روش جدید برای تشخیص و درمان انواع سرطان

 این گزارش نشان می‌دهد که حساس کننده‌های سیستامین مس یا مولکول‌های فعال شده با نور، طیف وسیعی از خواص درخشندگی را از خود نشان می‌دهند و به آن‌ها امکان می‌دهد گونه‌های اکسیژن فعال‌تری تولید کنند که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

مطالعه دوم در مورد درمان فوتودینامیکی ناشی از اشعه ایکس مبتنی بر مس و سیستامین و تاثیرات آن بر تکثیر و مهاجرت سلول‌های سرطانی در محیط تقلید بالینی، در مجله Bioactive Materials منتشر شد. این مطالعه گزارش می‌دهد که سیستامین مس از تکثیر سلول‌های تومور عمیق جلوگیری کرده و عوارض جانبی سمی مرتبط با درمان سرطان را که بر سلول‌های سالم تاثیر می‌گذارد، به حداقل می‌رساند.

نیل کاناتا پاندی، دکتری دانشجوی آزمایشگاه چن، یکی از نویسندگان مشترک هر دو مقاله است.

درمان تومور‌های صعب العلاج 

با توسعه فناوری نانو، درمان فوتودینامیکی (PDT) جایگزین امیدوار کننده‌ای برای درمان‌های سنتی سرطان شده است. PDT مولکول‌های حساس به نور یا حساس کننده به نور را با نور در محل تومور ترکیب می‌کند تا یک گونه اکسیژن قوی تولید کند که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.

با این حال، PDT ناشی از نور، شامل نوار‌های ماوراء بنفش، مرئی و مادون قرمز نزدیک، در بافت انسان نفوذ ضعیفی دارد. هرچه تومور در بافت عمیق‌تر باشد، PDT موثرتر کمتری دارد. 

نسل بعدی حساس کننده‌های چن گونه‌های اکسیژن فعال را از طریق تحریک نه تنها توسط نور عمومی، بلکه توسط سونوگرافی، اشعه ایکس و مایکروویو نیز تولید می‌کند. واکنش این دارو به محرک‌های مختلف باعث می‌شود از آن برای درمان سرطان‌های سطحی و همچنین سرطان‌های عمیق داخل بافت استفاده شود.

کاهش سمیت برای بیماران سرطانی

هدف مشترک توسعه دهندگان دارو‌های سرطان، کاهش عوارض جانبی مضر ناشی از درمان است. حساس کننده به نور چن می‌تواند دو خطر عمده را کاهش دهد: پرتودرمانی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید.

پرتودرمانی یکی از رایج‌ترین دارو‌های سرطان است، اما پرتودرمانی می‌تواند به سلول‌های سالم واقع در نزدیکی محل درمان آسیب برساند. از آنجا که سیستامین مس با اشعه ایکس فعال می‌شود، تیم چن حساسیت زا را با تکنیک‌های پرتودرمانی ترکیب کرد تا دوز‌های رادیواکتیو و عوارض جانبی را کاهش دهد. نتایج امیدوار کننده بود.

چن می‌گوید: سیستامین مس موثر بودن درمان پرتودرمانی را در دوز‌های کمتر اشعه تضمین می‌کند. تحقیقات ما نشان می‌دهد که سیستامین مس می‌تواند در شرایط بالینی برای پرتودرمانی استفاده شده و به درمان ایمن تری برای بیماران منجر شود.

اکثر حساس کننده‌های نوری در زیر نور خورشید بسیار سمی هستند، بنابراین بیماران باید مدتی پس از درمان از نور محافظت شوند. تحقیقات چن نشان داد حساس کننده به سیستامین مس در زیر نور خورشید گونه‌های فعال اکسیژن فعال سمی تولید نمی‌کند و می‌تواند خطر قرار گرفتن بیماران در معرض نور پس از درمان را کاهش دهد.

چن گفت: هدف ما توسعه روشی برای PDT است که قوی و ایمن باشد. این ماده جدید دری را برای درمان موثرتر برای طیف وسیعی از تشخیص‌های سرطان باز می‌کند.