رئیسی باید آش دولت روحانی را بخورد

این مدل که عده ای فکر می کنند مسائل کشور با دستور حل می شود تناسبی با نظام جمهوری اسلامی ندارد. بله دستورات در چهارچوب قوانین و مقررات و پشتوانه اجرایی می تواند راه گشا باشد و موانع را برطرف کند.

اما با توجه به تجربه آقای رئیسی در قوه قضاییه که عمدتا قاضی قضاوت می کند و حکم صادر می کند، در دستگاه اجرایی رئیس جمهور در جایگاه متهم قرار دارد. در نتیجه در جایگاه قاضی قرار ندارد، بلکه باید پاسخ گو به مطالبات، درخواست های مردم و مطالبات رهبری در خصوص مسائل کشور باشد.

این گونه نمی شود که رئیس جمهور خود را در مقامی قرار دهد که با صدور حکم مسائل را حل کند. بلکه هنر رئیس جمهور این است که مردم را به پای صحنه بیاورد. همچنین مردم را وارد عرصه خدمت و کارهای اجرای بکند. بسیاری از این مسائل که در کشور ما وجود دارد به صورتی است که عملا بدون حضور مردم حل نمی شود. در بحث مسائل اقتصادی، باید گفت که اقتصاد دستوری نیست که مشکلات بازارهای مختلف یک شبیه حل شود. مشکلات بازار ارز، بورس، مسکن و معضل تورم یک روزه بر طرف نمی شود. اگرچه نیاز به دستور و فرمان است اما این فرمان را مسئولین و کارگذار اجرا می کنند و اگر زیر ساخت های این کار فراهم نشود، عملا این دستورات اجرا نمی شود.

شاخصه ها در مسائل اقتصادی خود را نشان می دهد و باید به شاخصه های اقتصادی نگاه کنیم که تا چه حد به دستورات رئیس جمهور عمل می شود. در بسیاری از موارد این گونه بوده که رئیس جمهوری در صحنه میدانی، در سفرها به استان ها دستوراتی را دادند که خیلی از آن ها اجرا شده است. در میدان عمل خیلی از مشکلات کشور حل شده است اما کشور فراتر از دستورات میدانی نیازمند به یک برنامه منسجم و قوی و همراهی و همکاری همه آحاد مردم در اجرای برنامه ها است.

برنامه اقتصادی کشور در  برنامه پنج ساله ششم کاملا تکلیف دولت را مشخص کرده است. در مورد نرخ رشد ۸ درصدی، تورم ۸ درصدی،  بیکاری، سود ۸ درصد،  سرمایه‌گذاری خارجی ۸ درصد و... تکالیف مشخص است. همه این ها تکالیفی است که مجلس به عهده دولت گذاشته و امروزه اگر آماری بگیریم، متوجه می شویم که ما چقدر در اجرای این برنامه بر‌پایه هشت ساله موفق بودیم.  هر دولتی در راستای عملکرد دولت های قبلی است برای مثال وقتی ما رئیس شویم و بگوییم دیگران خراب کرده اند و از این به بعد ما مسیر درست را طی می کنیم، این درست نیست. به نظر می رسد این مسیر ریل گذاری شده است و رئیس جمهور باید در ریلی که گذاشته شده است حرکت کند اما سرعت و کندی آن بستگی به قدرت مدیریتی رئیس جمهور دارد.

حوادث جهان پیوسته و متصل است و اقتصاد یک معقوله جهانی محسوب می‌شود. این که فکر کنیم یک جزیره درست می کنیم و در این جزیره در خصوص بحث اقتصادی هر جور که خواستیم می توانیم عمل کنیم و بعد در اقتصاد جهانی موفق شویم، ساده اندیشی است. به نظر می رسد که برجام یک مانع جدی در مسیر توسعه اقتصادی ایران در سطح بین المللی است. ما باید این مانع را حل کنیم و یا خنثی کنیم.

قاعده بر این است که ظاهرا آقایان تمام تلاش خود را می کند که تحریم ها را بردارند و اگر تحریم ها برداشته شود، در مسیر اجرای برجام حرکت می کنند ادبیات آن ها ممکن است که متفاوت از هم باشد اما واقعیت این است که برای برداشتن تحریم ها باید برجام اجرا شود.

بخشی از آشی که آقای روحانی پخته است باید در دولت آقای رییسی خورده شود و نمی توان گفت آن کار های قبلی تاثیری ندارد.