تقلید غیرحرفه ای سیروان از لئون!
مجموعه نمایش خانگی حرفهای به کارگردانی مصطفی تقیزاده و تهیهکنندگی سعید خانی چند هفته است که از پلتفرم نماوا منتشر میشود و مانند روالی که شبکه خانگی و تلویزیون برای جذب مخاطب پیش گرفتهاند، دو خواننده به نامهای سیروان خسروی و زانیار، بر اساس آنچه در تیتراژ آمده، به عنوان بازیگر حضور دارند.
آنچه سیروان خسروی ارائه میدهد ژستهای غیر قابل باور است که به نظر میرسد از سوی کارگردان اصراری محسوس و آشکار برای تقلید از شخصیت لئون در فیلم حرفهای وجود دارد.
خلافکار، آدمکش یا کار چاقکنی که برخلاف شغل یا حرفهاش، ویژگیهایی مانند حمایت، هر چند اجباری، از دختر نوجوان و علاقه به گیاه و مراقبت از آن دارد.
در این سریال نیز، شخصیت اصلی یعنی کارچاقکن حرفهای، به پدرش رسیدگی کرده و معرفت به خرج میدهد.
این درحالی است که هنگام کار، بیرحم بوده و حرفهای پیش میرود.
بازی سیروان خسروی در سریال حرفه ای
سیروان خسروی در تلفظ برخی حروف از جمله سین دچار مشکل است و این ویژگی کلامی مخاطب را پس زده و در باورپذیری نقش خلل ایجاد میکند.
البته که در این مسیر، اندازه اندک حس، و ژستهای ظاهری و ساختگی، نمره قابل قبولی را شامل حال این خواننده و آهنگساز نابازیگر نمیکند.
در سینمای ایران هستند بازیگرانی که برخی واژهها را به صورت عرف تلفظ نمیکنند اما با تقویت حس، این نوع کلام را مال خود و به ویژگی تبدیل کردهاند.
در این میان میتوان به آثار حبیب رضایی اشاره کرد که بیانش هیچ آسیبی به ایشان وارد نکرده و کاملا باور پذیر است.
چند سالی است که تلویزیون ایران، با استفاده از خواننده و بازیگران به عنوان مجری برنامههای گفتوگو محور، شبهه جُنگ یا مسابقه، تلاش دارد تا با تبلیغات بازرگانی ثروت هچنین مخاطب جذب کند.
تصمیم و روشی که شاید پول در جیب تلویزیون بریزد اما موجب افزایش بیننده نشده و این رساله مهجور، همچنان با ریزش مخاطب روبهرو است.
پلتفرمها نیز به عنوان مجموعهای خصوصی و گاه نیمه خصوصی، در این چند سال اخیر، برای جذب سرمایه و تقویت خود، از خوانندهها بهره بردهاند که سیروان خسروی از نمونههای ناموفق این آزمون است.
در این میان تجربههای نسبتا خوب نیز وجود دارد؛ بازی رضا یزدانی در نقش گروچف در سریال نمایش خانگی میدان سرخ.
ارسال نظر