درخواست فوری از رئیسی درباره پرستاران

متن نامه حسینعلی شهریاری رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به حجت‌الاسلام و المسلمین ابراهیم رئیسی به شرح زیر است:

«حضرت آیت الله جناب آقای دکتر رئیسی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم؛

احتراماً در ابتدا از زحمات و تلاش‌های حضرتعالی، بی‌نهایت قدردانی و تشکر میکنم. جناب رییس جمهور به عنوان خدمتگزار کمیسیون بهداشت و درمان و نماینده نجیب ترین؛ مظلوم‌ترین؛ کم برخوردارترین و درعین حال مستغنی‌ترین مردم سرزمین‌مان یعنی مردم خون گرم سیستان وبلوچستان و بویژه کارکنان نظام سلامت این استان وسایر نقاط کشور؛ این نامه گله مندانه را تقدیم می‌کنم. خود می‌دانید که بیان گله و شکایت؛ منافاتی با قدرشناسی از زحمات؛ اقدامات و کارهای خوب و زحمات حضرتعالی ندارد.

اما اولین سئوال و ابراز گله‌مندی این است که چرا برای اجرای درست و حصول نتیجه از دستورات حضرت آقا و همینطور حضرتعالی؛ مکانیسم نظارتی و تضمین کننده و اعتماد زایی وجود ندارد؟! گله و سئوال بعدی این است که چرا برخی مدیران در برخی دستگاه‌ها مانند سازمان امور استخدامی (ریاست این سازمان نه تنها به وظایف قانونی خود عمل نمی‌نماید بلکه از حضور در جلسات کارشناسی این کمیسیون که جهت حل مسئله برگزار می گردد امتناع می کنند) و سازمان برنامه و بودجه و بدون در نظر گرفتن مصالح کشور و نظام در شرایط موجود و بدون استفاده از نظر متخصصین امر و سازمان‌های مردم نهاد قانونی؛ اینقدر براساس سلایق شخصی و اجتهاد و تفسیر به رای فردی در اجرای قوانین و دستورات حضرت آقا ؛ و…. تصمیمات ناپخته؛ و ناراضی کننده می‌گیرند؟!

آقای رییس جمهور چطور ۱۷ هزار جوان پرستار و کادر بهداشت و درمان کشور و مدافعین سلامت دهه هفتادی و نزدیک به دهه هشتادی ما اعم از آقا و  خانم در ایام کرونا در پاسخ به استمداد مسئولین وقت؛ مصالح کشور را در حدی تشخیص دادند که راضی شدند جانشان را کف دست بگیرند و بدون چشم‌داشت در ایام کرونا با ترک خانه؛ عزیزان و خانواده خود؛ در بیمارستان ها مستقر شوند و با پوشیدن لباس‌های زجر آور و ماسک‌های محدود کننده هوا وغذا و … ظرف دو سه ماه مملکت را از بن بست کرونا در بیاورند و مسئولین وقت هم با دیدن این حرکت بی‌بدیل تاریخی به همه آنها وعده استخدام بدهند، اما اکنون که هنوز هم از اتمام کرونا اطمینان نداریم با رفتار مسئولین همین دستگاهها با عدم تشخیص اقتضائات کشور و عدم قدرشناسی متقابل ، نه تنها استخدام نشوند بلکه دراین شرایط اقتصادی واجتماعی توسط مسئولین فعلی ازکار بیکار و خانه نشین شوند؟! درحالی که این عزیزان حتی در پیک‌های کرونایی جز همان حقوق بسیار مختصر سربازی و شرکتی و طرحی هیچ مزایای دیگری هم نداشتند.  

آیا این است قدرشناسی از بصیرت؛ موقعیت شناسی وعمل به هنگام لشکرهایی ازجوانانی که به معنای واقعی همه ما را و کشور را از چنگال کرونای مخوف ‌منحوس نجات دادند؟! آیا با این گونه رفتارها به توصیه و دستورات مقام معظم رهبری عمل می‌شود؟ آیا در نتیجه این رفتارها همانگونه که رهبری عزیزمان فرمودند در بزنگاه‌ها و بحران‌های مشابه دچار شکست نخواهیم شد؟!

آقای دکتر رئیسی! نکات دیگری هم درمطالب بعدی و در جلسات حضوری به عرض خواهم رساند. اما پیشنهاد می‌شود: به دلیل اهمیت و اثرات گسترده و عمیق این موضوع مقرر فرمایید در اولین جلسه ستاد ملی کرونا برای برگشت به کار واستخدام بدون آزمون این عزیزان؛ مصوبه ای ویژه و صریح و نشان دار، داده شود تا تاریخ این کشور؛ قدرشناسی متقابل دولت وستاد ملی کرونا از این پرستاران شجاع وغیور و مدافعین سلامت بی نام و نشان صف اول مبارزه با کرونا را هم ثبت کند. و همینطور اجازه ندهیم در اثر کج سلیقگی برخی مدیران؛ قله های افتخار کشور و نظام مان تبدیل به نقاط ضعف و سیاه چاله‌های بحران خیز شود. والامر الیکم.»