شعر/ ماه خون

می رسد ماه محرم ماه خون

می برد دل را به سر حد جنون

قصه  صاحبدلان شیر دل

قصه آلاله های سرخ گون

قصه یک سوی عشق و تشنگی

سوی دیگر مردمان خوار دون

شرمسار از ظلم این نامردمان

می رود تاریخ گردد واژگون

ای زبانم لال از وصف غمش

ای دو چشمم کور در سوگ قشون

تا ابده شرمنده تاریخ بشر

از قساوت های این قوم زبون

با چه رویی از حسین ما دم زنیم

چون شکوه خیمه اش شد بی ستون

قصه لیلای او با قاسمش

می برد فرهاد را تا بیستون

آه زینب روز گرم عاشقی

می زند آتش به دل ها تا کنون

زد حسین سیمرغ سان بر عشق چنگ

بر لبش انا الیه راجعون

قصه عباس با شط الفرات

می کند غوغا مثال سووشون

می رسد ماه محرم ماه خون

می برد دل را به سر حد جنون