حقیقتی تلخ از دعوای بورسی مجلس و دولت

قهرمان بازی دولت و ماجراجویی مجلس در ماجرای بودجه ۱۴۰۰ تنها یک قربانی بزرگ دارد که نامش "مردم" است. حقیقت این است که نمایندگان مجلس کمتر از یکسال است که راهی بهارستان شده اند و هم اکنون خود را برای فتح قله های بلندتر، آماده می کنند و دولت هم که در ایستگاه پایانی قدرت هیچ نیازی به حمایت مردمی، احساس نمی کند.

حقیقت تلخ این است که مجلس با تغییرات بیش از ده درصدی، امنیت بودجه دولت را به مخاطره انداخته و دولت هم با گروگانگیری سرمایه سهامداران خرد، هزینه مطالبه گری مردم از نمایندگان خانه ملت را افزایش داده است.

آنچه مسلم است مردم در جریان درگیری گسترده دولت و مجلس، قربانی اول و آخر به شمار می روند و در این گروگانگیری، زخم عمیق تری برمی دارند.

با ورق زدن تاریخچه بورس در سال جاری به این باور خواهیم رسید که هر بار دولت و مجلس بر سر بورس به جان هم افتادند، سهامداران خرد بیشترین زیان را متحمل شدند.

اگر نمایندگان مجلس و اعضای دولت، چهارراه دیگری غیر از بازار سرمایه دنبال کنند و بورس را به اهلش بسپارند این هیاهوی تشنج زا، جای خود را به آرامشی پایدار خواهد داد. اگر داعیه حمایت دارید و به اصول اقتصاد و چارچوب های بازارهای مالی، احترام می گذارید باید در شیوه اظهار نظر، بیشتر دقت کنید چرا که هر حرف نسنجیده ای به تلاطم بیشتر بازار، منتهی می شود.

فراموش نکنیم که با اتهام زنی، تهدید و فحاشی به ارکان و بازیگران بورس، هیچگاه حال بورس خوب نمی شود. اینجا شعار و شوآف جواب نمی دهد و هر ترس و هراسی که به جان بورس بیاندازید شرایط به مراتب پیچیده تر و غیرقابل مهارتر خواهد شد.

لطفا بعد از هر مصاحبه یا توییتان درباره بازار نتیجه را هم ببینید شاید که خودتان هم به این نتیجه برسید که باید در رویه بهره کشی سیاسی از بورس تجدید نظر کنید!

مردم در حال مشق صبوری هستند و از خیار سی هزارتومانی و موز هفتادهزارتومانی تا زیان های چند ده میلیون تومانی در بازار سرمایه را با نجابت ذاتی خود، تحمل می کنند. اما آخرین برگ این کتاب را کسانی خواهند نوشت که دود دعوای کودکانه دولت و مجلس، چشمهایشان را آزار داده و این غم انگیزترین و پرهزینه ترین تراژدی ممکن است. روند بازار سرمایه شبیه حرکت انسان خوابگرد روی پشت بام است که با کوچکترین دخالتی، تمرکزش را از کف می دهد و سقوط می کند.