وصیت نامه ایران درودی برای نوشته روی سنگ قبرش

او که سال ۱۳۹۷ در برنامه تلویزیونی شوکران حضور یافته بود، گفت: خانه‌ام در پاریس را فروختم. خرج ساختمان موزه را می‌دهم. زمینش را شهرداری داد؛ برای 720 متر، دو سال و چهار ماه هم مرا معطل کردند. پنج‌دفعه مرا به بیمارستان کشاندند و همه‌اش می‌ترسم که نرسم که خودم تابلوهایم را نصب کنم. موزه افتتاح بشود می‌خواهم یک کاربرد تبادل فرهنگی پیدا کند، چون در ایران کسی این تبادل فرهنگی را بلد نیست.

محل موزه «ایران درودی» در سیدجمال‌الدین اسدآبادی، بین خیابان ۶۵ و ۶۷، پشت پارک پرستو واقع است و با هزینه شخصی ایران درودی ساخته خواهد شد.

درودی ۱۹۵ تابلویش را به صورت محضری به ملت ایران بخشیده و امیدوار است تا پیش از مرگ در موزه‌اش نصب کند.

او گفته بود: "آرزو دارم که گورم در موزه‌ام باشد، به صورت یک مجسمه. این وصیت را به صورت محضری هم تعیین خواهم کرد.

مفتخرم که نامم «ایران» است و وصیت کرده‌ام که روی سنگ قبرم فقط نام «ایران» را بنویسند. برایم خوشحال باشید و دعا کنید که موزه‌ام را ببنیم. درست است که در زندگی سختی داشته‌ام و عزیزانم را از دست دادم، اما با عشق زندگی کردم و توانستم ظرفیت دوست داشتن را داشته باشم. به همین خاطر هیچ‌گاه برایم ناراحت نباشید. "

با توجه به اینکه موزه هنوز به سرانجام نهایی نرسیده است، باید دید تکلیف این وصیت چه می‌شود؟

البته با توجه به اصالت خراسانی ایران درودی و علاقه او به فردوسی، موضوع خاکسپاری این هنرمند کنار آرامگاه فردوسی هم مطرح است.