آموزش و پرورش بنگاه استخدام نیست!
اگر وزیر آموزش و پرورش بخواهد بعد از تشکیل دولت تازه برای حل چالشهای بودجه ای، پشت در اتاق رئیس سازمان برنامه و بودجه باشد مثل همیشه میبینیم سه سال از دولت گذشت و هیچ اتفاقی در حل مسائل معلمان نیفتاد. تحول در وزارت نیاز به همراهی فرا وزارتی دارد.
بررسی چالشهای آموزش و پرورش و درک اهمیت آن نشان خواهد داد که حل این چالشها در گرو هماهنگی فرا وزارتخانهای خواهد بود، بسیاری از چالشها زمانی حل خواهد شد که رئیس دولت مسئله آموزش و پرورش را اولویت خود قرار داده باشد و از سایر وزرا و معاونان رئیس جمهور برای حل این چالشها مطالبه داشته باشد.
بسیاری از چالشها زمانی حل خواهد شد که رئیس دولت مسئله آموزش و پرورش را اولویت خود قرار داده باشد.
کسی که میخواهد به عنوان وزیر آموزش و پرورش انتخاب شود، در همان ابتدا باید از رئیس جمهور در مورد گزینههای وزارت علوم و معاونان رئیس جمهور در برنامه بودجه و سازمان امور استخدامی سؤال داشته باشد. حل چالشهای آموزش و پرورش بجز از طریق همکاری حداقل این سه مسئول ممکن نیست.
پیشنهاد بنده به گزینههای وزارت آموزش و پرورش این است که در همین ابتدای کار و قبل از قبول مسئولیت به فکر حل مسائل باشد وگرنه حضور در وزارتخانه بدون این پیش شرطها جزء اتلاف وقت و عقبگرد دستاوردی برای مدارس و نظام آموزش و پرورش نخواهد داشت. نمیتوان یک سال یا دوسال را در دولت برای توجیه وزیر علوم و رئیس سازمان استخدامی برای افزایش سهمیه جذب هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان به هدر دارد. وزیر علوم باید بداند برای تحقق منویات رهبر معظم انقلاب در مورد تقویت دانشگاه فرهنگیان باید بخشی از ظرفیت و واحدهای دانشگاهی وزارت علوم را به دانشگاه فرهنگیان انتقال دهد، رئیس جمهور نیز برای انتخاب وزیر علوم باید به صورت خاص این مورد را در گزینش وزیر علوم دخیل کند.
وزیر علوم، و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، باید با وزیر آموزش و پرورش و برنامه های او همراه و هماهنگ باشند.
همینطور حل مسائل مالی و بودجهای آموزش و پرورش باید یکی از محورهای اساسی در انتخاب رئیس سازمان برنامه و بودجه باشد واقعیت این است اگر رئیس این سازمان به رعایت اولویت بودجه آموزش و پرورش اعتقاد داشته باشد، امید به حل مسائل وجود دارد؛ وگرنه اگر وزیر آموزش و پرورش بخواهد بعد از تشکیل دولت تازه برای حل مسائل بودجه پشت در اتاق رئیس سازمان برنامه و بودجه باشد، مثل همیشه میبینیم سه سال از دولت گذشت و هیچ اتفاقی در حل مسائل معلمان نیفتاد.
در واقع اگر بخواهیم به دولت سیزدهم یک پیشنهاد کلی در مورد تعیین کابینه بدهیم این است که از گزینههای پیشنهادی صرفاً برای وزارتخانه مورد نظر برنامه نخواهید، از وزیر پیشنهادی هر وزارتخانه بخواهید فهرست انتظارات و خدمات متقابل از سایر بخشهای دولت را نیز اعلام کند. وزیر آموزش و پرورش باید بیان کند چه نقشی برای حمایت از تولید و به عنوان مثال در خودکفایی محصولات کشاورزی میخواهد ایفا کند و وزیر علوم باید برنامه تقویت دانشگاه فرهنگیان را ارائه دهد، و معاون سازمان برنامه و بودجه نیز راه حل افزایش اعتبارت آموزش و پرورش به ۲۰ درصد بودجه عمومی کشور را اعلام کند.
اگر بخواهیم کمی جلوتر برویم و به وزیر آموزش و پرورش در مورد جلسه رأی اعتماد مجلس نیز پیشنهاد داشته باشیم؛ باید بگوییم وزیر آموزش و پرورش باید با صراحت به نمایندگان مجلس شورای اسلامی بگویید آموزش و پرورش بنگاه استخدام نیست، بنده هیچ طرحی را برای استخدام برفانباری معلمان را نمیپذیرم! با شجاعت باید بگویید اگر قرار است بنده را برای انتخاب مدیران استانی و منطقهای در آموزش و پرورش هر روز به مجلس فرابخوانید همین امروز رأی اعتماد ندهید! باید بگوید به تأسی از رهبر معظم انقلاب دخالت نمایندگان در عزل و نصبهای آموزش و پرورش را سمِّ مهلک برای پیشبرد اهداف تعلیم و تربیت میدانم، اگر قرار است ضعف در بخشی از آموزش و پرورش منطقه خود را ابزار فشار برای عوض کردن مدیران مناطق و استانها کنید بدانید که جنگ اول به از صلح آخر است! همین الان رأی اعتماد ندهید!
متاسفانه، نمی خواهند آموزش و پرورش اصلاح شود و عمدا معلم را فقیر نگه می دارند. ب ر عکس کل دنیا
سلام استخدام نیروهای حق التدریس در آموزش وپرورش هیچ به نفع دانش آموزان نیست .آقا ی رییسی فکری کنید .