تشخیص مجسمه عتیقه اصل از بدل + ترفندهای قدیمی
عتیقهها در حقیقت اشیایی با ارزش هستند که از زمانهای بسیار دور به ما رسیدهاند. افراد معمولاً به دلیل ارزش مادی این اشیاء آنها را میفروشند، غافل از اینکه بسیاری از این اشیای قیمتی میتوانند اطلاعاتی درباره گذشته انسانها، شیوههای زندگی و حتی نظامهای حکومتی در زمانهای قدیم به ما ارائه دهند. در این گزارش با عتیقه و روش تشخیص عتیقه اصل از بدل آشنا می شویم.
عتیقهها ابزارهای باارزش و قدیمی هستند که میتوانند اطلاعات زیادی درباره گذشته و شیوه زندگی مردم به ما ارائه دهند. به همین دلیل، بسیاری از افراد به دنبال یافتن سکهها و ابزارهای قدیمی در نقاط مختلف کشور، به ویژه در مناطق تاریخی و روستایی هستند. در زمانهای گذشته، مردم برای حفاظت از اموال و داراییهای خود، اشیای قیمتی را در زمین یا درون غارها و کوهها پنهان میکردند تا به راحتی قابل دسترسی نباشند. با توجه به ارزش بالای عتیقهها و تمایل مردم به خرید و فروش آنها، بازاری برای این کالاها شکل گرفته است که در آن افراد میتوانند اشیای خود را برای فروش عرضه کنند و خریداران نیز میتوانند عتیقههای مورد نظر خود را تهیه کنند. اما از سوی دیگر، برخی سودجویان در این بازار، کالاهای تقلبی را به جای عتیقه به مشتریان میفروشند. در این گزارش، ما به شما روشهای شناسایی عتیقههای واقعی و اجناس تقلبی را آموزش خواهیم داد.
معیار ۱۰۰ ساله ی عتیقه
به طور کلی، معیار صد سال به عنوان نشانهای برای تعریف عتیقه شناخته میشود، این معیار به تنهایی کافی نیست و عوامل دیگری نیز در تعیین عتیقه بودن یک شیء تأثیرگذارند. از یک سو، اشیاء با قدمت کمتر از صد سال نیز ممکن است به عنوان عتیقه در نظر گرفته شوند، به ویژه اگر از نظر تاریخی، فرهنگی یا هنری اهمیت خاصی داشته باشند. به عنوان مثال، یک شیء دستساز که ۵۰ سال پیش تولید شده و نمایانگر یک رویداد تاریخی مهم یا اثر هنرمند معروفی باشد، میتواند به عنوان یک عتیقه ارزشمند شناخته شود.
از سوی دیگر، ممکن است اشیاء با قدمت بیش از صد سال نیز عتیقه محسوب نشوند. به عنوان مثال، اشیاء تولیدی انبوه که به طور گسترده در دسترس هستند و ارزش تاریخی یا هنری قابل توجهی ندارند، حتی با وجود قدمت بالا، عتیقه به حساب نمی آیند.در نهایت، تعیین عتیقه بودن یک شیء به نظر کارشناسان و متخصصان این حوزه بستگی دارد. آنها با بررسی عوامل مختلفی مانند قدمت، اصالت، وضعیت ظاهری، کمیابی، ارزش هنری و تاریخی، می توانند به طور دقیق تری در مورد عتیقه بودن یک شیء نظر بدهند.
علاوه بر موارد ذکر شده، در برخی از کشورها قوانین و مقررات خاص برای تعریف عتیقه و نحوه خرید و فروش آنها وجود دارد. به عنوان مثال، در ایالات متحده، اشیاء عتیقه ای که بیش از ۱۰۰ سال قدمت دارند، مشمول معافیت مالیاتی در هنگام واردات به کشور می شوند. بنابراین، در حالی که قدمت صد سال می تواند به عنوان یک راهنمای کلی برای تشخیص عتیقه بودن یک شیء مورد استفاده قرار گیرد، نباید آن را به عنوان یک معیار مطلق در نظر گرفت.
دستهبندی عتیقه
دنیای عتیقه ها دنیایی گسترده و متنوع است که اشیاء باارزشی از دوران های مختلف تاریخ را در خود جای داده است. برای درک بهتر این گنجینه های گرانبها، عتیقه ها را می توان بر اساس دوره های تاریخی به دسته بندی های مختلف تقسیم کرد.
عتیقه های دوران باستان
این دسته شامل اشیاء متعلق به تمدن های باستانی مانند مصر، بین النهرین، یونان، روم و ایران باستان می شود. قدمت این عتیقه ها می تواند به چند هزار سال قبل برسد و از جنس های مختلفی مانند سنگ، فلز، سفال، شیشه و ... باشند. ظروف سفالی نقاشی شده، مجسمه های سنگی و فلزی، زیورآلات، سکه ها و لوح های سنگی نمونه هایی از عتیقه های دوران باستان هستند. این اشیاء اطلاعات ارزشمندی در مورد زندگی، هنر، مذهب و فرهنگ مردم در تمدن های باستانی به ما ارائه می دهند.
عتیقه های قرون وسطی
این دسته شامل اشیاء متعلق به دوره قرون وسطی در اروپا که از حدود قرن پنجم تا قرن پانزدهم میلادی را شامل می شود، می باشد. جنس رایج در این عتیقه ها فلز، چوب، سنگ و پارچه است. شمشیرها، زره ها، ظروف فلزی، تابلوهای نقاشی مذهبی، دست نوشته های نفیس و منسوجات بافته شده نمونه هایی از عتیقه های قرون وسطی هستند. این اشیاء نمایانگر هنر، معماری، مذهب و نظام فئودالی حاکم بر اروپا در آن دوران هستند.
عتیقه های دوره های جدید
این دسته شامل اشیاء متعلق به دوره های جدید که از قرن پانزدهم میلادی تا به امروز را شامل می شود، می باشد. در این دوره شاهد تنوع و نوآوری بیشتری در زمینه هنر و صنعت هستیم و از جنس های مختلفی مانند فلز، چوب، شیشه، سرامیک، چینی و ... در ساخت عتیقه ها استفاده می شده است. ساعت های جیبی، مبلمان آنتیک، تابلوهای نقاشی رنسانس و باروک، ظروف چینی و سرامیکی، جواهرات نفیس و کتاب های چاپ شده نمونه هایی از عتیقه های دوره های جدید هستند. این اشیاء بازتاب دهنده تحولات اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و هنری در طول تاریخ هستند.
دستهبندیهای دیگر
علاوه بر دستهبندیهای کلی بر اساس دورههای تاریخی، عتیقهها را میتوان بر اساس جنس، نوع کاربری، سبک هنری و ... نیز دستهبندی کرد. به عنوان مثال، میتوان عتیقهها را به دستههای زیر تقسیم کرد:
عتیقه های فلزی (شمشیر، زره، ظروف، سکه و ...)
عتیقه های چوبی (مبلمان، مجسمه، تابلوهای نقاشی و ...)
عتیقه های سنگی (مجسمه، ظروف، لوح ها و ...)
عتیقه های شیشه ای (ظروف، لوسترها، آینه ها و ...)
عتیقه های سرامیکی و چینی (ظروف، مجسمه ها و ...)
عتیقه های نساجی (فرش، قالیچه، لباس و ...)
عتیقه های جواهرات (انگشتر، گردنبند، گوشواره و ...)این دستهبندیها به درک بهتر تنوع و ظرافت موجود در دنیای عتیقهها کمک میکنند و به коллекционерам و علاقهمندان این امکان را میدهند تا به طور دقیقتر در مورد عتیقه مورد نظر خود تحقیق و مطالعه کنند. ارزش عتیقه ها به عوامل مختلفی مانند قدمت، اصالت، وضعیت ظاهری، کمیابی، زیبایی شناسی و ... بستگی دارد.
عوامل ارزش گذاری عتیقه
عتیقه ها نه تنها از نظر تاریخی و فرهنگی ارزشمند هستند، بلکه به عنوان دارایی های با ارزش نیز محسوب می شوند. ارزش یک عتیقه به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه ی مقاله ی روش های تشخیص قدمت عتیقه به بررسی آنها می پردازیم:
قدمت:هرچه قدمت یک عتیقه بیشتر باشد، معمولا ارزش آن نیز بیشتر است. دلیل این امر این است که اشیاء عتیقه با قدمت بالا، نادرتر هستند و نمایانگر دوره های تاریخی دورتر و ناشناخته تری می باشند. به عنوان مثال، یک سکه متعلق به دوران باستان، به مراتب از یک سکه متعلق به قرون وسطی باارزش تر است.
اصالت:یکی از مهم ترین عوامل در تعیین ارزش عتیقه، اصالت آن است. یک عتیقه اصیل، عتیقه ای است که به طور واقعی متعلق به دوره تاریخی و فرهنگی که به آن نسبت داده می شود، باشد. برای اثبات اصالت یک عتیقه، از روش های مختلفی مانند بررسی جنس، سبک، علائم و نشان ها، و همچنین نظر کارشناسان استفاده می شود.
وضعیت ظاهری:وضعیت ظاهری یک عتیقه نیز در تعیین ارزش آن نقش مهمی دارد. عتیقه ای که سالم و بدون نقص باشد، به مراتب از عتیقه ای که آسیب دیده یا فرسوده شده است، باارزش تر است.
کمیابی:هرچه یک عتیقه نادرتر باشد، ارزش آن نیز بیشتر است. عتیقه هایی که تعداد کمی از آنها در دنیا وجود دارد، به عنوان اشیاء منحصر به فرد و کمیاب شناخته می شوند و از ارزش بالایی برخوردار هستند.
زیبایی شناسی:علاوه بر عوامل عینی مانند قدمت، اصالت و ...، زیبایی شناسی نیز در تعیین ارزش عتیقه نقش دارد. عتیقه هایی که از نظر ظاهری زیبا و چشم نواز باشند، جذابیت بیشتری برای коллекционерам و خریداران دارند و از ارزش بالاتری برخوردار هستند.
محل کشف یا پیدا شدن عتیقه: عتیقه هایی که در مکان های تاریخی یا باستانی کشف شده اند، معمولا ارزش بیشتری دارند.
داستان و پیشینه عتیقه: اگر یک عتیقه داستان یا پیشینه جالبی داشته باشد، می تواند ارزش آن را افزایش دهد.
شهرت سازنده یا صاحب عتیقه: عتیقه هایی که توسط سازندگان یا صاحبان مشهور ساخته یا متعلق به آنها بوده اند، معمولا ارزش بیشتری دارند.
روند بازار: ارزش عتیقه ها می تواند با توجه به روند تقاضا و عرضه در بازار نوسان داشته باشد.
تعیین دقیق ارزش یک عتیقه کار آسانی نیست و نیاز به تخصص و تجربه دارد.
برای تخمین ارزش یک عتیقه می توانید از کارشناسان و متخصصان این حوزه کمک بگیرید.
قبل از خرید یا فروش یک عتیقه، حتما در مورد اصالت و ارزش آن تحقیق و بررسی کنید.
راهنمای تشخیص قدمت عتیقه
در مقاله ی روش های تشخیص قدمت عتیقه به بررسی روش های مختلف برای تشخیص قدمت عتیقه می پردازیم. عتیقه ها اشیاء با ارزشی هستند که قدمت زیادی دارند و می توانند متعلق به دوره های مختلف تاریخی باشند. دانستن قدمت یک عتیقه نه تنها برای تعیین ارزش آن مهم است، بلکه می تواند به درک بهتر تاریخ و فرهنگ نیز کمک کند.
بررسی جنس و متریال
بررسی جنس و متریالی که یک عتیقه از آن ساخته شده است، نخستین گام در سفر به اعماق تاریخ و رمزگشایی از قدمت آن به شمار می آید. هر جنس و متریالی حکایتی از دوره های زمانی خاص را با خود به همراه دارد و می تواند کلیدی برای تشخیص قدمت عتیقه باشد.
در دوران باستان، فلزاتی مانند برنز و مس نقش مهمی در ساخت ابزار و ادوات مختلف داشته اند. ظروف، مجسمه ها و زیورآلات برنزی و مسی از جمله عتیقه های رایج این دوران هستند. فلزاتی مانند طلا و نقره نیز در ساخت سکه ها، جواهرات و ظروف نفیس مورد استفاده قرار می گرفته اند.
با گذر زمان و پیشرفت تکنولوژی، از فلزات جدیدی مانند فولاد و آلومینیوم در ساخت اشیاء مختلف استفاده شد. این فلزات به دلیل استحکام و انعطاف پذیری بیشتر، کاربرد گسترده ای در ساخت ادوات جنگی، ابزارآلات و لوازم منزل پیدا کردند.
علاوه بر فلزات، از جنس های دیگری مانند چوب، سنگ، سفال، شیشه و پارچه نیز در ساخت عتیقه ها استفاده می شده است. هر کدام از این جنس ها ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را داشته اند و می توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد نحوه زندگی و فرهنگ مردم در دوره های مختلف تاریخی به ما ارائه دهند.
به عنوان مثال، ظروف سفالی نقاشی شده، مجسمه های چوبی و پارچه های بافته شده از جمله عتیقه های رایج دوران های مختلف هستند که هر کدام نمایانگر هنر و ذوق و سلیقه مردم آن دوران می باشند.بررسی جنس و متریال عتیقه ها نه تنها به تشخیص قدمت آنها کمک می کند، بلکه اطلاعات جالبی در مورد کاربرد، نحوه ساخت و ارزش هنری آنها نیز به ما ارائه می دهد.
مطالعه سبک و طرح
همانطور که جنس و متریال می تواند راز قدمت یک عتیقه را فاش کند، سبک و طرح نقش و نگارهای آن نیز دریچه ای به سوی تاریخ می گشاید. هر دوره تاریخی دارای سبک ها و طرح های منحصر به فردی در اشیاء عتیقه بوده است که با مطالعه و بررسی آنها می توان به طور تقریبی یا دقیق قدمت عتیقه را تخمین زد.
تشخیص مجسمه عتیقه اصل از بدل
شاخصههای زیادی وجود دارند که در میان کالاهای عتیقه و آنتیک تفاوت ایجاد میکنند. از رنگ و سبک طراحی گرفته تا جنس مواد سازنده. موضوع پیچیدهتر و نگرانکننده، مغازههای این اقلام هستند. فروشندگان اغلب تحت فشار هستند تا کالاهایی را با ارزش بالا بفروشند. از همین رو ممکن است هر چیزی که میگویند الزاماً دقیق نباشد.
علاوه بر آن نمیتواند مطمئن بود که این افراد تخصص لازم برای شناسایی درست یک کالا را داشته باشند. ادعاها و راهنماییهای آنها بر اساس شغل و سودی که میخواهند، هستند. اولین و مهمترین چیزی که در مسیر تشخیص اصالت آنتیک با کالاهای فرعی میتواند به شما کمک کند، آگاهی است که شامل آگاهی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی، مواد سازنده تاریخی، تاریخ و فرهنگ دوران مربوط، پژوهشهای باستانشناسی و تاریخی و موادر دیگر می شود.
هر کدام از این موارد تفاوتهایی را در هنگام به وجود آمدن وسایل آنتیک یا عتیقه ایجاد کردهاند. برای مثال اگر شما از طول زمانی تاریخ درست قطعه یا مواد سازنده رایج در آن زمان مطلع نباشید؛ وسایل تقلبی به راحتی به شما غالب میشوند.
برای تشخیص اصالت آنتیک میتوانید مشخصات قطعه را با اطلاعاتی که درباره آن ادعا میشود؛ مقایسه کنید. از نظر سبک طراحی خواستگاه آن، مدل نقاشی رایج در آن زمان، ساختار مواد اولیه و همچنین سفر تاریخی که تا به امروز داشته است.
استفاده از بلک لایت یا نور سیاه
یکی از راههای شناسایی جعل آنتیک، استفاده از نور سیاه است. شما نمیتوانید تمام سرنخهای حوزه سن یا ترمیمهای صورت گرفته را با چشم غیرمسلح به خوبی ببنید. برای تشخیص اصالت کالا نیز بررسی این موارد یکی از الزامات است.
در این حالت نور سیاه با تولید ماوراء بنفش، فلورسانس میکنند. به این معنا که نورها و رنگهایی را روی کالا تولید میکنند که در محدوده بینایی انسان قرار میگیرند. بدین ترتیب مواردی که ممکن است تشخیص داده نشوند، به وضوح مشاهده میشوند.
در جدول زیر کاربرد نور سیاه در تشخیص هر کدام از اجناس آنتیک زیر آورده شده است. دانستن این موارد به شما در تشخیص اصالت آنتیک بسیار کمککننده خواهد بود.
نوع کالا | عملکرد در برابر نور سیاه |
ظروف چینی |
چسب استفاده شده در تعمیرات فلورسانس میشود. رنگهای امروزی درخشان میشوند. |
الیاف پارچهای | پارچههایی با مواد مدرن درخشان میشوند. |
نقاشی |
رنگهای جدید درخشنده میشوند. ترکهای نقاشی رنگ روغن واضحتر دیده میشوند. |
شیشه |
شیشه فشرده ساخت قبل از ۱۹۳۰ به رنگ فلورسانس زرد درمیآیند. شیشه برلیانت به رنگ بنفش کم رنگ یا آبی میدرخشد. |
اوپال | نورتابی عکس یا همان درخشندگی روی این قطعات ایجاد میشود. |
ارسال نظر