مقامات اعتراض دارند نکند مردم را عوض کنند؟

باور کردنی نیست؛ ما اول فکر می‌کردیم فقط مسئولان اقتصادی به شرایط اقتصادی معترض هستند، اما در ماه‌های اخیر مشاهده کردیم که همه مسئولان اعتراض دارند و بخشی از این اعتراض‌ها را در مناظره نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری هم دیدید و شنیدید.

کسی که خودش یکی از مسئولان گرانی و بی‌ارزش شدن پول ملی و مسئول مستقیم توزیع چند میلیارد ارز گمشده بود، همانقدر معترض بود که نماینده مجلسی که باید بیشترین تلاش را برای خدمت و ارائه طرح و قانون انجام می‌داد و هیچ کار بزرگی انجام نداده یا کسی که در این سال‌ها بیشترین شغل را از ریاست بر ورزش تا استانداری بزرگ‌ترین استان‌های کشور، از خراسانات تا اصفهان و کیش و خصوصی‌سازی تا شرکت‌های شاهد و دولتی یا آنان که باید در مجمع تشخیص مصلحت، مصلحت ما مردم را بر هر چیزی اولویت می‌دادند یا حتی ریاست قوه قضاییه که از چند روز دیگر رئیس‌جمهوری همه ما مردم است، معترض بود.

باور‌کردنی نیست اما در ماه‌های اخیر، رئیس‌جمهوری مملکت هم به اوضاع بد مدیریت‌ها و گرانی‌ها اعتراض کرده‌ است. همین دو، سه روز قبل به وضع آب و برق هم معترض بودند و معاون اول رئیس‌جمهوری مملکت هم که همیشه به شیوه مدیریت‌ها و گرانی‌ها شدیدا اعتراض داشتند و دارند. نمایندگان محترم مجلس هم هر روز به اختلاس‌ها و باندبازی‌ها اعتراض می‌کنند. رئیس سازمان برنامه و بودجه هم به نبودن برنامه و بودجه کافی معترض است و البته از زیادی حقوق کارگران و کارمندان هم ناراضی هستند و وضع مردم را بسیار خوب می‌دانند و خودش هم هیچ خریدی برای خانه انجام نمی‌دهد.

وزیر محترم مسکن هم علت گرانی مسکن را وضع خوب مردم می‌داند و به این گرانی‌ها معترض و معتقد است اگر مردم پول نداشتند، این همه آپارتمان متری دویست، سیصد میلیون تومانی نمی‌خریدند. وزیر صنعت، معدن و تجارت هم به گران شدن اتومبیل خارجی معترض است اما راه چاره را گران‌تر شدن اتومبیل وطنی می‌داند. وزیر کشاورزی هم به اینکه مردم این قدر مرغ و گوشت می‌خورند معترض است و علت آن را ارزانی مرغ می‌داند که کیلویی یک یورو است و همین باعث تشکیل صف مرغ شده است.

وزیر آب و برق هم که همه تلاش خود را کرده و باز هم قیمت‌ها واقعی نشده و نمی‌داند چرا کولر گازی، بدون گاز کار می‌کند و اشتباهی برق مصرف می‌کند؛ خب اسمش را از اول می‌گذاشتید کولر برقی مثل کولر آبی که ما اشتباه نمی‌کردیم و جلو خبرنگاران گاف نمی‌دادیم و الان جزو معترضان کمبود برق است.

وزیر نفت هم به این همه دزدی معترض است؛ در حدی که می‌گوید رئیس حراست منطقه‌ای هم لوله نفت را سوراخ کرده و بشکه بشکه نفت را به خانه می‌برد و معلوم نیست می‌خواهد با آنها چکار کند و به ارزان‌فروشی نفت و گاز و بنزین به مردم و سر مرزها سخت اعتراض دارد. گاز و نفت ارزان را باید به دلار بفروشیم که ریال آن را بشود در بازار آزاد به همت رفقای کارگزارانی گران‌تر عرضه کنیم تا هیچ کس نفت را بشکه بشکه ندزدد.

وزرای دیگر هم معترض هستند و هرچه رئیس‌جمهوری بفرمایند گوش کرده و سر تکان می‌دهند و بله‌قربان می‌گویند؛ پس خیلی نیازی به واکاوی رفتار و کردار و گفتارشان نیست که حتما خوب است و جمعه‌ها ناخن خودشان را حتما گرفته‌اند.

رئیس بانک مرکزی به ارزانی پول ملی معترض بود و تلاش کرد با حذف چند صفر ناقابل، بتواند دوباره همان عدد‌ها را به‌مرور حفظ کند و حتی نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شد که بتواند گوش بانک مرکزی را بکشد و پول ملی را احیا کند؛ خصوصا که تنها کسی بود که خودش می‌گفت اقتصاد می‌فهمد و البته الان به دانشگاه برگشته و چون تنها کسی است که اقتصاد می‌فهمد، حتما دانشجویانی اقتصاددان پرورش خواهد داد که بعدها رئیس بانک مرکزی بشوند و چند صفر از پول ملی را کم کنند.

در این اعتراض‌ها، اعضای شورای شهر هم که به پایان کار خود نزدیک شده‌اند به این همه چاله و چوله و خیابان‌ها و آسفالت جگر زلیخای شهرها و طرح‌های خودسرانه پول‌دریافت‌کن از مردم اعتراض دارند اما حالا برای کمی خرج و مخارج و حقوق چندرغازی خودشان، به احترام مردم سکوت می‌کنند و به‌جای اینکه اعضای شورای شهر باشند، اعضای شورای شهردار هستند.

شهرداران هم به این بی‌پولی‌ها عادت دارند اما از ته دل سخت معترضند و تلاش خود را می‌کنند که با طرح‌های خلق‌الساعه و از طریق عوارض خانه و کسب و پیشه و آشغال و کوچه و خیابان و تابلو و ترافیک و تعداد بچه‌های شهروندان محترم گذشته و حال و آینده به خودکفایی برسند و کمی به درآمد خودی‌ها بیفزایند، اما در هر صورت معترضند.

مدیران عامل به این همه فشار برای استخدام فرزندان مسئولان و پسرعمو و پسردایی و دخترخاله مقامات اعتراض دارند، کار به حدی سخت شده که دیگر جایی برای فامیل خودشان هم نمانده است.

حالا در این میان، یک شوخی بین مردم در دنیای مجازی می‌چرخد که امیدوارم مسئولان محترم دیده باشند. این شوخی می‌گوید با این همه نارضایتی که در میان مسئولان گذشته و حال و آینده پیدا شده، یکباره این مسئولان تصمیم نگیرند بریزند توی خیابان‌ها و غائله بلند کنند و علیه ما مردم شعار بدهند و بخواهند ما مردم را عوض کنند.