بیانیه تند و تیز تشکل دانشجویی درباره حقوق و رتبه بندی معلمان

بیانیه حمایتی جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی از معیشت معلمان مستضعف منتشر شد:

بسم الله الرحمن الرحیم

“مسئولان دولت به‌ویژه مسئولان اقتصادی باید نسبت به آموزش و پرورش و مسائل معیشتی معلمان نگاه ویژه و فراتر از دستگاه‌های دیگر داشته باشند و بدانند هرگونه هزینه در این مجموعه، سرمایه‌گذاری برای آینده و ایجاد ارزش افزوده است.”

مقام معظم رهبری

تمدن ایران اسلامی تنها بر پایه‌های فرهنگ و اندیشه تشکیل خواهد شد و اساس ایجاد این بنیان برتر، ساختار نظام آموزش و پرورش ایران است و اندام‌های این پیکر پاک تمدن‌ساز، معلمان کشور هستند. اما امروز گویا برخی مسئولان به خواب غفلت فرو رفته و نه‌تنها خودشان دغدغه ی تمدن ندارند، بلکه با تصمیمات سطحی و ناپخته، معلمان میهن را نیز با دغدغه ی نان روبرو کرده‌اند. امروزه معلمان با حقوقی زیر خط فقر، در حالی که صورت خود را با سیلی سرخ نگهداشته‌اند، شرافتمندانه‌ بار فقر را به دوش می‌کشند، اما حاضر نیستند در برابر این ناعدالتی در توزیع ثروت و پرداخت نامتناسب حقوق، قد خم کرده و موجب توقفِ تحرکِ روبه تعالیِ کشور شوند. چراکه می‌دانند عَلَمِ سپاهِ دانشِ در حرکت به سوی قله‌های تمدن، در دستان معلم است. همچنان که امام و معلم ملت فرمود: “با توجه به جایگاه آموزش و پرورش و معلمان در آینده‌ی کشور، هرگونه هزینه در این بخش، در واقع سرمایه‌گذاری است‌ در آموزش و پرورش، معلم کانونی‌ترین و تأثیرگذارترین نقش را در شکل‌دهی شخصیت فکری و روحی دانش‌آموزان و نسل آینده‌ی کشور دارد. به گونه‌ای که حتی پدر و مادر و محیط زندگی چنین تأثیرگذاری بر دانش‌آموز ندارند.”

اما عملکرد برخی مسئولان در حال حاضر هیچ هم‌خوانی با فرمایش رهبری ندارد، حتی کوتاهی مسئولان در اجرای اسناد بالادستی و سند تحول بنیادین کاملا مشهود است، اگر بخشی از سند تحول بنیادین در آموزش و پرورش اجرایی شود و بخش دیگری مورد غفلت قرار گیرد، این سند تأثیرگذار نخواهد بود و تحولی رخ نخواهد داد. از اساسی‌ترین بخش‌های این سند توجه به معیشت معلمان و در کنار آن رتبه‌بندی می‌باشد. اما مشاهده می‌شود که نه‌تنها حقوق و دستمزد معلمان به تناسب سایر کارمندان افزایش پیدا نکرده، بلکه از هزینه‌های تأمین معیشت حداقلی هم کمتر است. با این حال برخی مسئولان طرح همسان‌سازی و رتبه‌بندی را در هم ترکیب و تلفیق کرده تا از زیر آن شانه خالی کنند و دردناک‌تر از آن اینکه با وجود اجرای همین طرحِ به اصطلاح رتبه‌بندی پیشنهادی، باز هم حقوق اکثر معلمان به خط فقر نخواهد رسید! امروز مسئله اصلا رتبه‌بندی نیست، مسئله معیشت است! چرا که هدف رتبه‌بندی، ایجاد رقابت برای ارتقای سطح مهارتی معلمان در کنار افزایش حقوق به منظور تشویق کارکنان است. در حالی که زیربنای رتبه‌بندی که برقراری عدالت و تأمین معیشت است، فراهم نیست. طرح پیشنهادی رتبه‌بندی فعلی، هیچ دردی را درمان نخواهد کرد، بلکه با شیوه‌های غلط و غیرشفاف در کنار معیارهای نادرست، درد دیگری به جامعه درخصوص بی‌عدالتی وارد خواهد کرد. طرح فعلی باید اصلاح شده و به عنوان طرح همسان‌سازی و حمایت از معیشت معلمان مطرح شود. همچنین حداقل حقوق پرداختی دولت به کارمندان و کارگران باید عادلانه شده و به خط فقر نزدیک شود، تا جایی که دست‌کم قابل قیاس با کشورهای منطقه باشد.

به قول پیامبر عزیزمان: “آن کس که معاش ندارد، معاد هم ندارد.” معلمی که به فکر شغل دوم و سوم برای تأمین قسط خانه، وام ازدواج و نان شب است، کجای وقتش را برای مسئولیت خطیر و اساسی و حیاتی آموزش و پرورش بگذارد؟! معلمی که معاد ندارد، به واسطه‌ی اینکه زندگی او خلاصه در نداری و ناچاری می‌شود، چگونه می‌تواند دیگران را برای رسیدن به معاد و تأمین معاش تربیت کند؟ معلمی که اهمیت ندارد و عزتش به دالان تاریکِ فراموشی سپرده شده و بعد از بررسی وضع پزشک و وکیل و حرفه‌های مختلف شاید نوبتی ناچیز به او و کارگر هم برسد، معلمی که حقوقش زیر خط فقر است و “آب قنات” ندارد، چگونه می‌تواند آیندگان را به جستجوی “آب حیات” در پی اسکندر روانه کند و “قصه‌ی خضر” در گوششان بخواند؟!

بدینوسیله اعلام میداریم، از مسئولین ذیربط انتظار میرود که در وهله اول با پذیرش درخواستِ بر حقِ معلمان برای افزایش حقوق به تناسب دیگر کارکنان اقدام کرده و پس از اینکه حقوق معلمان همسان‌سازی شده و به خط فقر رسید، در وهله دوم، نسبت به اجرای طرح واقعی رتبه‌بندی اقدام کنند تا نخستین گام اساسی برای اجرای حقیقی سند تحول بنیادین برداشته شده و زمینه‌های برپایی تمدن ایران بزرگ اسلامی فراهم شود.