پیش‌بینی‌های حساس از انتخابات امریکا
تا امروز نزدیک به ۹۰ میلیون در ایالات متحده در رای‌گیری زودهنگام شرکت کردند که در نوع خود بی‌سابقه است و خبر از روزهای پرچالش پیش روی جامعه امریکا می‌دهد.
اظهارات دونالد ترامپ مبنی بر عدم قبول آرا پستی و نپذیرفتن نتیجه انتخابات در صورت شکست و همچنین کشارکت بی‌سابقه مردم در انتخابات زود هنگام، پیش‌بینی‌های بسیاری را پس روی کارشناسان تحلیلگران گذاشته که در ادامه به بررسی برخی از آنها پرداخته ایم:
نامزد بازنده نتیجه را قبول کند
این اتفاق معمولاً در ساعات اولیه صبح روز بعد رخ می‌دهد. یک پذیرش شکست عمومی برای مردم امریکا روشن می‌کند که چه کسی برنده شده است. پس از آشکار شدن کامل نتیجه انتخابات، نامزد شکست خورده در انتخابات در یک سخنرانی همگانی با پذیرش شکست خود راه را برای نامزد پیروز باز می‌گذارد.
نتایج نهایی می‌شود
اگر مشخص شود چه کسی پیروز انتخابات است، باز هم مقامات محلی در روزهای پس از انتخابات، شمارش آرا را به پایان رسانده و نتایج خود را برای مقامات ایالتی ارسال می‌کنند. مقامات ایالتی نیز پس از تأیید نتایج، آنها را برای مقامات فدرال می‌فرستند.
ترامپ صحت رأی‌گیری را زیر سوال می‌برد
تا امروز نزدیک به ۹۰ میلیون امریکایی رأی خود را به صندوق انداخته‌اند که دلیل اصلی آن افزایش رأی‌گیری از طریق پست است. ترامپ گفته که در رأی‌گیری از طریق پست تقلب می‌شود و متحدان وی به تشکیک در این شیوه انتخابات دامن زده‌اند.
بر اساس تحقیقات پژوهشگران انتخاباتی مثل ادوارد فولی و چارلز استوارت، دموکرات‌ها بیشتر تمایل به رأی‌گیری از طریق پست دارند. این بدان معناست که آنها با شمارش آرا پستی، رأی بیشتری به‌دست می‌آورند، اما همچنین ممکن است به این معنی باشد که آنها در رأی‌گیری حضوری که در روز انتخابات اتفاق می‌افتد رأی دهندگان کمتری دارند.
ترامپ حضور ناظران انتخابات در محل‌های اخذ رأی را درخواست کرده است
دونالد ترامپ حامیان خود را تشویق کرده است به پای صندوق‌های رأی بروند و شاهد همه چیز باشند. جمهوری خواهان فعالانه ناظران انتخابات را استخدام می‌کنند که از کارشناسان می‌تواند چالش برانگیز باشد. به دلیل احتمال وقوع درگیری، ممکن است گروه‌های نظامی مسلح برای محافظت از انتخابات در مکان‌های رأی‌گیری حاضر شوند.
جمهوری خواهان مدت‌ها از بازرسی انتخابات منع شده بودند؛ زیرا از این روش برای ترساندن رأی دهندگان استفاده می‌کردند، اما دو سال پیش یک قاضی این محدودیت را لغو کرد. علاوه بر این، آنها می‌توانند تعداد غیرمعمولی پرونده‌های قضائی را تشکیل دهند تا تلاش کنند شمارش آرا را متوقف یا آن را به چالش بکشند.
ترامپ شکست را نپذیرد
حتی اگر رسانه‌ها جو بایدن را برنده انتخابات معرفی کنند، ترامپ ممکن است از پذیرفتن نتیجه انتخابات امتناع کند. وی در یکی از سخنرانی‌های خود گفته بود که تنها در صورت تقلب، ما پیروزی در این انتخابات را از دست خواهیم داد.
رأی‌گیری پستی باعث تأخیر در اعلام نتایج می‌شود
سرویس پستی ایالات متحده ممکن است در تحویل برگه‌های رأی تأخیر داشته باشد. پیش از این تأخیرهای پستی باعث شد ده‌ها هزار رأی در انتخابات مقدماتی پنسیلوانیا دیرتر از موعد اخذ و شمارش شود.
متحد ترامپ، لوئیس دی جوی به عنوان مدیر پست منصوب شد و وی تغییراتی را اعمال کرد که سرعت تحویل را کاهش می‌داد. او این تغییرات را دوباره معکوس کرد، اما سرعت ارسال و دریافت پست هنوز به حالت سابق برنگشته است.
جمهوری خواهان صحت بسیاری از آرا زیر سوال ببرند
هر ایالت قوانینی در مورد زمان لازم برای علامت‌گذاری تعرفه‌ها یا دریافت آرا پستی دارد. علاوه بر این، آرا باید معیارهای خاصی را داشته باشد تا معتبر شناخته شود. به عنوان مثال، امضای روی تعرفه رأی پستی باید با آنچه در پرونده‌های مقامات انتخابات وجود دارد مطابقت داشته باشد. جمهوری خواهان قصد دارند این قوانین و آرا را به چالش بکشند و به همین دلیل وکلای آنها برای چالش‌های حقوقی احتمالی آماده می‌شوند.
مقامات جمهوری خواه تحقیقات را آغاز کنند
مقامات ایالتی و فدرال جمهوری خواه می‌توانند با شروع تحقیقات در مورد بی‌نظمی‌های انتخابات، شک و تردید بیشتری در نتایج ایجاد کنند.
در ماه ژوئن، روزا بروکس، استاد دانشگاه جورج تاون، دانشمندان برجسته، اعضای رسانه‌ها و مقامات ارشد دموکرات و جمهوری خواه را برای شبیه‌سازی سناریوهای احتمالی انتخابات دور هم جمع کرد. در یکی از سناریوها، بیل بار، دادستان کل ترامپ، تحقیق در مورد ادعاهای بی‌اساس در مورد تقلب رأی دهندگان و روابط بین مقامات دموکرات و گروه آنتیفا را آغاز کرد.
بایدن گروهی از وکلای حقوقی را استخدام می‌کند
وکلای بایدن در حال برنامه‌ریزی برای برنامه حمایت از رأی دهندگان هستند تا تلاش‌های حامیان ترامپ برای سرکوب و ارعاب آنها را ناکام بگذارند و به مانورهای قانونی کمپین ترامپ پاسخ دهند.
ترامپ می‌تواند به قانون شورش متوسل شود
دموکرات‌ها می‌توانند برای اعتراض به دخالت جمهوری خواهان در روند انتخابات به خیابان‌ها بیایند. در پاسخ، ترامپ می‌تواند برای اعزام نیروهای ارتش به خیابان‌ها برای برقراری نظم به قانون شورش متوسل شود، دقیقاً مانند آنچه در اعتراضات جنبش جان سیاهان مهم است در پورتلند انجام داد.
همچنین می‌تواند به نیروهای فدرال دستور دهد آرا تقلبی را مصادره کنند. این همان اتفاقی است که در طی یکی از شبیه سازی‌های بروکس رخ داده است.
در شبیه‌سازی دیگری از بروکس، مدیر کل پست که جمهوری خواه است به منظور آنچه حفاظت» از انتخابات می‌نامد، آرا پستی را ضبط می‌کند. به طور خلاصه، روند شمارش آرا می‌تواند به تأخیر بیفتد، متوقف شود یا حتی تغییر کند.
مجمع انتخاب‌کنندگان چیست؟
بر اساس قانون اساسی ایالات متحده امریکا، تعداد اعضای هیات‌های انتخاباتی هر ایالت معادل مجموع تعداد نمایندگان مجلس نمایندگان ایالات متحده امریکا و سناتورهای همان ایالت است. هر چه ایالتی پرجمعیت‌تر باشد، تعداد اعضای هیات‌های انتخاباتی آن نیز بیشتر خواهد بود. به همین دلیل نقش ایالت‌هایی نظیر کالیفرنیا، تگزاس و نیویورک به نسبت ایالت‌هایی همانند یوتا، وایومینگ یا مونتانا در انتخاب رئیس‌جمهور امریکا به مراتب بیشتر است.
درحال‌حاضر، بیشترین تعداد هیات‌های انتخاباتی به کالیفرنیا با ۵۵ عضو تعلق دارد و پس از آن تگزاس با ۳۸ عضو در مکان بعدی قرار می‌گیرد. ۸ ایالت نیز به همراه واشینگتن دی سی تنها دارای ۳ عضو هیات انتخاباتی هستند. شهروندان واشینگتن دی سی تا سال ۱۹۶۰ از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری محروم بودند و بر اساس اصلاحیه بیست و سوم اجازه یافتند همانند دیگر شهروندان امریکایی رئیس‌جمهور خود را برگزینند. از آنجا که واشینگتن دی سی در کنگره، نمایندهٔ دارای حق رأی ندارد، اصلاحیه بیست و سوم تعداد اعضای هیات انتخاباتی این شهر را همانند ایالت‌های کم جمعیت ۳ عضو تعیین کرد.
در ابتدا شیوه انتخاب اعضای هیات‌های انتخاباتی به این صورت بود که مجالس قانونگذاری ایالت‌ها پیش از برپایی انتخابات عمومی، افرادی را انتخاب می‌کردند و آنان نیز برای تعیین رئیس‌جمهور رهسپار کنگره ایالات متحده امریکا در شهر واشینگتن می‌شدند. اما اکنون این افراد مستقیماً توسط مردم و در روز انتخابات ریاست جمهوری برگزیده می‌شوند. افراد انتخاب شده نباید هیچ سمت دولتی داشته باشند.
انتخابات در امریکا، از طریق رأی غیر مستقیم مردم انجام می‌گیرد اما مردم هر ایالت به کاندیدای مورد نظر خود رأی می‌دهند، هر کسی که برنده اکثریت آرا در آن ایالت شود، تعداد آرای انتخاباتی آن ایالت را از آن خود می‌کند و هر کسی که تا دویست و هفتاد رأی انتخاباتی به‌دست آورد، رئیس‌جمهور امریکا قلمداد خواهد شد.
در امریکا، هر ایالتی تعدادی گزینشگر می‌گمارد که بعد از انتخابات، به پایتخت‌های ایالتی سفر می‌کنند و در مجلس ایالتی رأی خود را به نسبت آرایی که مردم به کاندیداها داده‌اند، به صندوق‌ها می‌ریزند، که در حقیقت، تعداد آرای انتخاباتی آن ایالت، به کاندیدایی که رأی بیشتری به‌دست آورده، متعلق خواهند کرد. رأی انتخاباتی مشتق از دو عدد است. عدد اول تعداد نمایندگان مجلس نمایندگان است به اضافهٔ دو سناتور. به فرض، ایالت ویرجینیا سیزده رأی انتخاباتی دارد، که به خاطر یازده نماینده مجلس و دو سناتور ایالت است.
در امریکا هر ایالتی دو سناتور دارد و بر اساس جمعیت آن ایالت و نظرخواهی‌هایی که هر دهه انجام می‌گیرد، تعداد نمایندگان مجلس آن ایالت تنظیم می‌شود. به عنوان مثال، در بیست سال گذشته، ایالتی مانند کالیفرنیا، دو سناتور داشت ولی پنجاه و یک رأی انتخاباتی داشت، چون چهل و نه نمایندهٔ مجلس داشتند، اما امسال، کالیفرنیا پنجاه و پنج رأی انتخاباتی دارد، به این دلیل که، مردم از ایالات دیگر به کالیفرنیا نقل مکان کردند و در آنجا زندگی می‌کنند و بر اساس تکثیر جمعیت، در آن ایالت، تعداد نمایندگان مجلس کالیفرنیا، بالاتر رفته و بالتبع، تعداد آرای انتخاباتی، آن ایالت، بیشتر خواهد شد.
۸ دسامبر، ایالات سرنوشت ساز در لحظات آخر
در ایالت‌هایی که هیچیک از دو کاندیدا در آنها پیروزی قاطع به‌دست نیاورده‌اند، ممکن است اختلافات تا پایان مهلت قانونی حل و فصل نشود.
در ایالت‌های سرنوشت ساز، مانند پنسیلوانیا و فلوریدا، ترامپ می‌تواند روند کار را پیش ببرد و در قانونی بودن نتایج شک و تردید ایجاد کند.
ایالت‌ها باید این اختلافات را قبل از موعد مقرر ۸ دسامبر حل و فصل کنند؛ در غیر این صورت، کنگره می‌تواند از پذیرش الکترال‌های آنها خودداری کند. اما اگر این ایالت‌ها نتوانند برنده را با نزدیک شدن به این مهلت نهایی برنده را تعیین کنند، چه می‌شود؟
قانونگذاران ایالتی جمهوری خواه می‌توانند رأی دهندگان را نادیده بگیرند
قانونگذاران ایالتی طبق قانون اساسی مجاز هستند که انتخاب‌کنندگان خود را برای رأی دادن به رئیس‌جمهوری در الکترال کالج انتخاب کنند.
جمهوری خواهان که کنترل قوه مقننه را در ایالت‌های در حال چرخش مانند میشیگان، پنسیلوانیا، کارولینای شمالی، فلوریدا، آریزونا و ویسکسین دارند با استناد به روند اختلاف نظر در شمارش آرا، می‌توانند تصمیم بگیرند که نتایج انتخابات غیر قانونی است؛ بنابراین آنها ممکن است شمارش آرا را باطل اعلام کرده و انتخاب‌کنندگان مورد نظر خود را برای حمایت از ترامپ انتخاب کنند. این یک سناریوی واقعی است که مشاور حقوقی مبارزات انتخاباتی ترامپ با آتلانتیک درباره آن گفت‌وگو کرده است.
فرمانداران دموکرات می‌توانند گروه جداگانه‌ای از انتخاب‌کنندگان را انتخاب کنند
اگر قانونگذاران جمهوری خواه سعی در انتخاب برگزینندگان خود داشته باشند، فرمانداران دموکرات می‌توانند استدلال کنند که آرا شمارش شده مردم قانونی بوده و ایالت قبلاً برنده را انتخاب کرده است؛ بنابراین آنها می‌توانند گواهی نتایج را به بایگانی ملی بفرستند و گروه جداگانه‌ای از برگزینندگان دموکرات را انتخاب کنند.
وقتی برگزینندگان در مرکز ایالت مربوطه خود برای رأی دادن به رئیس‌جمهوری در ۱۴ دسامبر دیدار می‌کنند، دو گروه از برگزینندگان می‌توانند حاضر شوند و سعی در رأی دادن داشته باشند و هر دو طرف ادعای ریاست جمهوری خواهند کرد.
اگر هیچ کدام از کاندیدا آرا الکترال لازم را کسب نکند
پیچیدگی نظام هیات‌های انتخاباتی هنگامی افزایش می‌یابد که هیچیک از نامزدها موفق نشوند حداقل آرای هیات‌های انتخاباتی را کسب نمایند. بر اساس قانون اساسی ایالات متحده امریکا، در چنین صورتی وظیفه انتخاب رئیس‌جمهور بر عهده کنگره گذاشته خواهد شد. اگر تعداد آرای هیات‌های انتخاباتی نامزدها برابر باشد، مجلس نمایندگان برای معرفی رئیس‌جمهور باید تشکیل جلسه دهد. در این جلسه، هر ایالت تنها یک رأی دارد و تفاوتی میان ایالت‌های پرجمعیت و ایالت‌های کم جمعیت نیست؛ بنابراین ممکن است اعضای یک حزب در داخل هیات رای‌دهنده به نفع حزب رقیب آرای خود را به صندوق بریزد. اگر آرای انتخاباتی دو نامزد با یکدیگر برابر باشد، انتخابات میان این دوتن صورت می‌گیرد.
تاکنون تنها یک بار در تاریخ ایالات متحده امریکا، رئیس‌جمهور توسط مجلس نمایندگان برگزیده شده‌است. در سال ۱۸۲۴ پس از آنکه چهار رقیب اصلی، هر یک تعدادی از آرای انتخاباتی را به خود اختصاص دادند و امکان معرفی رئیس‌جمهور منتخب فراهم نشد، مجلس نمایندگان به رأی‌گیری پرداخت و سرانجام جان آدامز را به عنوان دهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده معرفی کرد. وی درجریان انتخابات عمومی، تنها موفق به کسب ۵.۳۰ درصد آرای مردمی و ۸۴ رأی انتخاباتی شده بود. اندرو جکسون با ۱۵ رأی انتخاباتی بیشتر، به دلیل ناکامی در مجلس نمایندگان از آدامز شکست خورد.
ارسال نظر