مشکل بزرگ استقلال در لیگ بیستم

انگار تیم استقلال تحت هر شرایطی با پیکان مساوی می‌کند؛ چه با مربی و چه بدون مربی! بازی دیروز هم چنگی به دل نزد. حتی اگر ارسلان مطهری دقیقه ۹۳ آن فرصت بادآورده را گل می‌کرد، نمی‌شد از مدل فوتبال استقلال دفاع کرد. البته مقابل ماشین‌سازی هم آبی‌ها خیلی خوب نبودند اما گل زیبای میلیچ همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داد.

دیروز البته استقلال در فاز دفاعی بد نبود و امثال مرادمند، نادری و حتی عارف غلامی خوب کار کردند و موقعیتی به حریف ندادند امام مشکل بزرگ تیم محمود فکری مثل هفته‌های گذشته فقدان یک هافبک بازیساز بود، کسی که بتواند قایدی و ارسلان را در موقعیت گل قرار دهد. دیروز حتی آرش رضاوند هم مصدوم شد و داریوش شجاعیان آمد اما باز هم استقلال کسی را نداشت که پاس گل بدهد.

در یک صحنه احمد موسوی سانتر خیلی خوبی از راست برای مطهری ارسال کرد و در یکی، دو صحنه هم استقلال روی حرکات انفرادی قایدی صاحب موقعیت‌های نصف و نیمه شد. قایدی که پارسال ۱۰ گل زد و ۸ پاس گل داد، امسال هنوز گل نزده است هر چند مشکل استقلال او نیست و کار تیمی است.

فکری اگر می‌خواهد تیمش را از این وضعیت خارج کند، حتماً باید فکری برای حل مشکل بازیسازی تیمش در میانه میدان بکند وگرنه تیمی که در اهواز باخت و دیروز هم پیکان را نبرد، باز هم امتیازات زیادی را هدر می‌دهد.

در اصفهان سپاهان مقابل سایپا مساوی کرد و مثل استقلال ۲ امتیاز حساس را از دست داد. آنها نتوانستند از گلی که زدند حراست کنند و ۲ امتیاز را هم از دست دادند. نساجی اما نفت مسجدسلیمان را برد و ۷ امتیازی شد تا در جدول بالای سر استقلال قرار بگیرد. صنعت نفت هم ذوب‌آهن را برد تا آبادانی‌ها هم ۷ امتیازی شوند و ذوب‌آهن به بحران برود. جالب اینکه هم گل صنعت نفت پنالتی بود و هم گل نساجی و آنها با همین پنالتی‌ها بازی‌های خود را بردند و شرایط جدولی مناسبی پیدا کردند. نساجی هفته آینده باید با پرسپولیس بازی کند که مسلماً دیدار جذابی است و باید دید نتیجه این بازی در قائمشهر چه می‌شود.

هفته چهارم لیگ برتر امروز با دیدار مس رفسنجان و تراکتور به پایان می‌رسد و همان‌طور که اشاره کردیم چهره مدعیان کم‌کم شناسایی می‌شود اما به نظر می‌رسد امسال تیم‌هایی که شرایط جام گرفتن و مدعی شدن را دارند، خیلی کمتر از سال‌های گذشته هستند.