افزایش قیمت مسکن قطعی شد؟

فرهاد بیضایی، کارشناس حوزه مسکن، با تأکید بر این نکته که واحدهای ۲۵ متری نباید به عنوان «مسکن اقتصادی» در بازار مسکن شناخته شوند، اظهار داشت: واحدهای مسکونی با متراژ کوچک یا به اصطلاح «مسکن اقتصادی» در واقع در اقتصاد معنایی ندارند. زیرا اگر این نوع مسکن به تعداد زیاد در بازار عرضه شود، نشان‌دهنده کاهش قدرت خرید مردم است و در میان‌مدت می‌تواند منجر به افزایش قیمت مسکن شود. البته دولت در سال گذشته موضع قاطعی در مخالفت با کوچک‌سازی واحدهای مسکونی اتخاذ کرده است، اما به نظر می‌رسد که مسئولان این طرح به این مخالفت توجهی ندارند.

کارشناس حوزه مسکن در ادامه تاکید کرد: متقاضیان این مسکن، قشر کوچک و غیرقابل اثرگذار در حوزه مسکن هستند. آنچه قیمت مسکن را تعیین می‌کند میزان تقاضا برای مسکن‌های با متراژ متوسط و بالا و عمدتاً در گروه‌های متوسط و بالای درآمدی است و همچنین دلالی‌هایی که در بازار مربوط به متقاضیان دهک‌های بالا انجام می‌شود، قیمت‌ها را متأثر می‌کند.

وی افزود: قیمت زمین به عاملی مهم در قیمت مسکن تبدیل شده است اما این یک عاملی است که توسط دلالان ایجاد شده چرا که در ایران کمبود زمین برای ساخت مسکن وجود ندارد و اگر ساخت واحدهای ۲۵ متری از تأمین مالی بخش خصوصی استفاده شود معضلی در بازار مسکن رخ نخواهد داد و به نظر می‌رسد اجرای این طرح بیشتر به عنوان بازاریابی مطرح شده است.

ضیایی خاطرنشان کرد: با توجه به تکذیبیه‌هایی که توسط مسئولان دولتی در مورد عدم اجرای طرح ساخت خانه‌های ۲۵ متری صورت گرفته، به نظر می‌رسد عده‌ای به دنبال بازاریابی هستند.

عوامل مهم در افزایش بهای خانه

افزایش بهای خانه توسط چندین فاکتور مهمی که می‌تواند شامل اقتصادی، دموگرافیک، قانونی و سایر عوامل باشد، تأثیر می‌گیرد. در اینجا به برخی از اصلی‌ترین عوامل افزایش بهای خانه اشاره می‌کنیم:

۱. نوسانات اقتصادی:

    افزایش نرخ بهره: افزایش نرخ بهره بانک مرکزی می‌تواند به افزایش هزینه‌های وام‌های مسکنی و در نتیجه افزایش بهای خانه کمک کند.

    رکود اقتصادی: رکود اقتصادی و افزایش بیکاری می‌تواند به کاهش تقاضا برای مسکن‌های گران قیمت و افزایش تقاضا برای اجاره‌های کوتاه‌مدت کمک کند، که می‌تواند به افزایش بهای خانه منجر شود.

۲. تغییرات دموگرافیک:

    افزایش جمعیت: افزایش جمعیت و تقاضای بیشتر برای مسکن می‌تواند به افزایش بهای خانه کمک کند.

    تغییرات در الگوهای زندگی: تغییرات در الگوهای زندگی، مانند افزایش مهاجرت به شهرها و کاهش انجام ازدواج و داشتن فرزند، می‌تواند بر تقاضای مسکن تأثیر بگذارد و به افزایش بهای خانه منجر شود.

۳. تغییرات قانونی و مدیریتی:

    قوانین مربوط به مسکن: تغییرات در قوانین مربوط به مسکن، مانند قوانین مربوط به اجاره‌دهی و اجاره‌گیری، می‌تواند بر بهای خانه تأثیر بگذارد.

    مدیریت و نظارت: کمبود مدیریت و نظارت دقیق بر بازار مسکن می‌تواند به افزایش غیرقانونی بهای خانه کمک کند.

۴. تغییرات در بازار کار:

    توزیع درآمد: تغییرات در توزیع درآمد و افزایش اختلاف‌های اقتصادی می‌تواند به افزایش بهای خانه کمک کند.

    مهاجرت به شهرها: افزایش مهاجرت به شهرها و تقاضای بیشتر برای مسکن در مناطق شهری می‌تواند به افزایش بهای خانه منجر شود.

۵. تأثیرات زیست‌محیطی:

    تغییرات آب و هوا: تغییرات آب و هوا و افزایش رویدادهای طبیعی مانند سیل و خشکسالی می‌تواند بر بازار مسکن تأثیر بگذارد و به افزایش بهای خانه کمک کند.

    محدودیت‌های زمینی: محدودیت‌های زمینی و کمبود زمین‌های قابل ساخت می‌تواند به افزایش بهای خانه کمک کند.

۶. نوآوری‌های فناوری:

    توسعه فناوری: توسعه فناوری‌های جدید مانند اپلیکیشن‌های اجاره‌دهی و اجاره‌گیری می‌تواند به افزایش شفافیت و رقابت در بازار مسکن کمک کند، که می‌تواند به کاهش بهای خانه کمک کند.

    تغییرات در مصرف انرژی: افزایش هزینه‌های انرژی و تغییرات در مصرف انرژی می‌تواند بر بهای خانه تأثیر بگذارد.

نتیجه‌گیری:

افزایش بهای خانه توسط چندین فاکتور مختلفی که می‌تواند شامل اقتصادی، دموگرافیک، قانونی، مدیریتی، زیست‌محیطی و فناوری باشد، تأثیر می‌گیرد. درک این فاکتورها و توجه به تغییرات مرتبط با آن‌ها می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهتر در زمینه مسکن و خرید خانه کمک کند. دولت‌ها و سازمان‌های مربوطه نیز می‌توانند با اجرای سیاست‌های مناسب و نظارت دقیق‌تر بر بازار مسکن، به کاهش بهای خانه و حل مشکلات مسکنی کمک کنند.