مشکل جدید کارگران با بیمه تامین اجتماعی | چرا سازمان همکاری نمی کند؟

نماینده کارگران ادامه داد: بارها برای بکارگیری انجمن صنفی کارگران باربر آنهم رایگان برای شناسایی کارگران باربر که امری تخصصی هست با مدیرکل امور بیمه شدگان سازمان تامین اجتماعی مکاتبه و گفتگوکرده ایم، اما او به نقش شرکای اجتماعی اعتقادی ندارد و با آن مخالفت کرده است.

احمدیان تصریح کرد: این رفتار در حالیست که رئیس جمهور و وزیرکار تازه منصوب شده به نقش کاربردی تشکل‌های صنفی کارگری و کارفرمایی تاکیدات مکرر می‌کنند، اما برخی مسئولین سازمان تامین اجتماعی زیر مجموعه وزارت کار و تعاون به آن بی‌توجهی نشان می‌دهند.

دبیر انجمن صنفی کارگران باربر تهران با بیان اینکه موضوع بیمه نبودن کارگران باربر لطمات جبران ناپذیری را به آن‌ها وارد کرده است، افزود: به ندرت پیدا می‌شود کارگر باربری بیمه شده باشد چون بیمه این افراد از طرف خودش یا فرد دیگری ناقص پرداخت می‌شود؛ به همین دلیل آن‌ها امکان بازنشسته شدن هم ندارند.

دبیر انجمن صنفی کارگران باربر تهران با بیان اینکه از وزیر کار در خواست داریم به صورت ویژه به مشکل بیمه کارگران باربر رسیدگی کند، در پایان خطاب به مسئولان سازمان تامین اجتماعی گفت: انتظار داریم، سازمان تامین اجتماعی، مسئله بیمه اجتماعی کارگران باربر را مرتفع کرده و با انجمن صنفی کارگران باربر همکاری و همراهی لازم را داشته باشند.

دبیر انجمن صنفی کارگران باربر تهران در پایان گفت: کارگران باربر قشر بسیار مظلوم و زحمتکش جامعه هستند و ما از دولت و مجلس می‌خواهیم با اختصاص سهمیه بیمه به کارگران باربرتوجه ویژه کنند.

تاریخچه سازمان تامین اجتماعی 

تاریخچه تامین اجتماعی در ایران به ابتدای قرن چهاردهم شمسی برمی‌گردد. ساختار کنونی سازمان تامین اجتماعی نزدیک به نیم قرن قدمت دارد. روند توسعه این سازمان به شرح زیر بوده است:

سال ۱۳۰۱: گام‌های اول برای تاسیس سازمان تامین اجتماعی ایران با تصویب اولین قانون استخدامی کشوری و تأسیس نظام بازنشستگی برداشته شد.

سال ۱۳۰۹: دولت طرح «صندوق احتیاط کارگران راه‌آهن» را در این سال به تصویب رساند تا تسهیلات ویژه‌ای برای کارگرانی که در حین احداث راه‌آهن دچار آسیب یا فوت شدند، فراهم کند.

سال ۱۳۱۵: «نظام‌نامه کارخانجات و موسسات صنعتی» برای حمایت از کارگران بخش صنعت به تصویب هیات دولت رسید.

سال ۱۳۲۵: قانون کار تصویب شد. این قانون کارفرمایان را ملزم به تأسیس صندوق‌های بهداشت و تعاون کرد.

سال ۱۳۲۸: با تاسیس وزارت کار، ایجاد صندوق تعاون و بیمه کارگران به تصویب رسید.

سال ۱۳۳۱: در دوران نخست‌وزیری دکتر محمد مصدق، «سازمان بیمه‌های اجتماعی کارگران» تاسیس شد. این سازمان به تدریج به «سازمان تامین اجتماعی» تغییر نام یافت.

سال ۱۳۵۳: بیمه‌های اجتماعی روستاییان در سازمان تامین اجتماعی ادغام و وزارت رفاه اجتماعی تشکیل شد.

تیرماه ۱۳۵۴: با تصویب قانون تامین اجتماعی و تغییرات بعدی در وزارتخانه‌های مربوطه، سازمان تامین اجتماعی ایران به ساختار کنونی خود رسید.