معرفی عامل تداوم انحصار در اقتصاد ایران

علی سعدوندی در خصوص عارضه انحصار گرایی در کشور گفت: انحصار در همه بخش های کشور اعم از دولتی، خصوصی و خصولتی وجود دارد اما این انحصار نمی تواند باقی بماند مگر اینکه از حمایت قانونی، دولتی و حاکمیتی برخوردار باشد. اگر حمایت قانونی دولت و حاکمیت از انحصارها برداشته شود دیر یا زود این انحصارها شکسته خواهد شد.

او در پاسخ به این سوال که آیا تعیین نرخ های جدید مالیاتی ممکن است به ضرر سهامداران یا خود بورس تمام شود، اظهارکرد: بدترین نوع مالیاتی که ممکن است در کشوری اخذ شود، در کشور ما در بازار سرمایه اخذ می شود. در اقتصاد ایران نهادگرایی طرفداران بسیاری دارد. نهادگرایان معتقدند نهاد بازار باید شکل بگیرد تا هزینه های مبادلاتی کاهش یابد؛ یعنی هزینه یک بار خرید و فروش، یک رفت و برگشت. مثلا شما سهامی را فروخته اید دوباره خریداری می کنید، تفاوت هزینه ای که پرداخت شده تحت عنوان هزینه مبادلاتی شناخته می شود.

سعدوندی ادامه داد: در بورس اوراق بهادار تهران متاسفانه مالیات از مبادلات گرفته می شود که سیاست اشتباهی است؛ چراکه تعداد مبادلات کاهش می یابد و به شدت سرکوب می شود و دربورس ایران این اتفاق افتاده است.

این تحلیلگر اقتصاد در خصوص مالیات بر عایدی سرمایه اظهارکرد: این نوع مالیات می تواند بسیار مفید باشد چون بر فردی تعلق می‌گیرد که درامد بالاتر و سود بیشتری داشته است که به نفع بازار سرمایه است. اگر در بازار سرمایه ضرر کردید بر روی هر مبادله مالیات نمی دهید اما اگر سود کردید مالیات پرداخت می‌کنید. اما در شرایطی که قیمت ها در بازار بورس افزایش یافته است، اگر بر عایدی سرمایه در این شرایط ویژه مالیات بسته شود باعث خروج نقدینگی از بورس خواهد شد و ممکن است باعث ریزش بازار بورس شود. این سیاست، سیاست خوبی است اما اکنون در کشور ما و در شرایط فعلی جای این سیاست نیست.