لوح موسوی فراتر از باغچه بان و نزدیک تر به هلن کلر

سه شنبه چهارم  مهر طی مراسمی در فرهنگسرای شفق تهران پنجمین کتاب اشارات ناشنوایان با حضور رئیس انجمن زبان اشاره و معاونین و مسئولان اموزش و پرورش  رونمایی شد. نکته جالب توجه در این مراسم وجود زبان اشاره یگانه در تمامی مراسم  و سکوتی با حفظ احترام و تعاملی صمیمی در تمام میهمانان و مدعوین بود که نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کرد.

در تمامی مراسم مترجمان زبان اشاره کنار افراد پشت تریبون حضور داشتند. اجرای سرود ملی تا شنیدن و دیدن موسیقی با زبان اشاره و اجرای گروه دستان امید بخش الهام، زیبایی قابل توجهی را ایجاد کرده بود. رئیس هیئت مدیره انجمن ملی  زبان اشاره ایران  محسن لوح موسوی خود ناشنوا است و دو سالی است بینایی حود را نیز از دست داده است. بیان کرد که خود به زبان اشاره ایرانی تسلط نداشته است و با زبان اشاره امریکایی ارتباط داشته در طی دو هفته توانسته این زبان را با محدودیت های کنونی اش فرا بگیرد.

موسوی با زبان اشاره و مترجم بیان داشت: اولین جلسه مجمع عمومی انجمن خانواده ناشنوایان ایران در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۱ با حضور  اعضا و کلیه خانواده­های ناشنوا (در حدود ۵۰ نفر) تشکیل گردید و اکنون بیش از ۵۰۰۰ نفر  عضو دارد. در سال ۱۳۵۲ انجمن زبان اشاره با ۴ نفر و حداقل امکانات شروع به کار کرد. این کانون فقط در تهران فعال بود. سال ۱۳۶۴ شروع فعالیت زبان اشاره بود که اولین اجرای سرود ملی را در همین سال داشتیم. کمیته هایی نیز تشکیل شد  که کار این کمیته ها جمع‌آوری  اطلاعات بود. زمان طولانی سپری شد تا توانسیتم که کتابی را چاپ کنیم. اولین کتاب در سال ۱۳۶۸ چاپ و روانه بازار شد.

رئیس انجمن ناشنوایان بیان داشت: مشکلات زیادی در زمینه زندگی شهری برای افراد ناشنوا وجود دارد و زمان گذشته این مشکلات بسیار زیاد بود. در سال ۱۳۷۶ خواستار نصب تابلوهای هشدار ناشنوایان در منطقه و محدوده تردد این عزیزان بود که با پیگیری و تلاش بسیار موفق به نصب در تابلوهای علائم  راهنمایی رانندگی شدیم. همچنین پشت شیشه رانندگانی که ناشنوا هستند برچسب ناشنوایان نصب شد. از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۹۶مخالفت در تعلیم و استفاده از زبان اشاره وجود داشت چرا که آموزش و پرورش در آن دوره تاکید برای استفاده از لب خوانی و برقراری ارتباط وجود داشت. با پیگیری زیاد توانستیم در سال ۱۳۹۶ زبان اشاره را تصویب کنیم.

موسوی خاطرنشان کرد: با  زبان اشاره آموزش و یادگیری برای افراد ناشنوا و کم شنوا بسیار آسان‌تر شده است. در گذشته مدرسه‌های باغچه بان الفبای اشاره  را یاد می‌داند و به این صورت بود که مفاهیم مختلف با یک اشاره بیان می‌شد. به طور مثال در بیان نان از یک حالت الفبایی استفاده می‌شد که برای نانوا هم از همان استفاده میکردند و برای نانوایی هم همان را اشاره میکردند و این مفاهیم مختلف همه به یک حالت ایما و اشاره داشت و ما سعی کردیم مفاهیم مختلف را با زبان متفاوتی بیان کنیم. برای تفکیک مفاهیم و اشاره مخصوص به انها تلاش بسیاری کردیم تا کارشناسان را قانع کنیم. کتاب‌های اول تا چهارم جمع‌آوری کردیم در سالهای ۱۳۶۸- ۱۳۷۶ -۱۳۷۸ -۱۳۸۳ و امروز کتاب جلد پنجم را توانستیم با ۱۰ سال تلاش به چاپ برسانیم. در جلد ۱ و ۲ تعداد ۲۰۰ اشاره را فراهم کردیم. کتاب چهارم شامل ۵۰۰ لغت است که ۱۰ سال برای جمع‌آوری آنها زحمت کشیدیم. در کتاب پنجم اشاره‌های بدون دلیل را چاپ نکردیم ولی اشاره با دلیل را با تعداد ۳۲۰۰ اشاره را گنجاندیم و۱۸۰  اشاره را  با اینکه استفاده میشود در کتاب حاضر بیان نکردیم.

وی ادامه داد: تمایل دارم فیلم و کتابی در زمینه زبان اشاره نابینایان و ناشنوایان تولید کنم که احتمالا حدود ۳ تا ۴ سالی زمان نیاز داشته باشد. موضوع این فیلم و کتاب را انجام کارهای روزمره اختصاص خواهم داد  که برای تمام افراد جامعه که با این دوستان ناشنوا و نابینا قرار خواهند گرفت قابل درک باشد اول معلمان آموزش و پرورش و رابط‌ها را آموزش بدهیم و بعد خود افراد ناشنوا تا ارتباط خود را گسترش دهند.

مهدیه مهدویان مدیر عامل انجمن زبان اشاره  نیز در طی سخنرانی خود اعلام کرد از سال ۱۳۹۹ دوره‌های مختلفی برای رابطین زبان اشاره فراهم کرده‌ایم که حدود ۶۰۰ نفر را آموزش داده‌ایم. امیدوارم که با آموزش این زبان راه ارتباطی خوبی را میان افراد جامعه برقرار کنیم.

مهدویان که یکی از مشاوران و مولفان کتاب حاضر بود در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گسترش بیان داشت که این کتاب ابتدایی نیست چرا که کلمات در سطح بالاتری است و تخصصی‌تر است که اینها در مدارس به گونه‌ای دیگر آموزش داده می‌شود و برای یادگیری زبان اشاره نیاز است که ۴ کتاب قبلی را مطالعه داشته باشند.

وی در پایان این گفتگو گفت: کتاب‌های قبلی در موقعیت‌های  خاصی طراحی شده بود که عدم وجود برخی کلمات و اشارات  در ۴ جلد قبلی باعث شد که این کتاب طراحی شود. رویکرد این کتاب برای برقراری ارتباط بین افراد شنوا و ناشنوا است.  همان‌طور که می‌دانید ما زبان اشاره را از ناشنوایان یاد میگیریم  و هدف اول شنوایانی است که در ارتباط با گروه ناشنوایان است. در قالب معلم و مترجم خواهد بود. مدرس و رابط قرار است ارتباط ایجاد کنند. این کتاب جز رفرنس‌های اصلی برای آموزش زبان اشاره در سطح دانشگاهی تدریس خواهد شد.