نایب رئیس پیشین کمیسیون انرژی مجلس در گفتوگو با گسترش نیوز:
ایران دیگر نباید نفت خام بفروشد!
میزان تولید نفت کشور نسبت به سالهای گذشته به دلایلی همچون تحریم و نابسامانی وضعیت تاسیسات به طور چشمگیری کاهش داشته است و وزیر نفت آینده در وهله اول باید برنامه خود را در خصوص افزایش تولید با وجود تمام مسائل و مشکلات سیاسی و اقتصادی ارائه دهد.
هر کشور که تولید بیشتری در حوزه نفت و گاز داشته باشد قطعا سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص خواهد داد. کشوری همچون عربستان اکنون ۱۰ میلیون بشکه تولید دارد و ایران نیز باید به قدری تولید خود را افزایش دهد که بتواند به نفوذ و تاثیرگذاری خود در منطقه همچون گذشته بازگردد.
هدایتالله خادمی در گفتوگو با گسترش نیوز اظهارکرد: وضعیت فعلی صنعت نفت و گاز کشور به شدت وخیم است و در طول ادوار گذشته شاید چنین شرایطی بیسابقه بوده است. ظرفیت تولید نسبت به ۱۲ سال گذشته به طور چشمگیری کاهش داشته و این در حالی است که ایران در سال ۱۳۸۹ حدود چهار میلیون و ۱۲ هزار بشکه نفت ظرفیت تولید داشت که اکنون به سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه کاهش یافته است. بعد از تولید پای قراردادهای گاز به میان کشیده میشود که قراداد میان ایران و ترکمنستان فسخ شد و همکاری با کشور پاکستان نیز متوقف شد و میادین مشترک ایران و عربستان را به حال خود رها شده که میتوان گفت این میادین به نوعی به عربستان واگذار شده است. در مجموع روابط بینالملل و وضعیت میادین گازی و نفتی به هیچ عنوان مطلوب نیست.
وی افزود: علاوه بر قطع رابطه با کشورهای همسایه، پیشتر شرکتهای چینی در تاسیسات و میادین نفتی ایران فعالیت داشتند و از طرفی به عنوان کشور سوم برای فروش نفت ایفای نقش میکردند که اکنون روابط نفتی با چینیها نیز کمرنگ شده است. تاسیسات نفتی و گازی کشور نیز شرایط مساعدی ندارند و نیاز به تعمیرات جدی است. چاههای نفت و گاز نیز به تعمیرات اساسی نیاز دارند. نیروی انسانی به شدت بیانگیزه شده و مشکلات مالی و عدم امنیت شغلی، پرسنل را نگران کرده است.
مدیران بیدانش، صنعت نفت را زمین زدند
این نماینده مجلس تصریح کرد: دلیل عمده این نابسامانیها نابلدی و غیر متخصص بودن مدیران حوزه نفت و گاز است، چراکه افرادی که با زیر و بم این صنعت آشنا هستند و علم کافی و لازم را دارند باید بر میزهای ریاست تکیه دهند و اکنون صنعت نفت و گاز از این موهبت بینصیب است و نتیجه آن شرایط فعلی این صنعت مادر میشود. دولت آینده باید در این خصوص گامهای محکمتری بردارد و در حوزه روابط بینالملل و فروش نفت برنامه مدونی را در دستور کار قرار دهد. تا جایی که امکان داد همکاری و قراردادهای نفتی و گازی را با کشورهای همسایه از سر گیرد و برای میادین مشترک با برخی کشورهای همسایه به دور از مباحث سیاسی برنامه و نقشه راه داشته باشد.
خادمی ابراز کرد: وزیر نفت آینده باید یک وجهه سیاسی و اقتصادی قوی داشته باشد و وزرای نفت و انرژی منطقه روابط دوستانه و منطقی برقرار کند و در رابطه با میادین مشترک بتوانند سرمایه و درآمدزایی برای کشورهای خود داشته باشند و درصدد توسعه این میادین مشترک باشند. به عنوان مثال با کشورهایی همچون عراق و عربستان میدان مشترک نفت و گاز داریم که از جانب ایران هیچ برداشت و تولیدی صورت نمیگیرد این در صورتی است که توسط این دو کشور برداشتهای قابل ملاحظهای انجام میشود که دولت و وزیر نفت آینده باید به این مسئله خطیر توجه لازم را داشته باشد.
وی ادامه داد: از طرفی علاوه بر مسئله تولید و فروش توجه و بازسازی قوای نیروی انسانی این صنعت نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است که دولت سیزدهم باید این موضوع را مد نظر داشته باشد. چرا که با افزایش میزان تولید و ارتقای راندمان بازار فروش بهتری برای نفت و گاز ایران فراهم میشود و با افزایش درآمدزایی میتوان مشکلات اقتصادی و امنیت شغلی نیروی انسانی را نیز تا حد زیادی سرو سامان بخشید.
وزیر جدید خامفروشی را ممنوع کند
این نماینده مجلس یادآورد شد: صنعت نفت ایران مانند یک گنجینه پر از زر و طلا بوده است که هر دوره با روی کار آمدن وزرای نفت از این گنجینه کاسته شده و لطمات زیادی به بدنه این صنعت وارد شده است. قوای صنعت نفت کشور رو به افول است و جایی برای تخریب ندارد. دورههای گذشته امکان اشتباه بود اما شرایط نابسامان فعلی حق کوچکترین اشتباه را سلب کرده است. بنابراین انتخاب یک وزیر ناآگاه و ناکارآمد میتواند صنعت نفت را مستقیم به قهقهرا هدایت کند و هیچ راه بازگشتی نیست. در وهله اول این صنعت نیاز به یک وزیر مدیر و مدبر دارد و نخستین کاری که باید انجام دهد بازگشت به تولید سال ۱۳۸۹ است و باید طی چهار سال آینده به تولید پنج میلیون بشکه نفت برسیم.
خادمی در پایان خاطر نشان کرد: موضوع خامفروشی مورد بعدی است که وزیر نفت آینده باید به آن توجه کند. چراکه باید فرآوردههای نفتی را جهت صادرات و ارزآوری بیشتر تولید کرد و این موضوع در گرو احداث پتروپالایشگاهها در کشور است. اکنون ایران یک محصول دارد که باید آن را به انواع فرآوردههای با ارزش تبدیل کند. به جرات میتوان گفت عملی کردن این موضوع بخش اعظم مشکلات اشتغال را در کشور حل خواهد کرد. از طرفی چون با تنوع محصول روبهرو هستیم میتوان بازارهای هدف بسیاری را با وجود تحریم ها به سمت ایران معطوف ساخت. در مجموع افزایش تولید، توسعه میادین نفتی و گازی، توجه به میزان فروش و تولید انواع فرآوردههای نفتی ازجمله مسائلی بوده که دولت سیزدهم باید به آنها توجه کند و در راستای بهبود شرایط فعلی گام بردارد.
ارسال نظر