کرونا همه گیر شد ولی شاد نه!

درحالیکه وزیر آموزش و پرورش و وزیر ارتباطات وعده داده بودند که همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید هم اینترنت شبکه شاد رایگان شود و هم سیم کارتی با عنوان سیم کارت شاد در اختیار ۱۵ میلیون دانش آموز مقاطع مختلف قرار گیرد. نه تنها هنوز در بسیاری از نقاط ایران مشکل اینترنت دانش آموزان حل نشده که به نظر می‌رسد وعده دوم آقایان وزرا هم محقق نخواهد شد.

در واقع این خبر را حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش در حاشیه مراسم "یاد یاران" به خبرنگاران داد و آب پاکی را روی دست همه ریخت و خیلی ساده اعلام کرد: اصلا قرار نبود ما در تولید سیمکارت شاد نقشی داشته باشیم! بلکه برخی اپراتورها مدعی بودند می‌توانند سیمکارت شاد را تولید کنند ولی بعدا گفتند وزارت ارتباطات با محدودیت شماره روبه‌روست و نمی‌توانند این کار را انجام دهند.

وی اما برای اینکه کمی از بار انتقادهای ناشی از این اظهار نظرش را کم کند اضافه کرد: با این وجود برای ارائه سرویس‌های ایمن تدابیری در وزارت ارتباطات اندیشیده شده تا دانش آموزان بتوانند در قالب بسته هایی از اینترنت ایمن استفاده کنند. درواقع باید گفت بحث سیمکارت منتفی شده است!

البته سخنان آقای وزیر در جمع خبرنگاران و در خصوص سال تحصیلی جدید تنها به موضوع اینترنت شبکه شاد و سیمکارت آن محدود نمی‌شد. وی در پاسخ به این پرسش که آیا با توجه به وضعیت بحرانی کرونا در بسیاری استان‌ها قصدی برای تعطیلی مدارس ندارید؟ گفت: ما موظفیم انواع آموزش را پیش‌بینی کنیم و در اختیار دانش آموزان قرار دهیم و همین کار را نیز انجام داده‌ایم. اما مرجع صلاحیت دار برای پاسخ به این سوال که آیا حضور افراد ضرر دارد و باید مرکزی تعطیل بشود یا خیر؟ برعهده ستاد ملی کروناست. در مصوبه این هفته ستاد ملی کرونا نیز برای تصمیم گیری درباره هر منطقه‌ای که مشکلاتشان حاد می‌شود به پیشنهاد وزارت بهداشت و وزارت کشور اختیاراتی تفویض شد.

وزیر آموزش و پرورش با اشاره به اینکه اعلام کردیم حضور دانش آموزان اختیاری است و آنهایی که در مدارس حضور پیدا می‌کنند باید با رعایت پروتکل باشد گفت: ما معتقدیم خطری که در مدرسه دانش آموزان را تهدید می‌کند بیشتر از خطری نیست که جاهای دیگر آنها را تهدید می‌کند. ما نهایت مراقبت را داریم و خوشبختانه تا کنون هم گزارشی دریافت نکردایم که حکایت از آن داشته باشد که بازگشایی فعلی مدارس مخاطره‌ای برای دانش آموزان داشته است.

وی با بیان اینکه اگر جایی ستاد کرونا تشخیص دهد که حضور دانش آموز ولو به صورت محدود، خطرناک است اعلام می‌کند و آنها هم در مدرسه حضور پیدا نمی‌کنند گفت: اما مدارس ما در هرصورت باز هستند. مدارس حلقه اتصال ما با معلمین و دانش اموزان هستند و باید جریان آموزش را پیگیری و کنترل کنند.

حاجی میرزایی درباره سرعت پایین اینترنت در شبکه شاد نیز گفت: سرعت پایین نیست، بخشی از مشکل به این برمی گردد که حدود ۱۹۷ هزار معلم ما معلم ثابت نیستند و حق التدریس و آموزشیار و... هستند و شکل گیری کلاس‌ها یکی دو هفته طول می‌کشد. یک علت دیگر هم به تقویت زیرساخت‌های فنی برمی گردد که همراه اول متعهد است این کار را انجام دهد و در حال انجام آن هم هستند.

حاجی میرزایی البته به این موضوع نیز اقرار کرد که شبکه شاد یک اپلیکیشن بومی است که می‌خواهد ۵۵۰ هزار کلاس درس را مدیریت کند و ممکن است در برخی ساعت‌ها با مشکل مواجه شود و باز هم مانند بسیاری دیگر از مشکلاتی که در کشور پیش می‌آید مسئولیت را به مردم واگذار کرد و گفت: این مسائل با مدارا به‌تدریج حل می‌شود؛ کما اینکه تا کنون به همین صورت بوده و هر روز از حجم مسائل کاسته می‌شود. شاد زیر بار وسیعی رفته است. تست‌های لازم قبل از شروع مدارس انجام شده اما اکنون در میدان واقعی زیر بار رفته و باید کارایی خودش را آشکار کند و اگر هم اشکالی هست رفع بشود. اما اطمینان داشته باشید که حتما ظرف یکی دو هفته آینده مسائل حل و فصل خواهد شد.

برای بررسی وضعیت آموزش در مدارس لازم نیست حتما کارشناس باشید و متخصص. کافی است پرس و جویی از شیوه برگزاری کلاس‌ها در نقاط مختلف کشور کنید تا همه چیز دستتان بیاید. به‌خصوص در نقاط محروم و دور افتاده. عبدالر حمن امیری، معاون پشتیبانی آموزش و پرورش شهرستان نیک شهر در استان محروم سیستان و بلوچستان در تشریح چگونگی برگزاری کلاس‌ها در این شهرستان و وضعیت شبکه شاد در آن گفت: تقریبا می‌توانم بگویم شبکه شاد در مجموع در منطقه نیک شهر و بسیاری دیگر از نقاط استان نقشی در آموزش و برگزاری کلاس‌ها ندارد. چون اصولا وقتیکه اینترنت به جز بخش هایی از مرکز شهر، در سایر نقاط شهرستان در دسترس نیست، آموزش مجازی از طریق شبکه شاد از پایه و اساس بی‌معناست.

وی در پاسخ به این سوال که نبود اینترنت باعث شده تا تمام کلاس‌ها به صورت حضوری برگزار شود یا خیر؟ گفت: خوشبختانه شهر نیک شهر در وضعیت سفید است ولی با این وجود ما کلاس‌های درس را به دو قسمت تقسیم کرده‌ایم. در دسته اول؛ دانش آموزانی که استطاعت خرید گوشی و تبلت را ندارند سرکلاس‌ها می‌روند و به صورت حضوری آموزش می‌بینند و در دسته دوم دانش آموزانی که گوشی و تبلت دارند روزی ۲ ساعت به مدرسه می‌روند و سرکلاس می‌نشینند.

امیری همچنین با اشاره به اینکه بسیاری از دانش آموزان این منطقه محروم که بیش از ۱۷ هزار دانش آموز و ۲۱۷ مدرسه دارد، توانایی خرید گوشی و تبلت را ندارند گفت: حتی در خود شهر نیک شهر نیز تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد دانش آموزان تبلت و گوشی دارند که این آمار در سایر روستاها و شهرهای این شهرستان به شدت پایین تر است. بنابراین معلمان شهرستان مجبورند دروس مورد نظرشان را کپی بگیرند و درقالب جزواتی برای دانش آموزان ارسال کنند تا کسی از کلاس‌ها عقب نماند. این تنها کاری بوده که از دست ما برمی آمده است.