌توانستیم به اندازه کافی آب شیرین را تامین کنیم و آب شور با ای‌سی ۱۸ تا ۲۰ هزار واحد را داشتیم بنابراین آب‌شیرین‌کن، ایستگاه پمپاژ و مهندسی مجدد تاسیسات منطقه را انجام دادیم، بیش از ۲۰۰ حلقه چاه در منطقه هامون، هیرمند، هرمک، شیله، زهک، سیستان و بندان حفر کردیم، ده‌ها کیلومتر جاده دسترسی، تجهیز و جمع‌آوری ایجاد شد، ده‌ها کیلومتر لوله‌گذاری، مخازن نگهداری آب، ایستگاه پمپاژ کمکی و آب‌شیرین‌کن احداث شد، این اقدامات فوری و اضطراری با اقدامات میان‌مدت که انتقال آب از آبخوان شرقی پشتیبانی شد یعنی کار بخش آبخوان شرقی هم آغاز شده و با قدرت جلو می‌رود، در طرح بلندمدت هم انتقال آب از دریا در دستور کار است که پیشرفت کار خوبی دارد، با مجموعه این عوامل سیستم تک‌منبعی منطقه تبدیل به چندمنبعی شد، یعنی با با اقدامات اضطراری و کوتاه‌مدت تا ۵ سال و با اقدامات میان‌مدت ۵ تا بیش از ۱۰ سال هدف‌گذاری شده و مشکل نخواهیم داشت، با اقدامات بلندمدت نیز کلا پروژه تکمیل می‌شود.
بزرگ‌زاده با بیان اینکه اقدامات انجام‌شده در حوزه سیستان منجر به کاهش آسیب‌پذیری ایران از تصمیمات طرف مقابل شده است، خاطرنشان کرد: این کاهش آسیب‌پذیری باعث شد پشت میز مذاکره منطقی‌تر، برادرانه‌تر و با رعایت اصول همسایگی و پیوندهای تاریخی بنشینیم، همچنین موجب شد در زمستان که حجم آب چاه‌نیمه‌ها به کف رسیده بود به یکباره بخشی از حقابه را داشته باشیم.
وی با بیان اینکه همه ما چه در افغانستان و چه در ایران باید نگران مردم‌مان باشیم و فرصت‌های مشترک را جست‌وجو کنیم، خاطرنشان کرد: اکنون زمان توجه به منافع مشترک، واقع‌بینی و اصلاح مهندسی مجدد بند کمال‌خان است، باید این سرریز را به سوی مسیر تاریخی هیرمند هدایت کنیم، یعنی وارد جریکه و هامون‌های پوزک، صابوری، هیرمند شود، تصور می‌کنم که نشانه‌های مثبتی حداقل در سطح کلان قضیه ملاحظه می‌شود.
ارسال نظر