بیهوشی سبب از دست رفتن حافظه می شود؟

دکتر فرامرز مصفا متخصص بیهوشی با اشاره به عوارض بیهوشی اظهار داشت: بیهوشی عوارض کوتاه مدت و بلند مدت دارد اما عمده عوارض بیهوشی معمولا کوتاه مدت و برطرف شونده است.

وی بیان کرد: عوارض بیهوشی ماندنی نیست به همین دلیل مردم نباید از ترس عوارض بیهوشی از انجام عمل جراحی نگرانی داشته باشند.

این پزشک متخصص بیهوشی افزود: در مورد بیهوشی مباحثی مانند از دست دادن حافظه و تمرکز مطرح می شود اما چنین عوارضی بسیار نادر است و در واقع جزو عوارض بیهوشی مطرح نمی شوند، مگر اینکه اتفاق غیر مترقبه ای در زیر بیهوشی رخ دهد که باعث از دست دادن حافظه شود.

دکتر مصفا ادامه داد: اگر بیمار حین بیهوشی دچار ایست قلبی-تنفسی و یا خونریزی خیلی شدید شود، احتمال اینکه حافظه خود را از دست بدهد وجود دارد.

وی با تاکید بر اینکه عوارض داروها و تکنیک های بیهوشی هیچ کدام دراز مدت نیستند،گفت: باید توجه داشت که همین عوارض مطرح شده هم خیلی به بیهوشی ربطی ندارند؛ ممکن است این عوارض به جراحی و یا شرایط بیمار ربط داشته باشند.

عوامل ریسک پذیر

این پزشک متخصص بیهوشی در پاسخ به این سوال که چه عواملی می تواند ریسک عوارض را افزایش دهد، بیان داشت: شرایط بیمار، سن و سال، بیماری های زمینه ای مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و عروقی می تواند عوارضی برای بیمار به دنبال داشته باشد. همه این عوارض بر اساس ماهیت بیماری مریض است.

دکتر مصفا تاکید کرد: داروها و تکنیک های بیهوشی بر اساس شرایط بیمار تغییر داده می شود تا مشکلی برای بیمار ایجاد نشود.

وی تصریح کرد: یک پزشک متخصص بیهوشی وظیفه دارد که شرایط بیمار را در حین عمل جراحی پایدار نگه دارد تا عارضه ی اضافی بر بیمار تحمیل نشود.

احتمال به هوش آمدن بیمار حین عمل جراحی

این پزشک متخصص بیهوشی در پاسخ به این سوال که آیا احتمال به هوش آمدن بیمار حین عمل جراحی وجود دارد یا خیر، اظهار کرد: بله امکان به هوش آمدن بیمار حین عمل جراحی وجود دارد؛ اما این در حالی امکان پذیر است که درست از بیمار مراقبت نشود.

دکتر مصفا اضافه کرد: اگر داروهای بیمار درست تنظیم نشود، ممکن است مریض به هوش آید و جراحی دچار مشکل شود. پیش آمده که بیمار حین عمل جراحی خاطراتی را به یاد آورده، بیدار شده و تکان خورده است.

وی عنوان کرد: وظیفه یک پزشک بیهوشی این است که از بیمار طوری مراقبت کند که در حین عمل شرایط بسیار پایدار و تغییر ناپذیری داشته باشد. همچنین ما وظیفه داریم بیمار را به گونه ای برای عمل آماده کنیم که عضلات وی کاملا شل باشد و حین عمل هم هیچ گونه حرکتی نداشته باشد.