ادویه خطرناک برای بیماران کلیوی

سلیاک یک بیماری گوارشی وراثتی است که در اثر حساسیت به پروتئینی به نام گلوتن (پروتئینی که در گندم، جو و چاودار وجود دارد) ایجاد می شود.

زردچوبه حاوی ترکیبی به نام کورکومین است که رنگ، عطر و طعم ادویه نیز ناشی از همین ماده است. مطالعات قبلی نشان داد که می‌توان از این ترکیب برای سرکوب خاطرات تلخ، تسکین روده و بهبود انواع زخم استفاده کرد.

مطالعات جدید نشان می‌دهد کورکومین با کاهش التهاب و بهبود جریان گردش خون، سبب بهبود عملکرد مغز می‌شود. داوطلبانی که در این آزمایش از کپسول حاوی کورکومین استفاده کردند، به نسبت هم سن و سالان حافظه و تمرکز بیشتری داشتند. کاهش احساس خستگی و استرس و افزایش آرامش، از دیگر خواص مصرف کورکومین است.

محققان ترکیب ضدالتهابی کورکومین را در درمان مشکلات مزمنی از قبلی بیماری‌های قلبی، سرطان و آلزایمر مفید می‌دانند.

گرچه این ادویه بسیار مفید است، ولی مصرف آن برای برخی افراد توصیه نمی‌شود. افراد مبتلا به بیماری سلیاک جزو این دسته هستند، سلیاک نوعی اختلال خود ایمنی ژنتیکی است که سبب می‌شود سیستم ایمنی بدن بر اثر مصرف یک پروتئین به نام گلوتن، به پرزهای روده کوچک حمله کند و باعث اختلال در جذب مواد غذایی شود.

در بیماری سلیاک بر اثر آسیب به پرزهای جذب کننده مواد غذایی، مواد مغذی و ویتامین‌های مورد نیاز از جمله آهن، فولات، کلسیم، ویتامین D، پروتئین و چربی در اختیار بدن قرار نمی‌گیرد و بیمار به سوء تغذیه دچار می‌شود. گندم و جو حاوی پروتئین گلوتن هستند. کم خونی، خستگی و اختلالات گوارشی از جمله نفخ و اسهال مهمترین علائم این عارضه است.

افراد مستعد سنگ کلیه نیز باید در مصرف زردچوبه محتاط باشند، البته مقادیر مجاز این ادویه برای آنان بی‌خطر است.

محققان مصرف حدود ۵۰۰ تا هزار میلی‌گرم از این ادویه را در روز بی‌خطر می‌دانند، ولی اگر این مقدار به بیش از ۲۰۰۰ هزار میلی‌گرم در روز تجاوز کند، می‌تواند مضر باشد.