درخواست معلمان معترض از دولت

تجمعات معلمان پس از اعلام مطالبات خود و پاسخگویی مسئولان به پایان رسید. توجه یکسان به حقوق معلم‌های شاغل و بازنشسته ازجمله مهم‌ترین مطالبات معترضان به طرح رتبه‌بندی است و همچنین آزادی بازداشت‌شدگان از مطالبات دیگر فرهنگیان است. لایحه رتبه‌بندی معلمان توسط مجلس نهم تصویب شد اما در شورای نگهبان مورد تأیید اعضای قرار نگرفت. شورای نگهبان طی نامه‌ای از مجلس فرصت یک‌هفته‌ای برای بررسی این طرح خواستند. ستاره صبح علت اعتراضات گسترده معلمان را در گفت‌وگو با فرج کمیجانی، دبیر کل مجمع فرهنگیان ایران اسلامی بررسی کرده است که در ادامه می‌خوانید.

مطالبه معلمان در چه حوزه‌ای است و علت اعتراضات آن‌ها چیست؟

مطالبات انباشته‌شده معلمان در طول سالیان گذشته تحقق‌نیافته و باعث انباشت این مطالبات در طول سالیان گذشته شده است. اجرای نظام رتبه‌بندی معلمان که از ۱۰ سال و شش ماه پیش که سند تحول بنیادین را شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کرده در حال پیگیری است. مسئولان بارها مصاحبه کردند و وعده دادند که این قانون به زودی اجرا می‌شود. جامعه فکر می‌کند هرماه حقوق معلمان افزایش می‌یابد درحالی‌که در این ۱۰ سال و ۶ ماه حقوق معلمان هیچ افزایش نداشته است و وعده‌ها تحقق‌نیافته است.

مطالبه دوم معلمان اجرای دقیق قانون نظام خدمات کشوری است که حقوق معلمان مانند حقوق کارمندان و همانند آن قانون پرداخت شود. در قانون خدمات کشوری ۳۰ مورد وجود دارد که برای معلمان یا اجرانشده یا ناقص اجراشده است. سؤال معلمان این است که چرا برای اجرای این قانون بین معلمان و سایر کارمندان دولت تبعیض قائل می‌شوید؟ مطالبه بعدی در ارتباط با صندوق ذخیره فرهنگیان است که از ۲۶ سال پیش با پول معلمان این صندوق ایجادشده است و مالکیت آن خصوصی است اما چرا توسط دولت اداره می‌شود؟ زیرا خسارت‌های فراوانی که از مدیریت این صندوق به وجود آمده حاصل مدیریت دولتی بوده است! معلمان درخواست خصوصی شدن مدیریت این صندوق رادارند. اساس‌نامه‌ای که برای مدیریت این صندوق نوشته‌شده آمده؛ شش نفر از فرهنگیان کشور به صورت انتخابی مدیریت آن را انجام دهند اما متأسفانه دولت فعلی هم قصد اجرای این موضوع را برای مدیریت صندوق ندارد. به جای اینکه مدیریت این صندوق را به خود فرهنگیان دهند می‌خواهند مالکیت خصوصی آن را دولتی کنند و به عنوان یک نهاد عمومی دولتی مطرح شود. مطالبه بعدی تأسیس سازمان نظام معلمان، همانند سازمان نظام پزشکی و نظامی مهندسی است. اگر این سازمان تشکیل شود معلمان به صورت متشکل می‌توانند مطالبات خود را پیگیری کنند و در اداره آموزش پرورش مشارکت جدی داشته باشند. متأسفانه علی رقم تمام تلاش‌ها این مطالبه نیز تاکنون به سرانجام نرسیده است. معلمان دلسوزترین افرادی هستند که در پیروزی و تثبیت انقلاب اسلامی ایران تأثیرگذار بودند ولی متأسفانه آن‌قدر حقشان ضایع‌شده که این قشر زحمت‌کش کارش به کف خیابان کشیده شده و مطالبات خود را فریاد می‌زند. امیدوارم مطالباتشان محقق شود که دیگر شاهد اعتراض معلمان در کف خیابان نباشیم. در این صورت معلمان می‌توانند به کار اصلی خود که تعلیم و تربیت است بپردازند.

عدم توجه به منزلت و معیشت معلم چه تبعاتی می‌تواند برای آینده کشور داشته باشد؟

در تمام کشورهای توسعه‌یافته ابتدا به بحث آموزش و پرورش توجه کرده‌اند و مشکلات آموزش و معلمان را حل کردند و از طریق معلمانی که بی‌دغدغه بودند توانستند نیروی انسانی خوبی را برای اداره جامعه پرورش و تربیت کنند و کشورشان را روی ریل توسعه قراردادند. متأسفانه در طول دوران قبل و بعد از انقلاب هیچ وقت حل مسائل آموزش و پرورش و دغدغه‌های معیشت معلمان در هیچ دوره‌ای جزو برنامه و توجه جدی مسئولان نبوده برای همین این حجم انباشت مطالبات وجود دارد. امروز معلمان با کوهی از مشکلات مواجه هستند. عدم توجه به مطالبات معلمان و حل مشکلات آنها مانع رشد و توسعه کشور خواهد شد.

چرا توجه به معیشت معلمان و مسائل آنان در اولویت نبوده است؟

این موضوع می‌تواند ناشی از عدم اطلاع دقیق مسئولان به مشکلات معلمان باشد. واقعیت این است که باید حل مسائل آموزش پرورش در اولویت قرار گیرد.

معلمان برای ادامه اعتراضات و مطالبات خود چه برنامه‌ای دارند؟

معلمان همیشه به دنبال بیان مطالبات خود از طریق مذاکره و گفت‌وگو بوده‌اند. در دولت روحانی درب سازمان برنامه بودجه و ریاست جمهوری بر روی مطالبات معلمان باز شد و به صورت مذاکره کارها پیش می‌رفت اما با استقرار دولت جدید همه درها به سوی مذاکره با معلمان بسته‌شده و اکنون هیچ کجا به مطالبه گران فرهنگی پاسخی داده نمی‌شود. به‌نوعی این تجمعات و اعتراضات را کسانی دامن می‌زنند که باید این مشکلات را حل کنند. اگر دولت نماینده واقعی معلمان را دعوت کند و به مذاکره روی خوش نشان دهند مشکلات زود حل می‌شود و کار به اعتراضات خیابانی نمی‌کشد. معلمان یکپارچه نیستند که از شخص خاصی تبعیت کنند. تمام معلمان شاغل و بازنشسته که حدود دو میلیون می‌شوند همگی با هر گرایش سیاسی نسبت به وضع موجود ناراضی هستند.