تکل از پشت ایران روی پای فیفا

با لغو مسابقات جام جهانی فوتبال نوجوانان و جوانان، احتمالا کنفدراسیون‌های قاره‌ای از جمله آسیا هم قید برگزاری مسابقات در این رده سنی را خواهد زد چرا که اساسا علت برگزاری این مسابقات، دستیابی به سهمیه‌های جام جهانی است که حالا از سال ۲۰۲۱ به سال ۲۰۲۳ موکول شده است.

لغو مسابقات در این رده سنی، به این معنی است که بازیکنان نوجوانان دو سال بعد به رده سنی جوانان می‌رسند و جوانان باید خودشان را برای حضور در رده سنی امید آماده کنند. در واقع هر بازیکنی یک بار فرصت حضور در این قبیل مسابقات را دارد که با تصمیم اخیر فیفا، این فرصت از دست خواهد رفت.

در هر حال تصمیم اخیر از سوی فیفا، فقط به خاطر سلامتی و حفظ جان انسان‌ها انجام شده و با توجه به منافع مالی نه چندان زیاد جام‌های جهانی نوجوانان و جوانان، فدراسیون جهانی فوتبال هم الزام کشورها و کنفدراسیون‌ها برای برگزاری مسابقات - زیر چتر کرونا - را لغو کرده است؛ تصمیمی که قطعا به مذاق کنفدراسیون فوتبال آسیا خوش می‌آید.

البته اتخاذ این تصمیم حاصل کار یک نفر نبوده و گروهی از کارشناسان و افراد باسابقه در کمیته مسابقات فیفا به این تصمیم رسیده‌اند و قید حضور بیش از ۲۶ تیم متشکل از جوانان و نوجوانان از قاره‌های مختلف و همینطور تشدید شرایط کرونا را زده‌اند.

حمله عجیب مربیان ایرانی به فیفا

نکته عجیب بعد از این اتفاق، رفتار مدیران فدراسیون فوتبال و سرمربی و عوامل تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان بود که به انواع و اقسام روش‌ها به تصمیم اخیر فیفا تاختند و آن را به باد انتقاد گرفتند. مهم‌ترین دلیل این افراد برای انتقاد از لغو برگزاری این دو جام جهانی، از دست رفتن تجربه‌ای بزرگ و سوزاندن جوانان بود!

این صحبت‌ها در شرایطی انجام شد که خیلی از فوتبالیست‌های بزرگ دنیا در رده سنی نوجوانان و جوانان عضو تیم‌های ملی خود نبوده‌اند و کاملا با حضور در تیم‌های باشگاهی رشد کردند. از طرفی برگزاری این مسابقات در رده سنی پایه به هیچ وجه جنبه رقابتی در حد و اندازه‌های جام جهانی بزرگسالان ندارد و خیلی از تیم‌ها صرفا به چشم یکسری بازی‌های تدارکاتی در سطح بالا به این مسابقات نگاه می‌کنند چرا که درحال‌حاضر پرافتخارترین تیم در این رده سنی نیجریه است که در رده بزرگسالان هیچ گاه تا جمع هشت تیم برتر جهان هم نرفته است.

شاید این بخش از ماجرا جالب باشد که تیم‌های نوجوانان و جوانان ایران در ۲۰ سال اخیر، فقط در ۵ دوره از جام‌های جهانی در این دو رده سنی حضور داشتند! حتی این دو تیم در دوره اخیر این مسابقات نتایجی به مراتب ضعیف تر از ادوار گذشته کسب کردند. در واقع تیم ملی جوانان در دور مقدماتی حذف شد و اصلا به دور نهایی نرسید و تیم ملی نوجوانان هم با یک پیروزی در دور گروهی، به کارش پایان داد.

حالا عجیب به نظر می‌رسد که چرا مدیران و مربیان تیم‌های ملی اینقدر به فیفا حمله می‌کنند. آیا پرورش بازیکنان در رده سنی پایه بر عهده فدراسیون فوتبال است که مسئولان از سوختن استعداد بازیکنان نوجوان دم می‌زنند؟ آیا فدراسیونی که علاقه‌مند است، نمی‌تواند شخصا زمینه برگزاری بازی‌های دوستانه و اردوهای بلند مدت را فراهم کند؟

در شرایطی که فوتبال دنیا به فکر رعایت مسائل بهداشتی و جلوگیری از شیوع بیشتر ویروس کرونا است و سلامت بازیکنان نوجوانان و جوان را در دستور کار قرار داده، در فدراسیون فوتبال خط فکری دیگری دنبال می‌شود که جای تعجب دارد.