اعتراف معلمان و والدین به ناکارآمدی آموزش و پرورش
اسفند امسال غیرحضوری شدن کلاس‌ها دقیقا دو سال می‌شود و نظام آموزشی ما که در ابعاد مختلف دچار ناکارآمدی شده بود دو سال است که این ناکارآمدی استمرار یافته و بیشتر از گذشته نیز شده است، اما به دلیل غیرحضوری شدن کلاس‌ها نشانه‌های ناکارآمدی مخفی مانده است ولی همه به آن اذعان دارند چرا که ارزیابی عملکرد دانش‌آموزان آنقدر غیرواقعی است که حتی خود دانش‌آموزان و والدین آنها نیز به این امر اعتراف می‌کنند.
نظام آموزشی ما که از مسائل و مشکلات متعدد در رنج بوده و می‌باشد به‌طور کلی در دو شاخص کیفیت آموزشی و عدالت آموزشی بیش از همه مورد نقد کارشناسان و صاحبنظران بوده و هست و این نقدها آنقدر گفته شده است که از پرتکرارترین موضوعات حوزه اجتماعی رسانه‌ها شده و به دلیل بی‌توجهی مدیران و مسوولان در دوره‌های مختلف باعث ناامیدی بسیاری از این کارشناسان و صاحب نظران شده و آنها قلم‌ها را غلاف کرده‌اند و نوشتن را بی‌فایده می‌دانند و آنها نیز که این مطالبات را فریاد می‌کردند نیز هر چند برخی هنوز خسته نشده‌اند اما از نتیجه‌بخش بودن این فریادها ناامید هستند.
اما به‌رغم این انفعال‌ها و ناامیدی‌ها آنچه ما را بر آن می‌دارد تا همچنان بنویسیم و فریاد برآوریم سرنوشت کودکان و نوجوانان این سرزمین است چرا که متاسفانه و دردمندانه باید گفت از حداقل‌ها نیز محروم می‌شوند و بیم آن می‌رود که با طولانی شدن آموزش غیرحضوری و پنهان ماندن افت آموزشی از همان حداقل کیفیت آموزشی قبل از کرونا نیز دانش‌آموزان محروم شوند.
بی‌تردید وقتی از کیفیت آموزش سخن به میان می‌آید فقط انتقال مفاهیم کتاب‌های درسی نیست بلکه تاثیرگذاری مفاهیم آموزشی و پرورشی بر ذهن و روان دانش‌آموز و بهبود عملکرد فردی و اجتماعی کودک و نوجوان است که هدف محوری آموزش عمومی است و این مهم متاسفانه با غیرحضوری شدن به‌شدت مورد تهدید قرار گرفته است به ویژه هرچه مقاطع و پایه‌ها پایین‌تر باشد این آسیب بیشتر خودش را نشان می‌دهد ودانش‌آموزان اول ابتدایی دو سال پیش، سال آینده در حالی وارد پایه سوم ابتدایی می‌شوند که واقعا معلوم نیست مفاهیم پایه‌ای چقدر به آنها آموخته شده است و این ضعف پایه‌ای بی‌تردید خودش را به پایه‌ها و مقاطع بالاتر منتقل خواهد کرد و ما برای یک دوره طولانی با افت آموزشی شدید و انتقال‌یافته مواجه خواهیم شد.
افت آموزشی و تنزل کیفیت آموزشی آنقدر محسوس و هشدار‌دهنده است که الان نه تنها کارشناسان و صاحبنظران بلکه تمام دانش‌آموزان و والدین و معلمان و مربیان به آن اذعان می‌نمایند و با سکوت خود هرروز هشدار می‌دهند و شاید انتظار پایان یافتن دوره کرونا باعث شده است که این سکوت ادامه یابد در حالی که فعلا نه تنها نشانه‌ای برای پایان این دوره دوساله نیست بلکه احتمال ادامه یافتن آن تا پایان سال تحصیلی جاری و حتی سال تحصیلی آینده وجود دارد لذا برای این تهدید بزرگ باید چاره‌ای اساسی اندیشیده شود چرا که قربانیان اصلی افت آموزشی دانش‌آموزان هستند و این یعنی قربانی شدن فردای این کشور و ملت.
ارسال نظر