تاثیرات وحشتناک خودکشی بر اطرافیان

وحید شریعت، رئیس انجمن روانپزشکان ایران با اشاره به برگزاری سی و نهمین کنگره بین‌المللی روانپزشکان ایران که در روزهای ۱۸ الی ۲۱ مهرماه در سالن همایش شهید غرضی بیمارستان میلاد تهران برگزار می‌شود، اظهار داشت: این کنگره بزرگترین رویداد روانپزشکی کشور است که تازه ترین یافته‌های روانپزشکی در سطح کشور و جهان مطرح می‌شود و هدف آن ارتقاء دانش روانپزشکی در کشور است. 

وی با اشاره به روز جهانی پیشگیری از خودکشی در خصوص دلایل اقدام آن در افراد، گفت: دلایل متعددی وجود دارد که فرد احساس کند زندگی کردن برایش سخت شده و دیگر مفهومی ندارد، که در این صورت ترجیح شخص به اتمام زندگی خود است. 

شریعت افزود: اقدام به خودکشی معمولا به یک عامل بستگی ندارد و ممکن است از عوامل اقتصادی تا مسائل فردی و شخصی و یا ابتلا به بیماری‌های روانپزشکی مثل افسردگی، روان پریشی و اختلالات دو قطبی صورت پذیرد. 

رئیس انجمن روانپزشکان ایران ادامه داد: متاسفانه خودکشی یک فرد تاثیر بسیار عمیقی در اطرافیان او می‌گذارد و در واقع سوگی را ایجاد می‌کند که همراه است با کلی از احساس‌های منفی از جمله احساس گناه (از این نظر که آنها آیا تاثیری در این اقدام داشته‌اند؟!) و معمولاً این سوگ‌های پیچیده بسیار زمانبر خواهند بود تا برطرف شده و فرد بتواند به شرایط عادی زندگی خود بازگردد. 

وی گفت: چون این اتفاق ناگهانی است خانواده آمادگی مواجهه با این خبر و اتفاق را نداشته و باعث ضربه روحی شدیدتری خواهند شد و آثار مخرب خودکشی در اطرافیان بسیار جدی است. 

شریعت به آمار خودکشی در ایران اشاره کرد و افزود : طبق اعلام وزارت بهداشت آمار ناشی از مرگ خودکشی در ایران بین ۵ تا ۶ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر در سال است که نسبت به دیگر کشورها بالا نیست و مانند دیکر کشورهای اسلامی نسبتا پایین است که البته این آمار ممکن است به دلیل کم گزارش شدن برخی از موارد دقیق نباشد. 

وی گفت: بیشترین عوامل و مواردی که در کیفیت سلامت روان تاثیرگذار هستند عوامل اجتماعی و اقتصادی است که خارج از دسترس متخصصین حوزه روان و حتی وزارت بهداشت است. 

شریعت بیان داشت: شغل، وضعیت اسکان، آزادی‌های اجتماعی و رفاه اقتصادی امکاناتی است که افراد می‌توانند از آن بهره‌مند شده و به وسیله آن زندگی شادی را سپری کنند و این عوامل موارد اصلی و تعیین کننده سلامت روان است که برنامه‌ریزی و تغییر آنها فقط توسط سیاستگذاران کلان کشور قابل مدیریت است.