مقاومت زنان در برابر کرونا بیشتر است؟
مدرس ارشد و دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن گفت: زنان لنفوسیت‌های B تولید‌کننده آنتی بادی بیشتری دارند و به طور کلی آنتی بادی بیشتری تولید می‌کنند بنابراین ممکن است زنان به عنوان یک نتیجه، پاسخ اندازه گیری شده موثرتری به SARS-CoV-۲ نشان دهند، در حالی که پاسخ مردان نامنظم تر است به گونه‌ای که در ابتدا ناکارآمد، سپس در هنگام عفونت حاد، شدید اما پس از عفونت با سرعت بیشتری ناپدید می‌شوند.
"استیوند اسمیت" با بیان اینکه در تلاش جهانی برای غلبه بر کرونا توجه علمی و پزشکی زیادی به توانایی سیستم ایمنی بدن انسان برای تولید آنتی بادی معطوف شده است اظهار کرد: آنتی بادی‌ها یکی از سلاح‌های اصلی بدن انسان در برابر ویروس‌ها هستند که برای شناسایی پروتئین‌های خاص در سطح ویروس و شروع فرآیندهایی ایجاد می‌شوند که در نهایت ویروس را خنثی و از بین می‌برند.
وی ادامه داد: ما می‌دانیم که در دیگر کروناویروس‌های انسانی، وقتی بدن آنتی بادی علیه این ویروس‌ها ایجاد می‌کند، بدن انسان به سمت ایمنی بیشتر سوق پیدا می‌کند بنابراین برای تیم هایی که واکسن هایی را علیه SARS-CoV-۲ تولید می‌کنند این اطمینان حاصل شده که واکسن‌های آنها می‌توانند پاسخ‌های موثری در برابر کووید ۱۹ ایجاد کنند.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن به یافته‌های غیرمنتظره یک تحقیق فرانسوی درباره سطح آنتی بادی‌ها اشاره کرد و گفت: در این تحقیق (که هنوز مورد بررسی جدی قرار نگرفته است) آنتی بادی‌های SARS-CoV-۲ را در خون کارکنان بیمارستانی که آزمایش کووید آنها مثبت اعلام شده و علائم خفیفی از بیماری را داشتند بررسی کرده و تجزیه و تحلیل دو نمونه از هر فرد با فاصله چند ماه، میزان کم رنگ شدن سطح آنتی بادی پس از عفونت و عوامل موثر در این کاهش را بیان کرده است.
مردان بیشتر در معرض خطر شدید کووید ۱۹ هستند
اسمیت افزود: این مطالعه نشان داده که آنتی بادی هایی که پروتئین spike یا میخکوب SARS-CoV-۲ را می‌شناسند (یکی از پروتئین‌های اصلی در سطح ویروس) در مردان نسبت به زنان با سرعت بیشتری کاهش می‌یابد که با کاهش این سطح، توانایی بدن در خنثی‌سازی ویروس نیز کاهش پیدا خواهد کرد اگرچه در این مطالعه اثر سن و شاخص توده بدنی (BMI) مورد بررسی قرار گرفته اما هیچ یک از این متغیرها با کاهش سریع آنتی بادی مرتبط نبودند.
وی گفت: همچنین در این بررسی، پروتئین nucleocapsid ویروس سارس نیز مورد بررسی قرار گرفته است که نشان می‌دهد این آنتی بادی‌ها نیز با گذشت زمان از خون ناپدید می‌شوند اما بر خلاف آنتی بادی‌های پروتئین spike، تفاوتی در این کاهش بین زنان و مردان وجود نداشته است.
این مدرس ارشد و دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن در پاسخ به این سوال که "آیا این یافته‌ها به این معنی است که ایمنی در برابر عفونت مجدد در مردان با سرعت بیشتری از بین می‌رود و زنان برای مدت بیشتری در برابر ویروس محافظت می‌شوند؟" به ایسنا گفت: لزوما خیر. نگاهی دقیق به داده‌ها نشان می‌دهد، در پایان این مطالعه هیچ تفاوتی بین سطح آنتی بادی در مردان و زنان وجود ندارد. درست است سرعت سریعتر کاهش یافتن آنتی بادی در مردان اتفاق افتاده است اما از آنجا که سطح آنتی بادی در مردان پس از شش ماه کمتر از زنان نبوده بنابراین هیچ نشانه‌ای از محافظت کمتر آنها وجود ندارد.
اسمیت ادامه داد: با این حال، این مطالعه برخی از سوالات جذاب را ایجاد می‌کند. ما می‌دانیم که افراد مسن، افرادی با BMI بالاتر و مردان بیشتر در معرض خطر شدید کووید ۱۹ هستند و پاسخ آنتی بادی بالاتر در بیماران با بیماری شدیدتر دیده می‌شود. در حقیقت، مطالعه فرانسوی گزارش داده که هر کدام از این خصوصیات بالینی یا بیولوژیکی بلافاصله پس از عفونت با سطح آنتی بادی بالاتر مرتبط بوده که نشان می‌دهد این بیماران احتمالاً از عفونت‌های شدیدتری رنج می‌برند اما برخلاف مردان به طور کلی، سطح آنتی بادی در افرادی که BMI بالاتر دارند یا در سنین بالاتر هستند، پس از بیماری عمدتا بالا باقی مانده است.
معمای تفاوت جنسیت در مصونیت
وی در پاسخ به این سوال که "چگونه سطح آنتی بادی در خون حفظ می‌شود؟" گفت: آنتی بادی توسط سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های پلاسما تولید می‌شود که به نوبه خود از سلول‌های معروف به لنفوسیت‌های B تولید می‌شوند. ما می‌دانیم که برای ماندگاری پاسخ‌های آنتی بادی، بسیار مهم است که سلول‌های پلاسما بتوانند برای مدت طولانی زنده بمانند به شکل خاصی که به عنوان سلول‌های پلاسمای طولانی مدت یا LLPC شناخته می‌شود.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن ادامه داد: ما هنوز عوامل مهمی را که بر طول عمر LLPC تأثیر می‌گذارند را به صورت کامل درک نکرده‌ایم اگرچه احتمالا ویژگی‌های LLPCها و همچنین عوامل موثر در محیط یا جایگاه درون بدن آنها دخیل است که این عوامل می‌تواند به خوبی بین زن و مرد متفاوت باشد.
اسمیت گفت: به عنوان مثال، زنان لنفوسیت‌های B تولید‌کننده آنتی بادی بیشتری دارند و به طور کلی آنتی بادی بیشتری تولید می‌کنند بنابراین ممکن است زنان به عنوان یک نتیجه، پاسخ اندازه گیری شده موثرتری به SARS-CoV-۲ نشان دهند، در حالی که پاسخ مردان نامنظم تر است به گونه‌ای که در ابتدا ناکارآمد، سپس در هنگام عفونت حاد، شدید اما پس از عفونت با سرعت بیشتری ناپدید می‌شوند.
وی با تاکید بر اینکه LLPCهای تولید‌کننده آنتی بادی تنها اجزای پاسخ ایمنی نیستند که برای محافظت طولانی مدت در برابر ویروس‌ها مهم هستند افزود: نوع متفاوتی از سلول‌های ایمنی (لنفوسیت‌های حافظه T) که مدت‌ها پس از پاکسازی ویروس ادامه می‌یابند و واکنش ایمنی سریعتر و سریع تری را پس از عفونت مجدد انجام می‌دهند، نیز می‌تواند بسیار مهم باشد که داده‌ها نشان می‌دهد که این سلول‌ها که می‌توانند سلول‌های آلوده به ویروس را از بین ببرند و همچنین به تولید آنتی بادی کمک می‌کنند، تا شش ماه پس از ابتلا به SARS-CoV-۲ در مردان و زنان ادامه می‌یابد.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن خاطر نشان کرد: امید زیادی وجود دارد که به زودی چندین واکسن موثر علیه SARS-CoV-۲ در دسترس قرار گیرد. اگرچه خیلی زود است که بگوییم آیا این واکسن‌ها منجر به محافظت طولانی مدت می‌شود یا خیر، اما به راحتی می‌توان گفت که برای انجام این کار، آنها باید پاسخ‌های آنتی بادی طولانی مدت را در زنان و مردان ایجاد کنند و از آنچه که ما برای دیدن می‌بینیم، مسیر این پاسخ‌ها ممکن است در هر جنس متفاوت باشد.
ارسال نظر