جاده یکطرفه تجارت ایران

در تمام کشورهای دنیا در مقابل صادرات، مفهوم واردات نیز تعریف شده است. متاسفانه در چند ماه گذشته مسیر تجارت ما به جاده یکطرفه صادرات تبدیل شده بود و واردات نقش بسیار کمرنگی در تجارت کشور داشت. از همین جهت بسیاری از تجار با مشکلات عدیده‌ای روبرو شده بودند.‌

در دنیا چهار روش برای بازگشت ارز حاصل از صادرات تعریف شده است که در ادامه آنها را مرور خواهیم کرد:

 اولین مورد بانک مرکزی و بانک های کشور ها هستند. در این مورد صادر کننده می‌ تواند بخشی از ارز صادراتی خود را از طریق بانک متقابل دریافت کند که این اقدام اصطلاحاً به گشایش اعتبار اسنادی معروف است. متاسفانه صادرکنندگان کشور ما به علت تحریم ها این فرصت طلایی را از دست داده اند.

دومین مورد صرافی ها هستند. در برخی کشورها مانند افغانستان، عراق، آذربایجان و... می توان انتقال ارز را از طریق صرافی ها انجام داد. کلمه صرافی به این معنی است که صادر‌کننده ارز مبدا مانند لیر، دینار و غیره را به صرافی داخلی تحویل می‌ دهد و صرافی نیز در مقابل آن ارز، ریال کشور را به آنها پرداخت می کند. باید توجه داشت که در این روش نیز اتفاق خاصی در بازگشت ارز به کشور صورت نمی‌ گیرد و دلاری جابجا نمی شود.

سومین مورد نیز این است که صادرکنندگان مانند زمان اصل هجر، ارز حاصل از صادرات خود را داخل چمدان بگذارند و به کشور بازگرداند که این امر در دوره کنونی مصداق بارز پولشویی است.

 راهکار آخر، واردات در مقابل صادرات است. در این روش صادرکننده در قبال صادرات خود کالاهای مجاز و مورد نیاز کشور و کارخانه های تولیدی را وارد می کند. این روش بهترین و مهمترین روش بازگشت ارز حاصل از صادرات در شرایط کنونی به کشور است.

حال با  توجه به تغییراتی که در راس وزارت صمت وجود آمد و روی کار آمدن آقای رزم‌حسینی و پیشنهاد ایشان مبنی بر واردات در برابر صادرات به تصویب رسید و ابلاغ شد. این موضوع اتفاق بسیار مبارکی است. امیدواریم که به تبع این تصمیم جاده تجارت کشور به مسیری دو طرفه تبدیل شود و تجارت، صادرات و به مراتب آن صنعت کشور نیز رشد داشته باشد.