تنها راه نجات و توسعه صادرات کشور

اکثریت قریب به اتفاق تولیدکنندگان و فعالان تجاری کشور بر این باورند که دولت های پیشین نسبت به حمایت ویژه از آنها اهمال داشته و نتوانسته اند زمینه را برای تجاری سازی تولیدات داخل فراهم کنند. اما چرا ما در تجاری سازی محصولات و تولیدات بومی کشور ناکامیم؟ نقش دولت در این میان چیست و برای رسیدن به این هدف چه باید کرد؟ خبرنگار سرویس تجارت گسترش نیوز در همین رابطه گفتگویی را با سید رسول رنجبران، عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی اصفهان ترتیب داده و نظر وی را در این خصوص جویا شده است که در ادامه مطالعه خواهید کرد. با گسترش نیوز همراه باشید.

رنجبران در ابتدای این گفتگو اظهار داشت: امروزه مردم کوچه و بازار نیز از دلایل ناکامی ما در صنعت و تجارت و همچنین تجاری سازی تولیدات داخل مطلع هستند. در حال حاضر مهم ترین مشکل کشور عدم اتصال اقتصاد کشور به اقتصاد بین الملل است. تا مادامی که اقتصاد ملی ما به اقتصاد جهانی گره نخورد ما حرفی برای گفتن و زمینه ای برای فعالیت نخواهیم داشت. چرا که هیچ ارزیابی از نقاط ضعف و قوت خود نداریم.

باید فضای رقابت فراهم شود

وی افزود: هر انسانی در میدان رقابت می تواند از خود ارزیابی درستی داشته باشد. بنابراین تا زمانی که میدان رقابت میان ما و دیگر کشورهای جهان ایجاد نشود ما عملا به دور خود خواهیم چرخید. وضعیت امروز اقتصاد و تجارت کشور ما نتیجه همین دور خود چرخیدن است که پس از گذشت بیش از ۴ دهه هنوز ره به جایی نبرده و سرگردان مانده ایم.

عضو هیئت رئیسه اتاق بازرگانی اصفهان در ادامه به بررسی نقاط ضعف و قدرت دولت در سیاست های صنعتی و تجاری کشور پرداخت و گفت: به صورت کلی تا زمانی که سیاست های همه دولت ها پایدار و مبتنی بر ارزش گذاری برای تولید ملی نباشد و همچنان خلق الساعه و بدون در نظر گرفتن شرایط موجود اخذ شوند چیزی به اسم توسعه صادرات کشور نخواهیم داشت. به عنوان مثال یک تولید کننده با پشت سر گذاشتن تمام چالش های موجود و پس از گذشت چندین سال و هزینه منابع مختلف سهم بازاری در یک بازار هدف صادراتی به دست میاورد. از سمتی دیگر دولت با یک تصمیم یک شبه مبنی بر ممنوعیت صادرات تمام زحمات و بافته های تولیدکننده را به باد فنا می دهد. امیدواریم دولت سیزدهم همین رویه را در پیش نگیرد اما شاکله دولت فعلی نیز نشان می دهد که متاسفانه تغییری در این روند ایجاد نخواهد شد.

ناکامی در استفاده از ظرفیت بازار های صادراتی کشورهای همسایه

رنجبران در بخش دیگری از صحبت های خود به ظرفیت بازار های صادراتی کشورهای همسایه اشاره کرد و گفت:‌ از آنجا که سیاست های تجاری دولت بسیار ناپیدار است و از طرفی وجود قوانین دست و پاگیر و ضعیف بودن تمام ذی نفعان دخیل در تجارت کشور مانند گمرک، بانک ها، حمل و نقل و... موجب شده که ما نتوانیم از این ظرفیت بزرگ استفاده کافی و وافی را داشته باشیم. بعضا مشاهده می شود هزینه حمل و نقل یک کالا از داخل کشور تا مرز ها بسیار بالاتر از هزینه حمل کالا از مرز تا مقصد در کشور هدف است. تا زمانی که زیر بنا ها وجود نداشته باشد ما نمی توانیم کالای رقابتی صادر کنیم. دولت باید بتواند تمام امکانات مورد نیاز صادرکنندگان را فراهم کند.در تجارت خارجی علاوه بر کیفیت و قیمت، زمان حرف بسیار اساسی را می زند. متاسفانه در کشور ما ابدا برای زمان ارزش قائل نیستند.

چشم انداز تجارت خارجی کشور

این فعال اقتصادی و تجاری در پایان به چشم انداز تجارت خارجی کشور اشاره کرد و گفت: وقتی می توان از تجارت خارجی صحبت کرد که تولید ملی ما تقویت شود. متاسفانه در سال های گذشته نرخ سرمایه گذاری در کشور ما بسیار پایین بوده است. این امر به این معنی است که ما به تولید توجه نکرده و به آن نپرداخته ایم. وقتی تولید ملی ما ضعیف باشد بدون شک ارزش پول ملی سقوط خواهد کرد. دقیقا به همین دلیل است که به صورت روزانه ارزش ریال کشور ما در برابر دیگر ارزهای دنیا ریزش می کند. متاسفانه وقتی تولید ملی تقویت نمی شود نمی توان انتظار گشایش در اقتصاد  و تجارت کشور داشت. با تمام این تفاسیر من به آینده تجارت کشور خوشبین نیستم و گمان نمی کنم که گشایش خاصی در حوزه تجارت و اقتصاد کشور را حداقل تا پایان سال شاهد باشیم.