گلایه معلمان درباره رتبه بندی همزمان با بی سر و سامانی آموزش و پرورش

 این روزها دستگاه تعلیم و تربیت کشور، روزهای خاصی را می‌گذراند و شاید این روزها جزو نادرترین روزهای تعلیم و تربیت ایران در چند دهه اخیر باشد.

از یک سو بعد از ۲۱ ماه، دانش‌آموزان بالاخره طعم بازگشایی را آن هم نه به طور کامل بلکه به صورت تدریجی و در روزهای تعیین شده می‌چشند؛ البته این بازگشایی با مسائلی همراه بوده است که لزوم نظارت و برنامه‌ریزی دقیق را می‌طلبد.

از سوی دیگر، تعدادی از معلمان همچنان نسبت به وضعیت معیشتی خود و عدم اجرای لایحه رتبه‌بندی معلمان گلایه‌مند هستند و در طول ماه‌های گذشته، این اعتراض را با تجمعاتی اعلام کردند.

اما شاید مهم‌ترین موضوعی که آموزش و پرورش در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می‌کند، موضوع نداشتن وزیر است. سوم شهریور امسال تمام وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور دولت سیزدهم، توانستند رأی اعتماد نمایندگان مجلس را کسب کنند به جز یک نفر؛ حسین باغگلی نتوانست اعتماد بهارستانی‌ها را به دست آورد.

آری، وزارت آموزش و پرورش تنها وزارتخانه‌ای بود که بی‌وزیر ماند و رئیس‌جمهور یک روز بعد یعنی چهارم شهریور، علیرضا کاظمی معاون پرورشی و فرهنگی این وزارتخانه را به عنوان سرپرست انتخاب کرد تا سر فرصت، دومین وزیر پیشنهادی خود را معرفی کند.

بررسی و انتخاب دومین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش بیش از دو ماه زمان برد و در نهایت ۱۷ آبان، مسعود فیاضی به عنوان دومین گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس معرفی شد اما تلاش‌های وی نیز برای کسب رأی اعتماد مجلسی‌ها ناکام ماند.

یوسف نوری سومین گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت آموزش و پرورش است که ۲۶ آبان یعنی یک روز بعد از عدم رأی اعتماد بهارستانی‌ها به فیاضی، به مجلس معرفی شد و قرار است ۷ آذر صلاحیت وی در مجلس بررسی شود.

اما بر اساس قانون، مدت سرپرستی وزاتخانه سه ماه است و این زمان هم ۴ آذر پایان یافته است. به عبارت دیگر در این روزها تا ۷ آذر که تکلیف سومین گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش مشخص شود، این وزارتخانه نه سرپرست دارد، نه وزیر!

یوسف نوری، برخلاف دو گزینه قبلی رئیس‌جمهور، از بدنه آموزش و پرورش است و تحصیلات خود را از مراکز تربیت معلم آغاز کرده است و آغاز فعالیتش در آموزش و پرورش با تدریس در مدارس ایلام آغاز بوده است.

او با مسائل آمار و بودجه نیز به خوبی آشناست ضمن اینکه از صف تا ستاد نیز مسؤولیت داشته است. اکنون باید دید نمایندگان مجلس چه نظری درباره یوسف نوری خواهند داشت و آیا به او به عنوان سکاندار دستگاه تعلیم و تربیت اعتماد خواهند کرد؟!