اتفاقی عجیب در نظام آموزشی کشور/ روش جذب فرهنگیان تغییر می کند؟

ماده ۲۸ آموزش و پرورش بستر مناسبی است برای افرادی که در آرزوی شغل معلمی هستند. طبق اساسنامه دانشگاه فرهنگیان این امکان ایجاد شده است تا وزارت آموزش و پرورش بتواند علاوه بر نیرو‌هایی که در دانشگاه فرهنگیان تحصیل نموده‌اند و تعهد خدمت دارند، از بین دانش آموختگان سایر دانشگاه‌ها‌، موسسات عالی و حوزه های علمیه نیز اقدام به جذب نیرو به شرط گذراندن دوره های مهارت آموزی نماید. در این قانون جذب نیرو از تحصیل‌کرد‌گان دیگر دانشگاه‌ها و از طریق آزمون استخدامی است که آن هم شانس قبولی در آن یک در هزار است. به تازگی نوری؛ وزیر آموزش و پرورش خبر از حذف این قانون و استخدام تنها از دانش‌آموختگان دانشگاه فرهنگیان داد. البته او اعلام کرده برای حل مشکل نیروی انسانی آموزش و پرورش در کوتاه مدت از روش «۳-۱» استفاده می‌کند به این معنا که استخدام به صورت دو مدرکی انجام می‌شود؛ یعنی دانشجو باید سه سال در دانشگاه‌های دیگر و یک سال در دانشگاه فرهنگیان درس بخواند.

حذف ماده ۲۸ حواشی و انتقادهای بسیاری به همراه داشته و اعتراض‌های فارغ‌التحصیلان دیگر دانشگاه‌ها تمامی ندارد. بسیاری از آن‌ها این اقدام را بی‌عدالتی آموزش و پرورش می‌دانند؛ چراکه معتقدند فرصت‌های شغلی تنها نباید مختص به قشر خاصی باشد و حذف این ماده موجب تضییع حقوق متقاضیان این شغل می‌شود. بسیاری از دانشجویان رشته‌های پایه به امید تدریس در مدارس فارغ‌التحصیل می‌شوند که حذف ماده ۲۸ آن‌ها را دلسرد خواهد کرد. آیا حذف آزمون استخدامی آموزش و پرورش نوعی بی عدالت به حساب نمی‌آید؟ تکلیف افرادی که سالها از این طریق مشغول تدریس هستند و از این راه امرار معاش می‌کنند چیست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها و درباره کم‌وکیف چنین تصمیمی گسترش‌نیوز با رضا حاجی‌پور؛  سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس گفتگو کرده که در ادامه می‌خوانید.

سوالی مبهم در سیستم آموزشی کشور

رضا حاجی‌پور؛ نماینده مجلس یازدهم اظهار کرد: سالها پیش ماده ۲۸ در راستای استخدام و جذب معلمان تصویب شد؛ این در حالی است که اکنون ظرفیت‌ها را به جایی رسیده که تقریبا حدود ۲۰۰ هزار نفر نیروهای حق‌الزحمه‌ای، برون سپاری خدمات، نهضتی‌ها، غیرانتفاعی‌ها و .... وارد آموزش و پرورش شده‌اند که اکثرا آن‌ها در بلاتکلیفی به سر می‌برند. اکنون لازم است چنین استخدام‌هایی با روشی اصلاح شود. در این میان معلمان مذکور سال‌های طولانی در دورترین نقاط کشور و در سرما و گرما به سختی به دانش‌آموزان درس داده‌اند؛ بنابراین تلاش و زحمت آن‌ها قابل چشم‌پوشی نیست. نگاه مجلس شورای اسلامی این است که همه این نیروها به دلیل کوشش فراوان باید وارد آموزش و پرورش شوند.

او ادامه داد: با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری بهتر است همه نیروهای آموزش و پرورش از طریق دانشگاه فرهنگیان مدیریت شوند. این دسته از افراد حتی اگر بخواهند درقالب آزمون جذب شوند نیز مجددا استخدام براساس ماده ۲۸ خواهد بود؛ چرا که این ماده نیز بر سنجش و انتخاب معلمان از طریق آزمون استخدامی تاکید دارد. حالا سوال اینجا است که مگر اینها همان معلمانی نیستند که موجب ارتقای پایه‌ای و آموزشی دانش‌آموزان کشور شده‌اند؟ مگر همان‌هایی نبودند که مثلا پایه اول را گرفتند و به دانش‌آموزان درس داده‌اند و مایه ارتقای فرزندان این سرزمین بوده‌اند؟ با همه این اوصاف دولت و آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، برای این دسته از معلمان مدرکی صادر کرده که به واسطه آن تدریس معلمان حق‌التدریسی، پیش دبستانی، سربازمعلم‌ها، معلمان برون‌سپاری، غیرانتفاعی‌ها و خدماتی‌ها مقبول شناخته شده است.

سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس خاطرنشان کرد: برخی از دانش آموزان کشور به واسطه معلمان استخدام شده توسط ماده ۲۸  مراحل آموزش و سواد‌آموزی را سپری کردند. اگر این نیروها صلاحیت، سواد و توان کلاس‌داری را نداشتند پس چطور آموزش و پرورش به آن‌ها یک پایه برای تدریس داده است؟

ضربه بزرگ به بنیان خانواده

حاجی‌پور در حمایت از این معلمان عنوان کرد: اگر آموزش و پرورش می‌خواهد آزمونی بگیرد باید آن را هرچه سریعتر برگزار کند و قبول‌شدگان را جایگزین این دسته از معلمان کند. در مرحله بعد نیز باید از طریق دانشگاه فرهنگیان دوره‌هایی مانند  همان آموزش‌های ضمن خدمتی که برای معلمان دیگر برگزار می‌شده، بگذارند. به این وسیله می‌خواهند به این افراد ارتقا دهند؛ در حالی که آن‌ها با همان میزان حقوق و مزایای قبلی نیز دانش‌آموزان پایه اول کشور را به کلاس دوم رسانده و به همین ترتیب تا مرحله متوسطه اول و دوم و دانشگاه نیز پیش برده‌اند. نباید ماده ۲۸ را کنار گذاشت و رد شد. بلکه همه افراد باید بتوانند جذب آموزش و پرورش شوند.

او در دفاع از عقیده خود برای حفظ ماده ۲۸ آموزش و پرورش بیان کرد: چنین معلمانی با همین عنوان ازدواج کردند و همسرشان زمانی که برای تشکیل زندگی مشترک با آن‌ها تفاهم کرده، به عنوان معلم روی آن‌ها حساب باز کرده است. اگر بخواهیم این افراد را از بدنه آموزشی کشور خارج کنیم، ضربه بزرگی به جامعه و خانواده این اشخاص خواهیم زد. بنابراین همه این موارد و جوانب باید توسط دولت در نظر گرفته شود. نظر شخصی من به عنوان نماینده مردم و حامی این معلمان این است که باید همه آن‌ها در قالب ماده ۲۸ و یک تفاهنامه و یا هر روشی که وزارت آموزش و پرورش درنظر دارد، همچنان فعالیت کنند. معلمان استخدامی طبق ماده ۲۸، کسانی هستند که چندین سال زحمت کشیدند و فرزندان کشور در کلاس آن‌ها درس خوانده‌اند. در واقع وزارت آموزش و پرورش به واسطه این معلمان به دانش‌آموزان کشور ارتقای تحصیلی داده‌؛ بنابراین حق این افراد است که جذب نظام رسمی آموزشی کشور شوند.