حمایت عجیب یک اصولگرا از انتصابات فامیلی

مدافعان انتصاب‌فامیلی این روزها از ضرورت به کار گیری نیروهای امین خود می‌گوینند! چنانکه عرصه سیاست کشور عرصه جنگ و رویارویی است و آنها برای اداره امور نیاز به چشم و گوش بیشتر دارند!

شاهدش آنکه جناب زاکانی تازگی‌ها در جلسه‌ای ضمن دفاع سفت و سخت از انتصاب داماد خود به عنوان دستایر ویژه گفته که «دامادم امین من بود».

او با بیان اینکه «رهبر انقلاب در سال ۸۰ به آقای خاتمی گفت آنجا که چشم و گوشت است امین خودت را بگذار نزدیکترین فرد به خودت را بگذار» گفته: «همین داماد ما در جلسه ای که آقای سروری با گروهی از افراد در حوزه فناوری گذاشته بودند کاملا آنها را پیاده کرده بود. بنده فردی را گذاشتم که بیش از ۱۲ سال با من ممارست فکری داشته و امین من بود».

همزمان با زاکانی اما برخی نیز در رسانه‌های اصولگرا از این رویکرد مبتنی بر انتصاب افراد امین یا همان فامیل، دفاع می‌کنند. مثلا عبدالله گنجی که که امروز در سرمقاله روزنامه جوان نوشته است: «دلیل همه این‌ها رانت و زراندوزی نیست، بلکه فردی را می‌خواهند که در انتقال پیام امین مسئول باشد و آبروی او و مسئول مربوطه به هم گره خورده باشد تا امور حساس را معتمدانه انجام دهد.»

گنجی البته توجیهات بیشتر را هم ردیف کرده و می‌پرسد « فرزندان، برادران و خانواده را نیز از نظر تربیتی متأثر می‌کند (مانند دهه ۶۰). این تربیت‌یافتگانِ با صلاحیت چه کاری باید بکنند؟» بعد هم می‌گوید: « دهه ۶۰ نیست که بگوییم فرزندان و منسوبین مسئولان بروند نجاری، مکانیکی و. مسئولان بیشتر از بقیه به تحصیل فرزندان اهمیت می‌دهند و آن جوان تحصیلکرده دوست دارد در کشور مؤثر واقع و دیده شود.»