|

پیش بینی وضعیت قیمت فولاد در هفته های پایانی سال

هفته گذشته در بازارهای جهانی شاهد بودیم‌که بازار نفت به دلائل مختلف از جمله سردی هوا و افزایش تقاضای پس از کرونا به عنوان تاثیرگذارترین عامل در بازار انرژی، در حال نزدیک شدن به سقف دوساله و ۱۰۰ دلاری شدن بود که دیگر شاخه های بازار انرژی را هم تحت تاثیر قرار میداد، این امر اثر کلی در افزایش هزینه های تولید و حمل در دنیا دارد.

بحران اکراین نیز قیمت نفت و تقاضای چین این نگاه را تقویت می کند. هفته گذشته المپیک زمستانی پکن نیز در حال برگزاری بود که به نظر می رسد پس از برگزاری المپیک شاهد کاهش محدودیت های تولید فولاد و افزایش تقاضا برای منابع و سنگ آهن باشیم و به تبع آن رشد مجدد سنگ آهن تا کانال ۱۵۰ دلاری نیز دور از انتظار نیست.

در همین مدت زمان در بازار داخل، پس از تلاش القایی‌ها برای کاهش قیمت در آهن اسفنجی، همچنان از کاهش نرخ اسفنجی و افزایش عرضه آن خبری نیست. هرچند که این فشارها جای انتقاد بسیاری داشت. تولید کنندگان آهن اسفنجی با چالش قطع برق و گاز به اندازه کافی در تنگنا بودند به انضمام اینکه تعهد تامین القایی ها را هم نداشتند.

به نظر می رسد محدودیت های برق و انرژی و اثر آن روی صنعت فولاد ادامه دار است و تابستان امسال هم گریبانگیر این صنعت خواهد بود. به رغم نبود تقاضای موثر، به دلیل‌ زیان برخی شرکت های خصوصی ذوب و نورد و در ادامه بیکاری طیف وسیعی از کارگران این حوزه، ظاهرا نظرها در صنعت فولاد بر رشد ملایم قیمت داخلی در هفته های پایانی سال است.

برای هفته های آینده باید این‌ موضوع را در نظر داشت، با توجه به بسته شدن اعتبارات بانک ها، نقدینگی بازار کم است و معاملات با پرداخت یک هفته تا نهایتا ده روز انجام می شود به همین خاطر کارخانه‌های نورد نیز با مشکل نقدینگی روبرو هستند و همین امر باعث شده است که حجم عرضه میلگرد توسط کارخانه ها با کندی انجام شود.

در هفته های آینده ممکن است شاهداین امر در مورد شمش هم باشیم. شاید اصلی ترین تغییردهنده شرایط فعلی، در هفته های پایانی سال مرحله آخر مذاکرات باشد که خوش‌بینی بسیاری در بین مردم ایجاد کرده است، البته حتی در صورت رفع تحریم‌ها، اینکه فاز عملی رفع تحریم ها کی آغاز شود، در دوران پس از رفع تحریم ها چه مقدار سرمایه گذاری خارجی در کشور انجام شود و چند شرکت خارجی در حوزه های اصلی نفت و گاز و مسکن و… حاضر به ورود به کشور شوند و موارد این چنینی، می تواند نرخ دلار را در داخل تغییر دهد شاید کف روانی دلار در کوتاه مدت به کانال ۲۵هزار و حتی زیر آن سقوط کند و اگر خروجی منفی باشد و مذاکرات به نتیجه‌ای نرسد دلار تا کانال ۲۹ هزار تومان قابلیت رشد داشته باشد.

هرچند که برخی سال آینده را با بودجه موجود به گونه دیگری نیز می بینند و حتی با فرض امضاء برجام در کوتاهترین زمان ممکن، تورم سنگینی را برای سال آینده متصور هستند این تورم ناشی از افزایش قیمت تمام شده به علت بالا رفتن قیمت سوخت و دستمزد خواهد بود. در کل بازار داخلی فولاد به لحاظ ذاتی و منطقی در حال حاضر پتانسیل رشد دارد اما خروجی مذاکرات ممکن است شرایط را به صورت کامل تغییر دهد.

 

منبع: معدن نامه
کدخبر: 241802

ارسال نظر

 

آخرین اخبار