بازار بزرگ امارات و هدفگذاری کوچک ایران
امارات یکی از بهترین اهداف ایران برای توسعه اقتصادی خواهد بود. کشوری که در وهلۀ اول به دلایل اشتراکات فرهنگی و همچنین صلح پایدار و پویا، فضای امن اقتصادی با توجه به همترازی دلار و درهم و صدالبته غنای ایران در انرژی، نیروی انسانی متخصص و تولید باکیفیت، رغبت بالایی به سرمایه‌گذاری در ایران دارد و از سوی دیگر، با رویکردهایی که در دهه‌های اخیر اعمال کرده، بازار بسیار پررونقی برای محصولات ایرانی دارد.
از طرف دیگر، توسعه‌یافتگی حمل و نقل این کشور و امکانات پیشرفته و فوق مدرن لجستیکی امارات به خصوص در کشتیرانی و تزانزیت دریایی، این کشور را به بهترین محل برای ارتباط تاجران ایرانی با بازارهای بین‌المللی تبدیل کرده تا از این طریق بتوانند به درآمدزایی ارزی حداکثری برسند.
البته ناگفته نماند که بازار امارات در این سال‌ها، بسیار پیچیده و رقابتی است به طوریکه در این بازار هر کالایی را با بهترین برندها می‌توان یافت و این یعنی اساساً در چنین بازار رقابتی که بزرگترین تولیدکنندگان محصولات و خدمات، از ین و هند تا آلمان و ایالات متحده حضور دارند، کیفیت حرف اول و آخر را می‌زند و تنها محصولی می‌تواند به توفیق برسد که در کنار کیفیت برتر، قیمت منطقی نیز داشته باشد؛ البته ایران در سال‌های اخیر در یک ضرب‌آهنگ یکسان، توانسته تراز تجاری خود با امارات را به مرز ۲۴ میلیارد دلار برساند و به گفته مسئولان این عدد با توجه به میلی که به توسعه روابط وجود دارد، امسال می‌تواند تا ۲ میلیارد دلار نیز افزایش یابد.
ناگفته نماند مواد معدنی، پتروشیمی و پلیمری بیشترین سهم را در صادرات ایران به امارات و وسایل الکترونیک، موبایل، دانه‌های روغنی و غلات، بیشترین سهم را در واردات از این کشور دارند که البته برخی از این محصولات به عنوان واردات ثانویه به ایران می‌رسند.
مسئله مهم در این بین اما این است که با توجه به هزینه بالای انرژی و نیروی انسانی در امارات، تولید و ارائه خدمات در بخش دانش‌بنیان اساساً بسیار هزینه‌بر است و این یعنی فرصت حضور شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی در این بازار تا حد مطلوبی فراهم است و این شرکت‌ها می‌توانند به خوبی از تراکم بالای نیروی انسانی متخصص و دانشگاهی و همچنین قیمت پایین مواد اولیه و انرژی در ایران بهره ببرند و با رقابت‌پذیری بالایی در بازار این کشور حضور یابند به ویژه اینکه ارزش‌افزودۀ اصلی در اقلام صادراتی به امارات به خصوص در فرآورده‌های نفتی، عمدتاً در صنایع پایین‌دستی نهفته است و این شرکت‌ها می‌توانند با کمی دقت و تیزبینی و صدالبته حمایت جدی دولت، جای خود را در زنجیره تأمین این کشور یافته و تثبیت کنند.
همه این موارد یعنی هدفگذاری ۲۶ میلیارد دلاری شاید در ابتدا یک موفقیت محسوب شود اما واقعیت اینست که در برابر ظرفیت‌های موجود، بسیار ساده و سطحی است. فراموش نکنیم که ایران در بسیاری از صنایع مثل صنعت غذا و یا محصولات کشاورزی، علی‌رغم بهره‌مندی از مزیت رقابتی بالا، هنوز نتوانسته در امارات آنچنان که باید بازارسازی و بازاریابی کند.
ارسال نظر