فلافل هرچه کثیف تر خوشمزه تر / ماده غذایی محبوب در تمام دنیا

فلافل یکی از خوراکی‌های خوشمزه‌ای است که مدت‌ها است جای خود را در میان سفره مردم پیدا کرده و گویا به محبوب‌ترین فست فود ارزان قیمت تبدیل شده است. شاید برایتان جالب باشد که فلافل هم مانند سایر غذاها، روز جهانی دارد و طرفداران فلافل این روز را جشن می‌گیرند.

فلافل با همه سادگی و دم‌دستی بودنش، تاریخچه‌ای قدیمی دارد. شاید به‌ظاهر گرد و چاقش نیاید، ولی این توپ خوشمزه مسیری طولانی را از مصر و شام و حجاز و عراق طی کرده تا سرانجام به ساندویچ‌های ما ایرانی‌ها رسیده و جای خودش را در رستوران‌های فست فود باز کرده است.

شاید این غذا هرچه کثیف‌تر آماده شود، طرفدار بیشتری پیدا خواهد کرد به گونه‌ای که هرجا صحبت از غذای کثیف می‌شود، می‌گویند که فلافل کثیف لذت بشتری دارد. البته این فقط یک اصطلاح است و در هیچ رستورانی فلافل کثیف به فروش نمی‌رسد و اصول بهداشتی رعایت می‌شود.

ماده اصلی فلافل چیست؟

این غذا که ماده اصلی آن نخود است در کشورهای مانند، مصر، عراق، سوریه و... طرفداران بسیاری دارد. لازم به ذکر است که درحال‌حاضر، در سوریه فلافل بسیار متفاوت و مفصل‌تر از ایران و سایر کشورهای منطقه پخته می‌شود. در سوریه برای تهیه فلافل نخود را درشت و دانه‌دار آرد می‌کنند، بعد آن را با جوش شیرین، پیاز، سیر و جعفری مخلوط می‌کنند تا خمیر فلافل درست شود. به‌عنوان ادویه هم به آن فلفل سیاه، گشنیز و شوید خردشده و نمک اضافه می‌کنند. دست آخر هم رویش سماق و کنجد می‌ریزند و داخل روغن سرخ می‌کنند. بعید می‌دانم طعم چنین فلافل پر سبزی که سماق و کنجد هم دارد با آنچه ما در ایران می‌خوریم شباهت داشته باشد.

در ایران نخود را چرخ کرده و فقط سبزیجات معطر به آن اضافه می‌کنند. بسیاری از مردم ایران، فلافل را همراه با ترشی میل کرده و می‌گویند که مزه بسیار خوبی پیدا می‌کند. رستوران‌هایی در ایران وجود دارند که این غذای خوشمزه را به صورت سلف سرویس ارائه می‌دهند و باید گفت افراد بی‌رحمی وجود دارند که داخل نان خود را با ۱۵ عدد فلافل پر می‌کنند در صورتی که عرف تعداد برای داخل ساندویچ ۶ عدد است. این ماده غذایی خوشمزه، با قارچ و پنیر طعم متفاوتی پیدا می‌کند و طرفداران فلافل ویژه بسیار زیاد هستند.

شیوه پخت در کشورهای دیگر

در کشورهای دیگر، شیوه پخت این توپ گرد جذاب تفاوت دارد. کشور فلسطین و لبنان شیوه‌ای متفاوت را پیش گرفته‌اند. این کشورها فلافل را در روغن زیتون سرخ می‌کنند و باید گفت که در فلسطین طبخ این غذا با نخود سبز هم اجام می‌شود که معلوم نیست ام آن فلافل است یا چیز دیگر. لبنانی‌ها هم در ساندویچ فلافلشان سیب‌زمینی سرخ‌شده یا بادمجان سرخ‌شده می‌ریزند تا ساندویچ فلافلشان از دیگر کشورها متمایز باشد.

در کشور عربستان تاکید دارند که نخود حتما باید خیسانده شوند. گاهی اوقات نحپد را ۲۴ ساعت یا چند روز درون آب می‌گذارند که کاملا خیسانده شود. نمک، فلفل، شوید، جعفری و گشنیز، ادویه‌های فلافل عربستانی است. فلافل به عراق که می‌رسد، آداب و رسوم آن در شیوه پخت تغییر می‌کند.، اول اینکه سبزی‌های آن حذف می‌شود و فقط کمی نمک، فلفل، سیر و پیاز چاشنی‌اش می‌کنند. نخود فلافل عراقی بعد ۱۲ ساعت خیس‌خوردن چرخ می‌شود و به‌صورت قرص فلافل درمی‌آید. دست آخر هم که سرخ شد، همراه سس انبه که در ایران هم طرفداران بسیاری دارد، در نان صمون (نان‌های لوزی شکل و کوچک که در عراق مرسوم است و به‌جای نان ساندویچی هم استفاده می‌شود) کنار خیابان به‌عنوان غذایی ارزان فروخته می‌شود.

اما این ماده خوشمزه و جذاب چگونه پای خود را به ایران باز کرد؟ فلافل از عراق به ایران آمد و در شهرهای مرزی و جنوبی کشور طرف‌دار پیدا کرد. در بسیاری از شهرهای ایران از جمله شهرهای استان ایلام، خوزستان، بوشهر و هرمزگان فلافل به همان سبک عراقی در نان‌های صمون و با سس انبه خورده می‌شود. البته اضافه‌کردن ترشی بندری و سس گوجه تند و برخی مخلفات دیگر به آن حاصل طبع تند و تیز پسند جنوبی است که در شهرهای دیگر ایران هم طرف‌دار پیدا کرده است.

طرفداران در جنوب ایران

در جنوب ایران، این ماده غذایی طرفدار بسیاری دارد، به گونه‌ای که هر شخص اگر بخواهد به جنوب ایران سفر کند، حتما فلافل و سمبوسه را امتحان می‌کند. فلافل در شهرهای جنوبی ایران کمی تفاوت با سایر شهر‌ها دارد. دلیل این تفاوت، مزه تند این خوراکی محبوب است. فلافل در جنوب ایران آنقدر تند است که خوردن آن از پس هرکسی بر نمی‌آید اما باید گفت همین طعم تند آن بسیار لذیذ و جذاب است.

جالب است که بدانید، بسیاری از گردشگرانی که به ایران می‌آیند، مزه فلافل را تجربه می‌کنند و اظهار می‌کنند که این ماده غذایی بسیار خوشمزه است و طعم جالبی دارد. از محبوبیت این غذا باید گفت که مقابل رستوران هایی که فلافل معروف و خوشمزه دارند همیشه صف بزرگی است و باید مدت ها در صف ایستاد تا بتوان غذا سفارش داد.