بازیگر/جمشید آریا / جمشید هاشم پور
اخبار ضد و نقیض درباره درگذشت جمشید هاشم پور / آقای بازیگر واکنش نشان داد
مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت خبر درگذشت جمشید هاشم پور بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر کشورمان تکذیب کرد.
دقایقی پیش خبر درگذشت جمشید هاشم پور در رسانه ها منتشر شد که این خبر به سرعت تکذیب شد. در نهایت پیج رسمی جمشید آریا در اینستاگرام با انتشار استوری این خبر را تکذیب کرد.
عباس عظیمی مدیر عامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت خبر درگذشت جمشید هاشم پور بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر کشورمان تکذیب کرد.
وی افزود: طی تماس تلفنی که دقایقی پیش با خانواده جناب جمشید هاشم پور داشتم، خوشبختانه هیچ مشکلی وجود ندارد و این هنرمند ارزنده سینما و تلویزیون کشورمان در صحت و سلامت کامل هستند.
مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت در بخش دیگری از صحبتهای خود از کم لطفی برخی از افراد که بدون تحقیق نسبت به انعکاس این اخبار اقدام میکنند ابراز گله مندی کرد.
جمشید هاشمپور (قبل از انقلاب با نام جمشید آریا) (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۲۳) بازیگر اهل ایران است. وی بازیگری را در سال ۱۳۴۷ و در سن ۲۴ سالگی در فیلم جهنم سفید به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز کرد و تاکنون در بیش از ۱۰۰ فیلم و ۳ نمایش خانگی نقش ایفا کرده است. در اختتامیه شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت، از وی برای یک عمر فعالیت هنری تجلیل شد.
جمشید هاشمپور در سال ۱۳۴۷ به دلیل چهره و استایل بدنی مناسب، توسط یکی از دوستانش به کارگردان مشهور سینمای ایران، ساموئل خاچیکیان معرفی شد و برای اولین بار در سن ۲۴ سالگی با فیلم سینمایی جهنم سفید پا به عرصه بازیگری گذاشت و با حضور در فیلمهای افعی به کارگردانی محمدرضا اعلامی، جوانمرد به کارگردانی مهدی ژورک و تاراج به کارگردانی ایرج قادری به شهرت رسید.
او عموماً با نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج، شناخته میشود. تولد و زندگی شخصی جمشید هاشمپور در فروردین ۱۳۲۳ در سلسبیل تهران و از پدر و مادری اردبیلی زاده شد. وی در محله سلسبیل تهران دوران کودکی و نوجوانی خود را گذراند . تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. و با مهرانگیز متین ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو فرزند دختر است.
جمشید هاشمپور در سال ۱۳۴۷ به دلیل چهره و استایل بدنی مناسب، توسط یکی از دوستانش به کارگردان مشهور سینمای ایران، ساموئل خاچیکیان معرفی شد. شهرت او بیشتر به خاطر حضور در فیلم های افعی، جوانمرد و تاراج است. او از معدود بازیگران ایرانی است که به دلیل آمادگی بدنی بسیار بالا، تمامی سکانسهای فیلمهای اکشن را خودش و بدون حضور بدلکار، بازی کرده است.
او در ورزشهای کاراته، کونگفو و بوکس مهارت بسیار بالایی دارد. همچنین او پیش از انقلاب در ۲ فیلم به عنوان بدلکار هم ایفای نقش کرده است. فیلم سینمایی عقابها (۱۳۶۳) که نقش اصلی این فیلم را (سروان تکاور پویا) جمشید هاشمپور بازی میکرد تا مدتها رکورددارِ پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود.
وی در روز ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۲ دیده از جهان فرو بست زندگی هنری پیش از انقلاب جمشید هاشمپور، ملقب به «جمشید آریا» در سال ۱۳۲۳ در تهران، خیابان سلسبیل و از پدر و مادری اردبیلی به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. او در جوانی در محله دوهزار زیر نظر احمد رودباری ورزشهای رزمی چون کونگفو را فرا گرفت. وی همچنین کاراته سبک شوتوکان را از استاد کوروش کوردانی فرا گرفت. سپس در فیلم جنجال پول ساختهی پرویز خطیبی، ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، قسمت به کارگردانی امیر شروان، عشقیها به کارگردانی جمشید شیبانی بازی کرد.
پس از آن برای مدتی سینما را رها کرد. پس از انقلاب جمشید هاشمپور، در سال ۱۳۶۰ به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. در ابتدا هاشمپور به مسعود کیمیایی میگوید که چند سالی است از سینما به علت ممنوعالکاری دور بوده و کار نکردهاست. کیمیایی هم در جواب میگوید که قبلاً از او چند فیلم دیده و دوست دارد که در فیلمش نقش یک مأمور امنیتی را بازی کند (که البته در همان سال این فیلم به دلیل نداشتن حجاب به مدت ۳۷ سال توقیف بود). هاشمپور نیز میپذیرد و نقش را بازی میکند. بلافاصله پس از این اثر، در فیلم فرمان ساخته کوپال مشکات به همراه سعید راد بازی میکند.
بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که وی را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها میکرد. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود. در سال ۱۳۶۴ بعد از بازی در فیلم تیغ و ابریشم که سانسورها و حاشیههای زیادی داشت بهدلیل تراشیدن موهای سر خود به مدت ۳ سال ممنوعالکار شد! هاشمپور به دلیل چند سال ممنوعالکار بودنش در دهه ۱۳۶۰، پس از بازگشت به سینما از تراشیدن موهای سرش واهمه داشت تا مبادا بار دیگر فعالیت او در بازیگری ممنوع شود.
هاشمپور، دربارهٔ این اتفاق گفته: «خودم هم درست متوجه نشدم چرا از سینما دور شدم. بعد از این فیلمها به واسطهٔ خلق و خوی خجالتیام از سینما دور شدم. آن زمان من رفتم و کارمند سازمان دفاع غیرنظامی که مسائل مربوط به ایمنی کارخانهها را برعهده داشت شدم و از سینما فاصله گرفتم. روحیهام با شرایط سینمای آن موقع منافات داشت. زیاد حس خوبی نداشتم. نمیدانم، شاید هم اشتباه کردم. به هر حال ناخودآگاه از ادامه فعالیتم پرهیز شد».
جمشید هاشمپور، از معدود هنرپیشگان سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبههایش، سینما را از سینما شروع کردهاست و تنها فعالیت تئاتری وی صحنههایی از فیلم تماس_شیطانی بود که صحنههای تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. او در دههٔ ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثهای، بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کردهاست. بازی در فیلمهایی نظیر: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریممسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۱). هاشمپور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلیپور) گزیدهکار شد.
او کاندیدای اول ایفای نقش مختار ثقفی در سریال مختارنامه بود، که به دلیل حجم بالای کار و طولانی شدن رَوَند تولید از بازی در این سریال انصراف داد. داود میرباقری کارگردان سریال مختارنامه نیز گفته بود: «وقتی هاشمپور به این پیشنهاد جواب رد داد شوکه شدم؛ به ناچار سراغ گزینههای دیگر رفتیم.» ندادن سیمرغ به او در فیلم قارچ سمی اعتراض جامعه سینمایی را درپیداشت. جمشید هاشمپور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماها داشت، واکنش پنجم و سفر به فردا. او در سال ۱۳۸۶ پس از بازی در فیلم استشهادی برای خدا، نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فیلم فجر شد. جمشید هاشمپور پس از ۱۰ سال در جشنواره فیلم فجر ۳۶ ام حضور پیدا کرد. وی در سال ۱۳۸۵ در فیلم سینمایی میم مثل مادر نقشآفرینی کرد.
ارسال نظر