تاثیر هوش مصنوعی بر محیط زیست / تکنولوژی آینده بشر را به خطر می اندازد؟

در حال حاضر، هوش مصنوعی برای عملکرد خود از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کند. استفاده از این نوع سوخت‌ها، بدون شک، نقش قابل توجهی در انتشار گازهای گلخانه‌ای دارد و بر زیست محیط تأثیر می‌گذارد.

پیش‌بینی می‌شود که اگر برای بهره‌گیری از این فناوری بتوان از انرژی تجدیدپذیر استفاده کرد، بدون اینکه به محیط‌زیست آسیبی وارد شود، می‌توان با تغییرات اقلیمی مقابله کرد.

AI پتانسیل بسیار بالایی در این خصوص دارد و اما برای استفاده از آن، ابتدا باید میزان سهم آن در انتشار گازهای گلخانه‌ای را سنجید و سپس با انتقال انرژی‌های تجدیدپذیر جلوی سهم اثر منفی آن بر محیط زیست را از بین برد.

تغییرات اقلیمی چالش‌های زیادی را برای کشاورزان ایجاد کرده است؛ از سیل، خشکسالی و بیماری گرفته تا دماهای گرمتر و تغییرات در فصول رشد و برداشت. در چنین شرایطی، کسب و کار کشاورزی به سرعت در حال تغییر است و این بدان معناست که کشاورزان و فناوری باید دائما به روند پیشرفت ادامه دهند.

اما در این میان مشکلی جدی وجود دارد؛ در حالی که هوش مصنوعی به سازگاری و کاهش خطرات تغییرات اقلیمی کمک می‌کند، مشکل انتشار گازهای گلخانه‌ای خاص خود را دارد.

پریا دونتی بنیانگذار و رئیس هوش مصنوعی تغییر اقلیمی، یک سازمان خصوصی جهانی که استفاده از این فناوری را در حوزه اقلیم بررسی می‌کند، می‌گوید:

«هوش مصنوعی در قالب انواع و اقسام روش‌ها، برای مقابله با تغییرات اقلیمی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ از کمک به پیش‌بینی بهتر انرژی خورشیدی و بادی برای استفاده از آنها در شبکه‌های برق گرفته تا کمک به نقشه‌برداری با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای جهانی به منظور درک اینکه جنگل‌زدایی در کجا رخ می‌دهد یا انتشار گازهای گلخانه‌ای در چه زمانی رخ می‌دهد.»

تأثیر هوش مصنوعی بر انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی

اما ماجرا اینجاست که AI روی کامپیوترها اجرا می‌شود. بسیاری از آنها که در مراکز داده در سراسر جهان میزبانی می‌شوند. با اجرای مدل‌های هوش مصنوعی، آنها به برق نیاز دارند. اگر این برق از شبکه‌ای تامین شود که از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کند، انتشار گازهای گلخانه‌ای را افزایش می‌دهد.

در عین حال، رایانه‌های موجود در آن مراکز داده، گرمای زیادی تولید می‌کنند و نیاز به خنک‌سازی دارند که اغلب به افزایش مصرف برق منجر می‌شود.

یاسین جرنت محقق نیویورکی می‌گوید: «راه‌اندازی AI هر برنامه رایانه‌ای دیگری را اجرا می‌کند. شما ورودی دارید، می‌خواهید خروجی داشته باشید و انجام عملیات‌های زیادی برای یک پاسخ به این معنی است که انرژی و الکتریسیته زیادی توسط کامپیوتری که این عملیات را اجرا می‌کند، مصرف می شود.»

مشکل این است که هیچکس واقعاً نمی‌داند که AI چقدر انتشار گازهای گلخانه‌ای در آن مراکز داده را محاسبه می‌کند.

دونتی ازکمبریج ماساچوست، می‌گوید:

«ما واقعاً باید مواظب رشد ردپای انتشارات هوش مصنوعی باشیم؛ در حالی که شفافیت کافی در میان ارائه‌دهندگان مراکز داده در مورد میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای وجود ندارد.»

استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی ضروری است

در چنین شرایطی، کارشناسان می‌گویند AI پتانسیل فوق‌العاده‌ای دارد، اما ابتدا باید تصور بهتری از میزان سهم آن در انتشار گازهای گلخانه‌ای و انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر وجود داشته باشد.

دونتی می‌گوید: «ما باید شبکه را سبز کرده و برای افزایش کارآمدی مدل‌های هوش مصنوعی تلاش کنیم. اما همچنین، همانطور که باید برای هر بخش انجام دهیم، دوباره ارزیابی کنیم که کدام کاربردها، ارزش برقی را که مصرف می‌کنند دارند.»

تأثیر هوش مصنوعی بر انتظار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات اقلیمی

در این میان، می‌توان استفاده شخصی از AI را کاهش داد؛ برای مثال ممکن است اشخاص از ایجاد فیلترها هنگام عکس‌بردازی یا طرح پرسش از ChatGPT لذت ببرند، اما این اقدامات از نظر انتشار گازهای گلخانه‌ای هزینه دارد. در واقع یک مطالعه نشان می‌دهد، هوش مصنوعی برای تولید هر تصویر، انرژی کافی برای شارژ یک تلفن همراه را مصرف می‌کند.

AI، شمشیر دو لبه‌ای است که می‌تواند هم در مبارزه با تغییرات اقلیمی و هم در تشدید آن نقش داشته باشد. در نتیجه استفاده مسئولانه و آگاهانه از هوش مصنوعی ضروری است.