طاعون در مازندران/ عامل بیماری نشخوارکنندگان چیست؟

حسینعلی ابراهیمی کارنامی با بیان اینکه لاشه یک راس کل و بز وحشی ۲۱ شهریور ماه امسال در منطقه دلیر چالوس کشف شده بود، اظهار داشت: لاشه این کل و بز برای یافتن علت تلف شدن به پایین دست منتقل شد اما با توجه به شرایط لاشه امکان نمونه برداری از آن وجود نداشت.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران افزود: با توجه به مشکوک بودن علت تلف شدن همکاران محیط بانی با همکاری چوپانان منطقه، پایش ها را همزمان با کشف نخستین لاشه آغاز کردند و تا ۲۹ شهریورماه لاشه ۷ راس کل و بز در همین منطقه کشف شد.

ابراهیمی ادامه داد: کارشناسان محیط زیست از لاشه‌ها نمونه برداری و آن را به سازمان دامپزشکی ارسال کردند که ابتلای کل و بز‌های تلف شده به طاعون نشخوارکنندگان توسط سازمان دامپزشکی تایید شد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه همه این تلفات فقط در منطقه دلیر چالوس اتفاق افتاده بود، گفت: این منطقه نزدیک به طالقان استان البرز است.

وی گفت: بعد از کشف لاشه‌ها و تایید ابتلای آنان به طاعون نشخوارکنندگان ، پایش‌ها در مناطق کلاردشت و گلستانک که زیستگاه اصلی کل و بز وحشی است افزایش یافت اما هیچ لاشه‌ای از این حیوانات در این مناطق پیدا نشد.

ابراهیمی افزود: آخرین لاشه کل و بز ۲۹ شهریور ماه امسال کشف شده و از مهرماه تاکنون هیچ لاشه‌ای از وحوش در هیچ کدام از پناهگاه‌های محیط زیست مازندران پیدا نشده است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران ادامه داد: جمعیت کل و بز وحشی در منطقه دلیر چالوس بسیار اندک است به همین دلیل به نظر می‌رسد تعداد تلفات به دلیل ابتلا به طاعون نشخوارکنندگان به همین ۷ راس خلاصه شود.

وی افزود: پایش‌ها در همه مناطق تحت کنترل حفاظت محیط زیست حتی در مناطق صعب العبور با همکاری جوامع محلی ادامه دارد.

ابراهیمی در پایان تصریح کرد: عامل بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک ویروس بوده و به هیچ عنوان بیماری مشترک با انسان نیست و ارتباطی با بیماری «طاعون انسانی» که عاملش باکتری است، ندارد.